Джым Дынглі: розьніца паміж вэрсіямі
крыніца — be:Джым Дынглі |
(Розьніцы няма)
|
Вэрсія ад 05:08, 11 траўня 2020
Джым Дынглі | ||||
| анг. Jim Dingley | ||||
| Дата нараджэньня | 24 сакавіка 1942 (82 гады) | |||
|---|---|---|---|---|
| Месца нараджэньня | Базэль, Швайцарыя | |||
| Дата сьмерці | Лідс, Сіці оф Лідс, Заходні Ёркшыр, Анґельшчына, Вялікабрытанія | |||
| Месца вучобы | Джызус Коледж | |||
| Занятак | гісторык, прафэсар | |||
| Навуковая сфэра | гісторыя, беларуская літаратура | |||
| Месца працы | Брытанскі музэй Унівэрсытэт Рэдынґу Лёнданскі ўнівэрсытэцкі каледж Лёнданскі ўнівэрсытэт | |||
| Вядомы як | гісторык, прафэсар | |||
| Узнагароды |
| |||
Джым (Джэймс) Дынґлі (па-ангельску: Jim Dingley; нар. 24 сакавіка 1942; Лідс, Анґельшчына, Вялікабрытанія) — славіст, дасьледнік беларускае гісторыі і літаратуры, прафэсар Лёнданскага ўнівэрсытэту, адзін з заснавальнікаў Міжнароднага фонду Янкі Купалы.
Жыцьцяпіс
Скончыў Джызус Коледж пры Кэмбрыдзскім унівэрсытэте (1963). Працаваў асыстэнтам у аддзеле славістыкі Брытанскага музэю (1964―1966), стажыраваўся ў Маскве, працаваў выкладчыкам расейскае мовы й літаратуры Ўнівэрсытэту Рэдынґу, выкладчыкам расейскае мовы, літаратуры й ўкраінскіх дасьледаваньняў ва Лёнданскіі ўнівэрсытэцкім каледжы і інш. Выкладчык Лёнданскага ўнівэрсытэту[1].
Заснавальнік і старшыня Брытанскае асацыяцыі ўкраінскіх дасьледаваньняў (1990—1995), старшыня Анґельска-беларускага таварыства (1981— сярэдзіна 1990-х, 2004—2014), актыўны ўдзельнік часопіса «The Journal of Byelorussian Studies» («Часопіс беларускіх дасьледаваньняў»), яго рэдактар у 1972―1979. Зь сярэдзіны 1970-х сакратар рады бібліятэкі імя Францішка Скарыны ў Лёндане. У 1991 годзе адзін з арґанізатараў першага Міжнароднага канґрэсу беларусістаў[2].
Сябраваў с бацькам Аляксандрам Надсанам.
Пераклаў зь беларускае мовы «Краіну Беларусь» Уладзімера Арлова (2013) і «Рыбін горад» Наталкі Бабінай (2013)[3].
Ганаровы сябра Беларускага ПЭН-Цэнтру[4].
Узнагароды
Узнагароджаны мэдалём Францішка Скарыны (1991)[5], мэдалём да стагодзьдзя БНР Рады Беларускае Народнае Рэспублікі (2019)[6].
Крыніцы
- ^ Джым Дынглі: «Колькі ўжо можна адраджэнняў?». Белорусский журнал (18 августа 2015).
- ^ Ларыса Цімошык. Джым Дынглі: Беларусь стала часткай майго жыцця // Звязда. — Мн.: 2013. — № 22.
- ^ Марына Коктыш. «Краіна Беларусь» загаварыла па-англійску // Народная Воля. — Мн.: 2013. — № 31.
- ^ Джым Дынглі. Беларускі ПЭН-Цэнтр.
- ^ О награждении А. Барщевского, Дж.Дингли и В. Жидлицкого медалью Франциска Скорины. Банк законов (19 января 2007).
- ^ Алексіевіч, Пазьняк, Вольскі, Эрыксан, Белавус. Хто яшчэ ўзнагароджаны мэдалём у гонар БНР-100
Літаратура
Гардзіенка Н. Беларусы ў Вялікабрытаніі. — Мінск: Медысонт, 2010. — 620 с. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; кн.18). ISBN 978-985-6887-63-8