Драга Янчар: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Stary Jolup (гутаркі | унёсак)
д да пераносу
Радок 1: Радок 1:
{{Перанесьці|Драга Янчар}}
{{Пісьменьнік}}
{{Пісьменьнік}}
'''Драго Янчар''' ({{мова-sl|Drago Jančar}}, {{ДН|13|4|1948}}, [[Марыбор]]) — [[Славенія|славенскі]] пісьменьнік.
'''Драго Янчар''' ({{мова-sl|Drago Jančar}}, {{ДН|13|4|1948}}, [[Марыбор]]) — [[Славенія|славенскі]] пісьменьнік.


== Жыцьцяпіс ==
== Жыцьцяпіс ==
Вучыўся на юрыста, выдаваў студэнцкую газету "Катэдра», супрацоўнічаў з газетай «Вечар». У 1974 быў арыштаваны за «распаўсюд чужых поглядаў» - ён прывёз з Аўстрыі і раздаў некалькім сябрам кнігу пра [[Блайбургская рэзьня|Блайбургскую рэзьн.]]; быў асуджаны на год вязьніцы, прабыў у турме тры месяцы. Адбыў вайсковую службу ў Сэрбіі. Вярнуўшыся ў Славенію, зблізіўся ў [[Любляна|Любляне]] з пісьменьнікамі і публіцыстамі дэмакратычнага крыла ([[Эдвард Коцбэк|Эдвардам Коцбекам]], [[Мар’ян Рожанц|Мар’янам Рожанцвм]] і інш.), Пазьней пазнаёміўся з [[Барыс Пагор|Барысам Пагорам]]. Пісаў кінасцэнары, служыў у выдавецтве. Пачаў друкавацца на напрыканцы 1970-х - пачатку 1980-х гадоў. У 1982 стаў адным з сувыдаўцоў дэмакратычнага часопіса ''Новы агляд''. У 1987 - 1991 - прэзыдэнт славенскага [[ПЭН-цэнтар]]у. З 1995 - сябра Славенскай акадэміі навук і мастацтваў. У ходзе [[Дзесяцідзённая вайна|дзесяцідзённай вайны]] разам з некалькімі іншымі пісьменьнікамі дапамагаў у арганізацыі міжнароднай падтрымкі Славеніі, якая выступала за незалежнасьць ад саюзнай дзяржавы. На выбарах 2000 і 2004 гг. падтрымліваў [[Славенская дэмакратычная партыя|Славенскую дэмакратычную партыю]]. У [[2004]] выступіў за стварэньне грамадзянскай плятформы ''Аб’яднаньне за рэспубліку'' ({{мова-sl|Zbor za republiko}}). Не раз выказваўся супраць шавіністычнага нацыяналізму ў Славеніі.
Вучыўся на юрыста, выдаваў студэнцкую газету "Катэдра», супрацоўнічаў з газетай «Вечар». У 1974 быў арыштаваны за «распаўсюд чужых поглядаў» - ён прывёз з Аўстрыі і раздаў некалькім сябрам кнігу пра [[Блайбургская разаніна|Блайбургскую разаніну]]; быў асуджаны на год вязьніцы, прабыў у турме тры месяцы. Адбыў вайсковую службу ў Сэрбіі. Вярнуўшыся ў Славенію, зблізіўся ў [[Любляна|Любляне]] з пісьменьнікамі і публіцыстамі дэмакратычнага крыла ([[Эдвард Коцбэк|Эдвардам Коцбекам]], [[Мар’ян Рожанц|Мар’янам Рожанцвм]] і інш.), Пазьней пазнаёміўся з [[Барыс Пагор|Барысам Пагорам]]. Пісаў кінасцэнары, служыў у выдавецтве. Пачаў друкавацца на напрыканцы 1970-х - пачатку 1980-х гадоў. У 1982 стаў адным з сувыдаўцоў дэмакратычнага часопіса ''Новы агляд''. У 1987 - 1991 - прэзыдэнт славенскага [[ПЭН-цэнтар]]у. З 1995 - сябра Славенскай акадэміі навук і мастацтваў. У ходзе [[Дзесяцідзённая вайна|дзесяцідзённай вайны]] разам з некалькімі іншымі пісьменьнікамі дапамагаў у арганізацыі міжнароднай падтрымкі Славеніі, якая выступала за незалежнасьць ад саюзнай дзяржавы. На выбарах 2000 і 2004 гг. падтрымліваў [[Славенская дэмакратычная партыя|Славенскую дэмакратычную партыю]]. У 2004 выступіў за стварэньне грамадзянскай плятформы ''Аб’яднаньне за рэспубліку'' ({{мова-sl|Zbor za republiko}}). Не раз выказваўся супраць шавіністычнага нацыяналізму ў Славеніі.


== Творчасьць і прызнаньне ==
== Творчасьць і прызнаньне ==
Радок 53: Радок 54:


{{бібліяінфармацыя}}
{{бібліяінфармацыя}}
{{Парады артыкулу|артаграфія}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Янчар, Драго}}

{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Янчар, Драга}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Марыборы]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Марыборы]]
[[Катэгорыя:Славенскія літаратары і літаратаркі]]
[[Катэгорыя:Славенскія літаратары і літаратаркі]]

Вэрсія ад 21:10, 11 красавіка 2020

Драга Янчар
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 13 красавіка 1948(1948-04-13)[1][2][3][…] (76 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, сцэнарыст, драматург, эсэіст, драматург, паэт
Мова славенская[5]
Узнагароды

Драго Янчар (па-славенску: Drago Jančar, 13 красавіка 1948, Марыбор) — славенскі пісьменьнік.

Жыцьцяпіс

Вучыўся на юрыста, выдаваў студэнцкую газету "Катэдра», супрацоўнічаў з газетай «Вечар». У 1974 быў арыштаваны за «распаўсюд чужых поглядаў» - ён прывёз з Аўстрыі і раздаў некалькім сябрам кнігу пра Блайбургскую разаніну; быў асуджаны на год вязьніцы, прабыў у турме тры месяцы. Адбыў вайсковую службу ў Сэрбіі. Вярнуўшыся ў Славенію, зблізіўся ў Любляне з пісьменьнікамі і публіцыстамі дэмакратычнага крыла (Эдвардам Коцбекам, Мар’янам Рожанцвм і інш.), Пазьней пазнаёміўся з Барысам Пагорам. Пісаў кінасцэнары, служыў у выдавецтве. Пачаў друкавацца на напрыканцы 1970-х - пачатку 1980-х гадоў. У 1982 стаў адным з сувыдаўцоў дэмакратычнага часопіса Новы агляд. У 1987 - 1991 - прэзыдэнт славенскага ПЭН-цэнтару. З 1995 - сябра Славенскай акадэміі навук і мастацтваў. У ходзе дзесяцідзённай вайны разам з некалькімі іншымі пісьменьнікамі дапамагаў у арганізацыі міжнароднай падтрымкі Славеніі, якая выступала за незалежнасьць ад саюзнай дзяржавы. На выбарах 2000 і 2004 гг. падтрымліваў Славенскую дэмакратычную партыю. У 2004 выступіў за стварэньне грамадзянскай плятформы Аб’яднаньне за рэспубліку (па-славенску: Zbor za republiko). Не раз выказваўся супраць шавіністычнага нацыяналізму ў Славеніі.

Творчасьць і прызнаньне

Творы перакладзены на шматлікія мовы. Узнагароджаны прэміяй імя Франца Прэшэрна (1993), Эўрапейскай прэміяй г. Арнсбэрг за малую прозу (1994), прэміяй Гердэра (2003), прэміяй Жана Амэра за эсэістыку (2007), Эўрапейскай літаратурнай прэміяй (Страсбург, 2011) і інш.

Творы

Раманы

  • Petintrideset stopinj (1974)
  • Galjot (1978)
  • Severni sij (1984)
  • Zvenenje v glavi (1998, француская літаратура, 2012)
  • Katarina, pav in jezuit (2000)
  • Graditelj (2006)
  • Drevo brez imena (2008)
  • To noč sem jo videl (2010)

П’есы

  • Disident Arnož in njegovi (1982)
  • Veliki briljantni valček (1985)
  • Vsi tirani mameluki so hud konec vzeli … (1986)
  • Daedalus (1988)
  • Klementov padec (1988)
  • Zalezujoč Godota (1988)
  • Halštat (1994)
  • Severni sij (2005)
  • Lahka konjenica (2006)

Зборнікі апавяданьняў

  • Romanje gospoda Houžvičke (1971)
  • O bledem hudodelcu (1978)
  • Smrt pri Mariji Snežni (1985)
  • Pogled angela (1992)
  • Prikazen iz Rovenske (1998)
  • Človek, ki je pogledal v tolmun (2004)

Зборнікі эсэ

  • Terra incognita (1989)
  • Poročilo iz devete dežele (1991)
  • Razbiti vrč (1992)
  • Disput z Adamom Michnikom (1992)
  • Egiptovski lonci mesa (1995)
  • Brioni (2002)
  • Privlačnost praznine (2002)
  • Šala, ironija in globlji pomen (2004)
  • Duša Evrope (2006)

Крыніцы

  1. ^ Drago Jančar // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
  2. ^ Drago Jančar // Proleksis enciklopedija, Opća i nacionalna enciklopedija (харв.) — 2009.
  3. ^ Архіў прыгожых мастацтваў — 2003.
  4. ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #119238624 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
  5. ^ Jančar, Drago // CONOR.SI