Родны склон: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Крыніца — http://be.wikipedia.org/wiki/Родны_склон?oldid=1563030
 
 
Радок 1: Радок 1:
'''Родны склон''', '''генітыў''' ({{мова-la|genitivus, genetivus}}) — адзін з ускосных склонаў, у [[мова]]х сьвету звычайна выказвае прыналежныя адносіны, а таксама мае цэлы шэраг іншых функцыяў. Гэтым ён адрозьніваецца ад прыналежнага склону (пасэсіву), які выказвае толькі прыналежнасьць. Тэрмін «родны» ўзыходзіць да старажытнагрэцкае традыцыі, дзе пры дапамозе яго паказвалася імя бацькі (аднаго з бацькоў): «(сын) такога».
'''Ро́дны склон''', '''генітыў''' ({{мова-la|genitivus, genetivus}}) — адзін з ускосных склонаў, у [[мова]]х сьвету звычайна выказвае прыналежныя адносіны, а таксама мае цэлы шэраг іншых функцыяў. Гэтым ён адрозьніваецца ад прыналежнага склону (пасэсіву), які выказвае толькі прыналежнасьць. Тэрмін «родны» ўзыходзіць да старажытнагрэцкае традыцыі, дзе пры дапамозе яго паказвалася імя бацькі (аднаго з бацькоў): «(сын) такога».
Родны склон у [[славянскія мовы|славянскіх]] і [[балцкія мовы|балцкіх]] мовах зьявіўся ў выніку зьліцьця індаэўрапейскага генітыву і індаэўрапейскага аблятыву, і захоўвае як канчатак, так і функцыі апошняга, ужываючы ў значэньні зыходнага пункту руху з прыстаўкамі ''з'', ''ад'', ''с''.
Родны склон у [[славянскія мовы|славянскіх]] і [[балцкія мовы|балцкіх]] мовах зьявіўся ў выніку зьліцьця індаэўрапейскага генітыву і індаэўрапейскага аблятыву, і захоўвае як канчатак, так і функцыі апошняга, ужываючы ў значэньні зыходнага пункту руху з прыстаўкамі ''з'', ''ад'', ''с''.


{{Накід:Лінгвістыка}}
{{Накід:Лінгвістыка}}
{{Склоны}}


[[Катэгорыя:Склоны]]
[[Катэгорыя:Склоны]]

Цяперашняя вэрсія на 10:52, 29 верасьня 2019

Ро́дны склон, генітыў (па-лацінску: genitivus, genetivus) — адзін з ускосных склонаў, у мовах сьвету звычайна выказвае прыналежныя адносіны, а таксама мае цэлы шэраг іншых функцыяў. Гэтым ён адрозьніваецца ад прыналежнага склону (пасэсіву), які выказвае толькі прыналежнасьць. Тэрмін «родны» ўзыходзіць да старажытнагрэцкае традыцыі, дзе пры дапамозе яго паказвалася імя бацькі (аднаго з бацькоў): «(сын) такога».

Родны склон у славянскіх і балцкіх мовах зьявіўся ў выніку зьліцьця індаэўрапейскага генітыву і індаэўрапейскага аблятыву, і захоўвае як канчатак, так і функцыі апошняга, ужываючы ў значэньні зыходнага пункту руху з прыстаўкамі з, ад, с.