Запіскі з падпольля: розьніца паміж вэрсіямі
д афармленьне |
д артаграфія, пунктуацыя |
||
| Радок 16: | Радок 16: | ||
|ВікіКрыніца-тэкст = :s:ru:Записки из подполья (Достоевский) |
|ВікіКрыніца-тэкст = :s:ru:Записки из подполья (Достоевский) |
||
}} |
}} |
||
«'''Запі́скі з падпо́льля'''» ({{мова-ru|Записки из подполья}}) |
«'''Запі́скі з падпо́льля'''» ({{мова-ru|Записки из подполья}}) — аповесьць [[Фёдар Дастаеўскі|Дастаеўскага]], выдадзеная ў 1864 годзе. Лічыцца першым творам, які адносіцца да філязофскага кірунку [[экзыстэнцыялізм]]у<ref> Existentialism from Dostoevsky to Sartre Walter Kaufmann {{ISBN|0-452-00930-8}}. P.12</ref>. Аповед вядзецца ад першай асобы мінулым чыноўнікам, які жыве ў [[Санкт-Пецярбург|Пецярбугу]]. |
||
== Сюжэт == |
== Сюжэт == |
||
«Запіскі» пачынаюцца прадстаўленьнем інтэлектуальных « |
«Запіскі» пачынаюцца прадстаўленьнем інтэлектуальных «знаходак» галоўнага героя. У першай чвэрці аповесьці прадстаўлены толькі адзін біяграфічны факт — што герой атрымаў спадчыну, звольніўся са службы і цалкам перастаў пакідаць сваю кватэру, сышоўшы ў «падпольле». Аднак у далейшым у сваіх запісках герой распавядае пра сваё жыцьцё — пра дзяцінства безь сяброў, пра сваю стычку (якая ўспрымаецца гэтак толькі ім) з афіцэрам, і два эпізоды з жыцьця, якія сталі, пры дапушчэньні аб праўдзівасьці запісак, самай значнай і прыкметнай падзеяй у жыцьці героя. Першая — гэта абед з даўнімі школьнымі таварышамі, на якім ён усіх пакрыўдзіў, раззлаваўся і нават вырашыў выклікаць аднаго зь іх на дуэль. Другая — гэта маральныя зьдзекі з выляжанкі з публічнага дому, якой ён спачатку са злосьці спрабаваў паказаць усю агіднасьць яе становішча, пасьля, незнарок даўшы ёй свой адрас, сам трываў ад яе непераносныя пакуты, якія мелі свой корань у яго ўзлаванасьці і тым, што той вобраз, якім ён перад ёй імкнуўся прадставіцца, меў ашаламляльнае разыходжаньне з сапраўдным яго станам. Усімі сіламі імкнучыся абразіць яе другі раз, гэтым дзеяньнем ён сканчвае сваё апавяданьне аб выхадах з «падпольля», а з боку рэдактара гэтых запісак дадаецца, што наяўны працяг гэтых запісак — зноў інтэлектуальны прадукт героя — у існасьці, пусты і нікчэмны і ня можа прадстаўляць якой-кольвек цікавасьці чытачу. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Цяперашняя вэрсія на 23:53, 6 кастрычніка 2019
| Запіскі з падпольля | |
| Записки из подполья | |
_%D0%BE%D0%B1%D0%BB%D0%BE%D0%B6%D0%BA%D0%B0.jpg) | |
| Жанр: | аповесьць |
|---|---|
| Аўтар: | Фёдар Дастаеўскі |
| Мова арыгіналу: | расейская |
| Публікацыя: | 1864 |
 Вікікрыніцы зьмяшчаюць поўны тэкст гэтага твору | |
«Запі́скі з падпо́льля» (па-расейску: Записки из подполья) — аповесьць Дастаеўскага, выдадзеная ў 1864 годзе. Лічыцца першым творам, які адносіцца да філязофскага кірунку экзыстэнцыялізму[1]. Аповед вядзецца ад першай асобы мінулым чыноўнікам, які жыве ў Пецярбугу.
Сюжэт[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
«Запіскі» пачынаюцца прадстаўленьнем інтэлектуальных «знаходак» галоўнага героя. У першай чвэрці аповесьці прадстаўлены толькі адзін біяграфічны факт — што герой атрымаў спадчыну, звольніўся са службы і цалкам перастаў пакідаць сваю кватэру, сышоўшы ў «падпольле». Аднак у далейшым у сваіх запісках герой распавядае пра сваё жыцьцё — пра дзяцінства безь сяброў, пра сваю стычку (якая ўспрымаецца гэтак толькі ім) з афіцэрам, і два эпізоды з жыцьця, якія сталі, пры дапушчэньні аб праўдзівасьці запісак, самай значнай і прыкметнай падзеяй у жыцьці героя. Першая — гэта абед з даўнімі школьнымі таварышамі, на якім ён усіх пакрыўдзіў, раззлаваўся і нават вырашыў выклікаць аднаго зь іх на дуэль. Другая — гэта маральныя зьдзекі з выляжанкі з публічнага дому, якой ён спачатку са злосьці спрабаваў паказаць усю агіднасьць яе становішча, пасьля, незнарок даўшы ёй свой адрас, сам трываў ад яе непераносныя пакуты, якія мелі свой корань у яго ўзлаванасьці і тым, што той вобраз, якім ён перад ёй імкнуўся прадставіцца, меў ашаламляльнае разыходжаньне з сапраўдным яго станам. Усімі сіламі імкнучыся абразіць яе другі раз, гэтым дзеяньнем ён сканчвае сваё апавяданьне аб выхадах з «падпольля», а з боку рэдактара гэтых запісак дадаецца, што наяўны працяг гэтых запісак — зноў інтэлектуальны прадукт героя — у існасьці, пусты і нікчэмны і ня можа прадстаўляць якой-кольвек цікавасьці чытачу.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Existentialism from Dostoevsky to Sartre Walter Kaufmann ISBN 0-452-00930-8. P.12
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Запіскі з падпольля — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
