Д: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д →Лічбавае значэньне: пунктуацыя |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д →top: пунктуацыя |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
|ВыяваЛітары = Cyrillic letter De - uppercase and lowercase.svg |
|ВыяваЛітары = Cyrillic letter De - uppercase and lowercase.svg |
||
}} |
}} |
||
'''Д, д''' — пяты знак [[Беларуская мова|беларускае]] [[Азбука|азбукі]]. Мае [[Кірыліца|кірылічнае]] паходжаньне на аснове [[Грэцкая мова|грэцкага]] пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў |
'''Д, д''' — пяты знак [[Беларуская мова|беларускае]] [[Азбука|азбукі]]. Мае [[Кірыліца|кірылічнае]] паходжаньне на аснове [[Грэцкая мова|грэцкага]] пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»). |
||
== Лічбавае значэньне == |
== Лічбавае значэньне == |
Вэрсія ад 15:23, 28 сакавіка 2019
Д | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Кірыліца | |||||||||||||
А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |||||||
Ѓ | Е | Ё | Є | Ж | Ѕ | З | |||||||
И | І | Ї | Й | Ј | К | Л | |||||||
Љ | М | Н | Њ | О | П | Р | |||||||
С | Т | Ћ | Ќ | У | Ў | Ф | |||||||
Х | Ц | Ч | Џ | Ш | Щ | Ъ | |||||||
Ы | Ь | Э | Ю | Я | Ә | Ӏ | |||||||
Архаічныя літары кірыліцы | |||||||||||||
Ꙁ | Ꙃ | Ꙅ | Ꙇ | Ꙉ | Ҁ | Ѻ | |||||||
Ѹ | Ꙋ | Ѡ | Ѽ | Ꙍ | Ѿ | Ꙏ | |||||||
Ѣ | Ꙑ | Ꙓ | Ꙕ | Ꙗ | Ѥ | Ѧ | |||||||
Ꙙ | Ѫ | Ꙛ | Ѩ | Ꙝ | Ѭ | Ѯ | |||||||
Ѱ | Ѳ | Ѵ | Ѷ | Ꙟ | Ꙡ | Ꙣ | |||||||
Ꙥ | Ꙧ | Ꙩ | Ꙫ | Ꙭ | ꙮ | Ꚙ | |||||||
Ꚛ | П̓ | П̀ | П́ | П̧ | П̑ | Ԗ | |||||||
Шматграфы | |||||||||||||
Дз | Дж |
Д, д — пяты знак беларускае азбукі. Мае кірылічнае паходжаньне на аснове грэцкага пісьма. Мела лічбавае значэньне «чатыры». У сучаснай беларускай мове абазначае шумны звонкі выбухны пярэднеязычны зычны гук «д» («дарога, дуброва»), а перад глухімі зычнымі й на канцы словаў — парны да яго звонкасьці й глухасьці гук «т» («кладка» — «клатка», «сад» — «сат»).
Лічбавае значэньне
У стараславенскай і царкоўнаславенскай мовах Д мае значэньне лічбы — 4.