Радыё: розьніца паміж вэрсіямі
д →Сьпіс літаратуры: кірылічная «м» |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
== Этымалёгія == |
== Этымалёгія == |
||
У [[ангельская мова|ангельскай мове]] на пачатку эры радыё асабіста радыё, ці [[радыётэлеграф]]ія была абазначаная словазлучэньнем ''wireless telegraphy'' (літаральная ''бяздротавая тэлеграфія''), а потым было скарочана да ''wireless''. Прыстаўка ''радыё-'' зьявілася ўпершыню ў слове ''радыёправаднік'' ({{мова-en|radioconductor}}), уведзеным францускім фізыкам [[Эдуард Бранлі|Эдуардам Бранлі]] ў |
У [[ангельская мова|ангельскай мове]] на пачатку эры радыё асабіста радыё, ці [[радыётэлеграф]]ія была абазначаная словазлучэньнем ''wireless telegraphy'' (літаральная ''бяздротавая тэлеграфія''), а потым было скарочана да ''wireless''. Прыстаўка ''радыё-'' зьявілася ўпершыню ў слове ''радыёправаднік'' ({{мова-en|radioconductor}}), уведзеным францускім фізыкам [[Эдуард Бранлі|Эдуардам Бранлі]] ў 1847 годзе і паходзіла ад ангельскага [[дзеяслоў|дзеяслова]] ''to radiate'' (лацінскае «radius» значыць ''сьпічак кола, прамень сьвятла'' і г. д.). У якасьці [[назоўнік]]а слова ''радыё'' зьявілася толькі ў пачатку XX стагодзьдзя. |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Вэрсія ад 11:17, 9 сакавіка 2019
Ра́дыё — спосаб бяздротавага прыёму і пераносу інфармацыі (сыгналу) шляхам мадуляцыі і перадачы электрамагнітных хваляў для камунікаваньня, вяшчаньня, тэлебачаньня і г. д. Таксама прылада для прыёму радыёсыгналу (радыёпрыёмнік).
Этымалёгія
У ангельскай мове на пачатку эры радыё асабіста радыё, ці радыётэлеграфія была абазначаная словазлучэньнем wireless telegraphy (літаральная бяздротавая тэлеграфія), а потым было скарочана да wireless. Прыстаўка радыё- зьявілася ўпершыню ў слове радыёправаднік (па-ангельску: radioconductor), уведзеным францускім фізыкам Эдуардам Бранлі ў 1847 годзе і паходзіла ад ангельскага дзеяслова to radiate (лацінскае «radius» значыць сьпічак кола, прамень сьвятла і г. д.). У якасьці назоўніка слова радыё зьявілася толькі ў пачатку XX стагодзьдзя.
Літаратура
- Аналоговая и цифровая электроника (Полный курс). Учеб. д/вузов. Горячая линия — Телеком, 2004
- Ворсин Н. Н., Ляшко М. Н. Основы радиоэлектроники. — Мн.: Вышэйшая школа, 1992
- Журавлёва Л. В. Радиоэлектроника. Учебник. — Академия. ИЦ. 2005
- Мякішаў Г. Я., Бухаўцаў Б. Б. Фізіка/Падручнік для 11 класа сярэдняй школы. — Минск: Народная асвета. 1991
- Гершензон Е. М., Полянина Г. Д., Соина Н. В. Радиотехника. — М.: Просвещение. 1986
- Манаев Е. И. Основы радиоэлектроники. — М.: Просвещение. 1985
- Криштафович А. К. Промышленная электроника. — М.: Высшая школа. 1984
- Разевиг В. Д. Система схемотехнического моделирования MICRO-CAP V. — М.: Солон. 1997. — 273 с.
- Разевиг В. Д. Система схемотехнического моделирования MICRO-CAP 6. — М.: Горячая линия — Телеком, 2001. — 344 с.
- Дасько А. Д. Путь в радиотехнику и электронику с компьютером. Радиолюбитель Ваш компьютер. 1999, №9
- Дасько А. Д. Знакомьтесь! MICRO-CAP Evaluation 6.0.2. Радиолюбитель Ваш компьютер. 2000, №8
- Г. А. Кардашев. Виртуальная электроника. М.: Горячая линия — Телеком, 2002. — 260 с.
- В. М. Пестриков. Энциклопедия радиолюбителя. Работаем с компьютером. Наука и техника, 2004. — 272 с.
Глядзіце таксама
Вонкавыя спасылкі
Радыё — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |