Лякаматыў: розьніца паміж вэрсіямі
д +Зьвязнасьць |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
| Радок 3: | Радок 3: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя [[Корнўал|корнскім]] вынаходнікам [[Рычард Трэвітык|Рычардам Трэвітыкам]]. У |
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя [[Корнўал|корнскім]] вынаходнікам [[Рычард Трэвітык|Рычардам Трэвітыкам]]. У 1804 годзе яго паравы лякаматыў працягнуў склад па трамвайных пуцях мэталюргічнай фабрыкі Пэнідарэн, што каля Мартыр Тыдфіл у [[Валія|Валіі]]. Пры гэтым, хоць лякаматыў працягнуў па пуцях 10 тон жалеза і 70 пасажыраў у пяці вагонах на 14 км, гэта сталася вялікай нагрузкай для формаў рэек, якія выкарыстоўваліся ў той час. Лякаматыў зрабіў толькі тры паездкі. Трэвітык пасьля гэтай спробы стварыў яшчэ некалькі лякаматываў, адзін зь якіх выкарыстоўваўся на шахтах у Тынсадзе на поўначы Ангельшчыны, дзе быў пабачаны маладым [[Джордж Стэфэнсан|Джорджам Стэфэнсанам]].<ref name="steph">{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=12}} {{ref-en}}</ref> |
||
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для [[зубчастая чыгунка|зубчастай чыгункі]] [[Мэт’ю Мюрэй|Мэт’ю Мюрэя]] «[[Salamanca]]», пабудаваны для вузкакалейнай [[Middleton Railway]] у |
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для [[зубчастая чыгунка|зубчастай чыгункі]] [[Мэт’ю Мюрэй|Мэт’ю Мюрэя]] «[[Salamanca]]», пабудаваны для вузкакалейнай [[Middleton Railway]] у 1812 годзе. Пасьля ў 1813 годзе Крыстафэрам Блэкетам і [[Ўільям Хэдлі|Ўільямам Хэдлі]] для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «[[Пыхкаючы Білі]]» ({{мова-en|Puffing Billy|скарочана}}). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў [[Музэй навукі ў Лёндане|Музэі навукі ў Лёндане]] і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.<ref>{{кніга|аўтар=Hamilton Ellis|загаловак=The Pictorial Encyclopedia of Railways|выдавецтва=The Hamlyn Publishing Group|старонкі=20–22}} {{ref-en}}</ref> |
||
== Глядзіце таксама == |
== Глядзіце таксама == |
||
Цяперашняя вэрсія на 00:28, 17 сьнежня 2019
Лякаматыў (фр. locomotive ад лац. loco moveo — зрушваю зь месца) — зрушаць зь месца) — транспартны сродак, прызначаны для выкарыстаньня на чыгунцы. Лякаматыў выкарыстоўваецца для перасоўваньня несамаходных вагонаў.
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Першыя пасьпяховыя мадэлі лякаматываў былі пабудаваныя корнскім вынаходнікам Рычардам Трэвітыкам. У 1804 годзе яго паравы лякаматыў працягнуў склад па трамвайных пуцях мэталюргічнай фабрыкі Пэнідарэн, што каля Мартыр Тыдфіл у Валіі. Пры гэтым, хоць лякаматыў працягнуў па пуцях 10 тон жалеза і 70 пасажыраў у пяці вагонах на 14 км, гэта сталася вялікай нагрузкай для формаў рэек, якія выкарыстоўваліся ў той час. Лякаматыў зрабіў толькі тры паездкі. Трэвітык пасьля гэтай спробы стварыў яшчэ некалькі лякаматываў, адзін зь якіх выкарыстоўваўся на шахтах у Тынсадзе на поўначы Ангельшчыны, дзе быў пабачаны маладым Джорджам Стэфэнсанам.[1]
Першым пасьпяховым лякаматывам на паравай цяге быў лякаматыў для зубчастай чыгункі Мэт’ю Мюрэя «Salamanca», пабудаваны для вузкакалейнай Middleton Railway у 1812 годзе. Пасьля ў 1813 годзе Крыстафэрам Блэкетам і Ўільямам Хэдлі для «Wylam Colliery Railway» быў пабудаваны «Пыхкаючы Білі» (анг. Puffing Billy). Цяпер гэты лякаматыў знаходзіцца ў Музэі навукі ў Лёндане і зьяўляецца найстарэшым цягніком у сьвеце.[2]
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Лякаматыў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў