Мікалай Абрамовіч: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 11:56, 22 жніўня 2018

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Абрамовіч.

Мікала́й Абрамо́віч (1590-я — люты 1651) — дзяржаўны й вайсковы дзеяч ВКЛ, дыплямат. З шляхецкага роду Абрамовічаў, сын смаленскага ваяводы Яна Абрамовіча, бацька Самуэля Абрамовіча.

Біяграфія

Вайсковая кар’ера

У 1603 годзе, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх Радзівілаў. Магчыма, вывучаў артылерыю й інжынэрыю. У 1-й палове 1620-х ваяваў супраць швэдаў у Курляндыі і Інфлянтах у войску Крыштапа Радзівіла, дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай (пад ягонай камандай служыў Крыштаф Арцішэўскі). У 1625 годзе вызначыўся пры ўзяцьці перадмесьця Рыгі, у 1626 годзе ў бітве пад Гневам, дзе фактычна замяніў няздольнага Януша Тышкевіча. У 1626—1627 гадах ваяваў супраць швэдаў на Памор’і й у Прусіі. У вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 гадоў са студзеня 1633 году камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад 1634 году старшы над гарматай (ад 1640 году называўся генэрал артылерыі ВКЛ), камандэр калёны ў маршы на горад Белы. Камісар пры заключэньні Палянаўскага міру 1634 году.

Палітычная дзейнасьць

Староста старадубскі ў 1636—1647 гадах, мядзельскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам Трыбуналу ВКЛ. Чашнік ВКЛ у 1638—1640 гадах, кашталян амсьціслаўскі ў 1640—1643 гадах, ваявода амсьціслаўскі (1643—1647) і троцкі ад 1647 году.

У 1646 годзе прызначаны камісарам на перамовах з Масквой й на даручэньне караля перадаў Расеі Трубчэўскую воласьць, за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысячаў злотых і сьмяротнага пакараньня. Справу заспакоілі перадачай ВКЛ ад Польшчы гарадоў Лоеў і Любеч. У 1648 годзе прызначаны камісарам для перамоваў з Швэцыяй.

Адзін з кіраўнікоў кальвіністаў ВКЛ. У 1631 годзе падараваў Літоўскаму сыноду двор у Слуцку пад канвікт для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду (1644).

Зямельныя ўладаньні

Апроч бацькавых маёнткаў (Варняны, Дубнікі й Язаў у Віленскім павеце, Сьвіраны, Сураж і Кабыльнік у Ашмянскім) меў Мглін і Дрокаў у Старадубскім павеце, Лебедзева ў Ашмянскім павеце, Холмеч у Рэчыцкім павеце, маёнткі ў Кіеўскім ваяводзтве.

Літаратура

Antanas Tyla Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя = Visuotinė lietuvių enciklopedija. — Вільня: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas, 2001. — Т. 1:A–Ar. — С. 40. — 799 с. — (Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя з 23-х тамоў(lt)). — ISBN 5-420-01486-6

Крыніца: Валерый Пазднякоў, «Вялікае Княства Літоўскае»

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Іншыя значэньні|тып=прозьвішча|Абрамовіч}}
 [[Файл:Jastrzębiec Abramowiczów.jpg|міні|Герб роду [[Абрамовічы|Абрамовічаў]]]]
-'''Мікала́й Абрамо́віч''' ([[1590-я]] — люты [[1651]]) — дзяржаўны й вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]], дыплямат. З шляхецкага роду [[Абрамовічы|Абрамовічаў]], сын смаленскага [[ваявода|ваяводы]] [[Ян Абрамовіч|Яна Абрамовіча]], бацька [[Самуэль Андрэй Абрамовіч|Самуэля Абрамовіча]].
+'''Мікала́й Абрамо́віч''' (1590-я — люты 1651) — дзяржаўны й вайсковы дзеяч [[Вялікае Княства Літоўскае|ВКЛ]], дыплямат. З шляхецкага роду [[Абрамовічы|Абрамовічаў]], сын смаленскага [[ваявода|ваяводы]] [[Ян Абрамовіч|Яна Абрамовіча]], бацька [[Самуэль Андрэй Абрамовіч|Самуэля Абрамовіча]].
 == Біяграфія ==
 === Вайсковая кар’ера ===
-У [[1603]] годзе, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх [[Радзівілы|Радзівілаў]]. Магчыма, вывучаў артылерыю й інжынэрыю. У 1-й палове [[1620-я|1620-х]] ваяваў супраць швэдаў у [[Курляндыя|Курляндыі]] і [[Інфлянты|Інфлянтах]] у войску [[Крыштап Радзівіл|Крыштапа Радзівіла]], дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай (пад ягонай камандай служыў [[Крыштаф Арцішэўскі]]). У [[1625]] вызначыўся пры ўзяцьці перадмесьця [[Рыга|Рыгі]], у [[1626]] у [[Бітва пад Гневам 1626 году|бітве пад Гневам]], дзе фактычна замяніў няздольнага [[Януш Тышкевіч|Януша Тышкевіча]]. У [[1626]]—[[1627]] ваяваў супраць [[Швэцыя|швэдаў]] на [[Памор’е|Памор’і]] й у [[Прусія|Прусіі]]. У [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 гадоў|вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 гадоў]] са студзеня [[1633]] камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад [[1634]] старшы над гарматай (ад [[1640]] называўся [[генэрал артылерыі літоўскай|генэрал артылерыі ВКЛ]]), камандэр калёны ў маршы на горад [[Белы]]. Камісар пры заключэньні [[Палянаўскі мір 1634 году|Палянаўскага міру 1634 году]].
+У 1603 годзе, пасьля сьмерці бацькі, аддадзены на выхаваньне на двор біржанскіх [[Радзівілы|Радзівілаў]]. Магчыма, вывучаў артылерыю й інжынэрыю. У 1-й палове 1620-х ваяваў супраць швэдаў у [[Курляндыя|Курляндыі]] і [[Інфлянты|Інфлянтах]] у войску [[Крыштап Радзівіл|Крыштапа Радзівіла]], дзе выконваў абавязкі старшага над гарматай (пад ягонай камандай служыў [[Крыштаф Арцішэўскі]]). У 1625 годзе вызначыўся пры ўзяцьці перадмесьця [[Рыга|Рыгі]], у 1626 годзе ў [[Бітва пад Гневам 1626 году|бітве пад Гневам]], дзе фактычна замяніў няздольнага [[Януш Тышкевіч|Януша Тышкевіча]]. У 1626—1627 гадах ваяваў супраць [[Швэцыя|швэдаў]] на [[Памор’е|Памор’і]] й у [[Прусія|Прусіі]]. У [[Вайна Расеі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 гадоў|вайну Расеі з Рэччу Паспалітай 1632—1634 гадоў]] са студзеня 1633 году камандаваў палком пяхоты групоўкі Радзівіла, ад 1634 году старшы над гарматай (ад 1640 году называўся [[генэрал артылерыі літоўскай|генэрал артылерыі ВКЛ]]), камандэр калёны ў маршы на горад [[Белы]]. Камісар пры заключэньні [[Палянаўскі мір 1634 году|Палянаўскага міру 1634 году]].
 === Палітычная дзейнасьць ===
-Староста [[старадуб]]скі ў [[1636]]—[[1647]], [[мядзел]]ьскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам [[Трыбунал ВКЛ|Трыбуналу ВКЛ]]. [[Чашнік вялікі літоўскі|Чашнік ВКЛ]] у [[1638]]—[[1640]], [[кашталяны амсьціслаўскія|кашталян амсьціслаўскі]] ў [[1640]]—[[1643]], [[Ваяводы амсьціслаўскія|ваявода амсьціслаўскі]] [[1643]]—[[1647]] і [[Ваяводы троцкія|троцкі]] ад [[1647]].
+Староста [[старадуб]]скі ў 1636—1647 гадах, [[мядзел]]ьскі й курклійскі; неаднаразова абіраўся паслом на соймы й дэпутатам [[Трыбунал ВКЛ|Трыбуналу ВКЛ]]. [[Чашнік вялікі літоўскі|Чашнік ВКЛ]] у 1638—1640 гадах, [[кашталяны амсьціслаўскія|кашталян амсьціслаўскі]] ў 1640—1643 гадах, [[Ваяводы амсьціслаўскія|ваявода амсьціслаўскі]] (1643—1647) і [[Ваяводы троцкія|троцкі]] ад 1647 году.
-У [[1646]] прызначаны камісарам на перамовах з [[Расея|Масквой]] й на даручэньне караля перадаў Расеі [[Трубчэўская воласьць|Трубчэўскую воласьць]], за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысячаў злотых і сьмяротнага пакараньня. Справу заспакоілі перадачай ВКЛ ад Польшчы гарадоў [[Лоеў]] і [[Любеч]]. У [[1648]] прызначаны камісарам для перамоваў з [[Швэцыя]]й.
+У 1646 годзе прызначаны камісарам на перамовах з [[Расея|Масквой]] й на даручэньне караля перадаў Расеі [[Трубчэўская воласьць|Трубчэўскую воласьць]], за што трыбунальскім судом прысуджаны да штрафу 60 тысячаў злотых і сьмяротнага пакараньня. Справу заспакоілі перадачай ВКЛ ад Польшчы гарадоў [[Лоеў]] і [[Любеч]]. У 1648 годзе прызначаны камісарам для перамоваў з [[Швэцыя]]й.
-Адзін з кіраўнікоў [[кальвінізм|кальвіністых]] ВКЛ. У [[1631]] падараваў Літоўскаму сыноду двор у [[Слуцак|Слуцку]] пад [[канвікт]] для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду [[1644]].
+Адзін з кіраўнікоў [[кальвінізм|кальвіністаў]] ВКЛ. У 1631 годзе падараваў Літоўскаму сыноду двор у [[Слуцак|Слуцку]] пад [[канвікт]] для вучняў гімназіі. Старшыня правінцыйнага сыноду (1644).
 == Зямельныя ўладаньні ==
@@ Радок 18: / Радок 18: @@
 == Літаратура ==
-* {{Кніга|аўтар = Antanas Tyla|частка = |загаловак = Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя|арыгінал = Visuotinė lietuvių enciklopedija|спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = Вільня|выдавецтва = Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas|год = 2001|том = 1:A–Ar|старонкі = 40|старонак = 799|сэрыя = [[:lt:Visuotinė lietuvių enciklopedija|Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя з 23-х тамоў]]|isbn = 5-420-01486-6}}
+* {{Кніга|аўтар = Antanas Tyla|частка = |загаловак = Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя|арыгінал = Visuotinė lietuvių enciklopedija|спасылка = |адказны = |выданьне = |месца = Вільня|выдавецтва = Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas|год = 2001|том = 1:A–Ar|старонкі = 40|старонак = 799|сэрыя = {{Артыкул у іншым разьдзеле|Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя|Унівэрсальная летувіская энцыкляпэдыя з 23-х тамоў|lt|Visuotinė lietuvių enciklopedija}}|isbn = 5-420-01486-6}}
 {{Крыніца ВКЛ|[[Валерый Пазднякоў]]}}