Д: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 15:23, 28 сакавіка 2019

Д

Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	Ё	Є	Ж	Ѕ	З
И	І	Ї	Й	Ј	К	Л
Љ	М	Н	Њ	О	П	Р
С	Т	Ћ	Ќ	У	Ў	Ф
Х	Ц	Ч	Џ	Ш	Щ	Ъ
Ы	Ь	Э	Ю	Я	Ә	Ӏ
Архаічныя літары кірыліцы
Ꙁ	Ꙃ	Ꙅ	Ꙇ	Ꙉ	Ҁ	Ѻ
Ѹ	Ꙋ	Ѡ	Ѽ	Ꙍ	Ѿ	Ꙏ
Ѣ	Ꙑ	Ꙓ	Ꙕ	Ꙗ	Ѥ	Ѧ
Ꙙ	Ѫ	Ꙛ	Ѩ	Ꙝ	Ѭ	Ѯ
Ѱ	Ѳ	Ѵ	Ѷ	Ꙟ	Ꙡ	Ꙣ
Ꙥ	Ꙧ	Ꙩ	Ꙫ	Ꙭ	ꙮ	Ꚙ
Ꚛ	П̓	П̀	П́	П̧	П̑	Ԗ
Шматграфы
Дз	Дж

Д, д — пяты знак беларускае азбукі. Мае кірылічнае паходжаньне на аснове грэцкага пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»).

Лічбавае значэньне

У стараславенскай і царкоўнаславенскай мовах Д мае значэньне лічбы — 4.

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 |ВыяваЛітары = Cyrillic letter De - uppercase and lowercase.svg
 }}
-'''Д, д''' — пяты  знак [[Беларуская мова|беларускае]] [[Азбука|азбукі]]. Мае [[Кірыліца|кірылічнае]] паходжаньне на аснове [[Грэцкая мова|грэцкага]] пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў – парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» – «сат»).
+'''Д, д''' — пяты  знак [[Беларуская мова|беларускае]] [[Азбука|азбукі]]. Мае [[Кірыліца|кірылічнае]] паходжаньне на аснове [[Грэцкая мова|грэцкага]] пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»).
 == Лічбавае значэньне ==