Францішкане: розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
д выпраўленьне спасылак |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Францішкане''' — манахі [[каталіцтва|каталіцкага]] жабрацкага ордэна (не маглі мець уласнасьці, сталага жыльля, павінны былі жыць жабрацтвам), створанага ў [[Італія|Італіі]] ў 1209 і названага імем заснавальніка [[Францішак з Асізі|Францішка Азіскага]] (1182—1226). Францішкане былі вандроўнымі манахамі, паходзілі зь беднага насельніцтва і прапаведвалі [[аскетызм]]. Актыўна процістаялі [[Рэфармацыя|рэфармацыйнаму руху]], удзельнічалі ў [[інквізыцыя|інквізыцыі]], вялі шырокую місіянэрскую дзейнасьць, выкладалі ў школах і на катэдрах унівэрсытэтаў. |
'''Францішкане''' — манахі [[каталіцтва|каталіцкага]] жабрацкага ордэна (не маглі мець уласнасьці, сталага жыльля, павінны былі жыць жабрацтвам), створанага ў [[Італія|Італіі]] ў 1209 і названага імем заснавальніка [[Францішак з Асізі|Францішка Азіскага]] (1182—1226). Францішкане былі вандроўнымі манахамі, паходзілі зь беднага насельніцтва і прапаведвалі [[аскетызм]]. Актыўна процістаялі [[Рэфармацыя|рэфармацыйнаму руху]], удзельнічалі ў [[інквізыцыя|інквізыцыі]], вялі шырокую місіянэрскую дзейнасьць, выкладалі ў школах і на катэдрах унівэрсытэтаў. |
||
Каля 1237 зьявіліся ў [[Польшча|Польшчы]], адкуль пазьней як місіянэры праніклі на [[Беларусь]]. У час княжаньня [[ |
Каля 1237 зьявіліся ў [[Польшча|Польшчы]], адкуль пазьней як місіянэры праніклі на [[Беларусь]]. У час княжаньня [[Гедзімін]]а (1316—1341) францішкане пабудавалі свае касьцёлы ў [[Наваградак|Наваградку]] і [[Вільня|Вільні]]. Шырокую дзейнасьць на Беларусі вялі ў XVII ст. Кляштары францішканаў існавалі ў Вільні, [[Гальшаны|Гальшанах]], [[Горадня|Горадні]], [[Дзісна|Дзісьне]], [[Дарагічын]]е, [[Ашмяны|Ашмянах]], [[Івянец|Івянцы]], [[Лукомаль|Лукомлі]], [[Менск]]у, [[Наваградак|Наваградку]], [[Паставы|Паставах]], [[Пінск]]у, [[Полацак|Полацку]], [[Празарокі|Празароках]], [[Ворша|Воршы]], [[Сянно|Сяньне]] і інш. Касьцёлы і кляштары францішканаў — выдатныя помнікі архітэктуры. Пасьля інкарпарацыі Беларусі да Расеі ўплыў францішканаў пачаў слабець, у сярэдзіне ХІХ ст. іх кляштары зачынены. Цяпер ордэн дзейнічае ў многіх краінах сьвету, у тым ліку і на Беларусі, налічвае каля 50 тыс. чальцоў. |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
Вэрсія ад 13:59, 31 кастрычніка 2018
Францішкане — манахі каталіцкага жабрацкага ордэна (не маглі мець уласнасьці, сталага жыльля, павінны былі жыць жабрацтвам), створанага ў Італіі ў 1209 і названага імем заснавальніка Францішка Азіскага (1182—1226). Францішкане былі вандроўнымі манахамі, паходзілі зь беднага насельніцтва і прапаведвалі аскетызм. Актыўна процістаялі рэфармацыйнаму руху, удзельнічалі ў інквізыцыі, вялі шырокую місіянэрскую дзейнасьць, выкладалі ў школах і на катэдрах унівэрсытэтаў.
Каля 1237 зьявіліся ў Польшчы, адкуль пазьней як місіянэры праніклі на Беларусь. У час княжаньня Гедзіміна (1316—1341) францішкане пабудавалі свае касьцёлы ў Наваградку і Вільні. Шырокую дзейнасьць на Беларусі вялі ў XVII ст. Кляштары францішканаў існавалі ў Вільні, Гальшанах, Горадні, Дзісьне, Дарагічыне, Ашмянах, Івянцы, Лукомлі, Менску, Наваградку, Паставах, Пінску, Полацку, Празароках, Воршы, Сяньне і інш. Касьцёлы і кляштары францішканаў — выдатныя помнікі архітэктуры. Пасьля інкарпарацыі Беларусі да Расеі ўплыў францішканаў пачаў слабець, у сярэдзіне ХІХ ст. іх кляштары зачынены. Цяпер ордэн дзейнічае ў многіх краінах сьвету, у тым ліку і на Беларусі, налічвае каля 50 тыс. чальцоў.
Вонкавыя спасылкі
Францішкане — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў