Вялікі Водападзельны хрыбет: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д →top: артаграфія |
д стыль |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:The great dividing range.jpg|міні|250пкс|Вялікі Водападзельны хрыбет]] |
[[Файл:The great dividing range.jpg|міні|250пкс|Вялікі Водападзельны хрыбет]] |
||
'''Вялікі Водападзельны хрыбет''' ({{Мова-en|Great Dividing Range}}) — [[горная сыстэма]], якая распасьціраецца ўздоўж ўсходняга і паўднёва-ўсходняга ўзьбярэжжа [[Аўстралія|Аўстраліі]] прыблізна на 4000 км. Утварылася ў [[нэаген]]-[[антрапаген]]е на месцы дэнудзіраванай [[палеазой]]скай складкаватай краіны. Горы складзеныя ў асноўным [[вапняка]]мі, [[граніт]]амі, [[гнэйс]]амі, [[вульканічныя пароды|вульканічнымі пародамі]]. Вядомыя радовішчы [[нафта|нафты]] і [[прыродны газ|газу]], [[каменны вугаль|каменнага]] і [[буры вугаль|бурага вугалю]], [[волава]], [[полімэталічныя руды|полімэталічных руд]], [[золата]], [[медзь|медзі]], [[тытан]]а-[[магнетыт]]у і [[манацыты|манацытавых]] [[пясок|пяскоў]]. Усходнія сьхілы стромкія, моцна і глыбока разьдзеленыя, заходнія сьхілы паката пераходзяць у пагорыстыя перадгор’і (даўнсы). На поўнач ад 28° п. ш. горы параўнальна невысокія, дасягаюць шырыні 650 км. Берагавыя хрыбты вышынёй каля 1000 м і [[вулькан (геалёгія)|вульканічныя]] плято аддзеленыя шырокімі падоўжнымі катлавінамі ад заходняга, больш нізкага водападзельнага ланцуга з пакатымі вяршынямі. На поўдні разьмешчаныя больш высокія і маналітныя горы. Вылучаюць хрыбты [[Мак-Фэрсон]], [[Нью-Інглэнд]], [[Гэйстынгс]], [[Лівэрпул (горная сыстэма)]], [[Блакітныя горы]] і [[Аўстралійскія Альпы]]. |
'''Вялікі Водападзельны хрыбет''' ({{Мова-en|Great Dividing Range}}) — [[горная сыстэма]], якая распасьціраецца ўздоўж ўсходняга і паўднёва-ўсходняга ўзьбярэжжа [[Аўстралія|Аўстраліі]] прыблізна на 4000 км. Утварылася ў [[нэаген]]-[[антрапаген]]е на месцы дэнудзіраванай [[палеазой]]скай складкаватай краіны. Горы складзеныя ў асноўным [[вапняка]]мі, [[граніт]]амі, [[гнэйс]]амі, [[вульканічныя пароды|вульканічнымі пародамі]]. Вядомыя радовішчы [[нафта|нафты]] і [[прыродны газ|газу]], [[каменны вугаль|каменнага]] і [[буры вугаль|бурага вугалю]], [[волава]], [[полімэталічныя руды|полімэталічных руд]], [[золата]], [[медзь|медзі]], [[тытан]]а-[[магнетыт]]у і [[манацыты|манацытавых]] [[пясок|пяскоў]]. Усходнія сьхілы стромкія, моцна і глыбока разьдзеленыя, заходнія сьхілы паката пераходзяць у пагорыстыя перадгор’і (даўнсы). На поўнач ад 28° п. ш. горы параўнальна невысокія, дасягаюць шырыні 650 км. Берагавыя хрыбты вышынёй каля 1000 м і [[вулькан (геалёгія)|вульканічныя]] плято аддзеленыя шырокімі падоўжнымі катлавінамі ад заходняга, больш нізкага водападзельнага ланцуга з пакатымі вяршынямі. На поўдні разьмешчаныя больш высокія і маналітныя горы. Вылучаюць хрыбты [[Мак-Фэрсон]], [[Нью-Інглэнд]], [[Гэйстынгс]], [[Лівэрпул (горная сыстэма)]], [[Блакітныя горы]] і [[Аўстралійскія Альпы]]. Найвышэйшы пункт — гара [[Касьцюшка (гара)|Касьцюшкa]] (2228 м). |
||
На сьхілах бяруць пачатак шматлікія рэкі, у тым ліку самыя буйныя на кантынэнце — [[Мурэй]] і [[Дарлінг]]. У далінах рэк ўзьведзена нямала дамбаў з мэтай выпрацоўкі электраэнэргіі і забесьпячэньня гарадоў вадой. |
На сьхілах бяруць пачатак шматлікія рэкі, у тым ліку самыя буйныя на кантынэнце — [[Мурэй]] і [[Дарлінг]]. У далінах рэк ўзьведзена нямала дамбаў з мэтай выпрацоўкі электраэнэргіі і забесьпячэньня гарадоў вадой. |
Вэрсія ад 12:07, 12 жніўня 2018
Вялікі Водападзельны хрыбет (па-ангельску: Great Dividing Range) — горная сыстэма, якая распасьціраецца ўздоўж ўсходняга і паўднёва-ўсходняга ўзьбярэжжа Аўстраліі прыблізна на 4000 км. Утварылася ў нэаген-антрапагене на месцы дэнудзіраванай палеазойскай складкаватай краіны. Горы складзеныя ў асноўным вапнякамі, гранітамі, гнэйсамі, вульканічнымі пародамі. Вядомыя радовішчы нафты і газу, каменнага і бурага вугалю, волава, полімэталічных руд, золата, медзі, тытана-магнетыту і манацытавых пяскоў. Усходнія сьхілы стромкія, моцна і глыбока разьдзеленыя, заходнія сьхілы паката пераходзяць у пагорыстыя перадгор’і (даўнсы). На поўнач ад 28° п. ш. горы параўнальна невысокія, дасягаюць шырыні 650 км. Берагавыя хрыбты вышынёй каля 1000 м і вульканічныя плято аддзеленыя шырокімі падоўжнымі катлавінамі ад заходняга, больш нізкага водападзельнага ланцуга з пакатымі вяршынямі. На поўдні разьмешчаныя больш высокія і маналітныя горы. Вылучаюць хрыбты Мак-Фэрсон, Нью-Інглэнд, Гэйстынгс, Лівэрпул (горная сыстэма), Блакітныя горы і Аўстралійскія Альпы. Найвышэйшы пункт — гара Касьцюшкa (2228 м).
На сьхілах бяруць пачатак шматлікія рэкі, у тым ліку самыя буйныя на кантынэнце — Мурэй і Дарлінг. У далінах рэк ўзьведзена нямала дамбаў з мэтай выпрацоўкі электраэнэргіі і забесьпячэньня гарадоў вадой.
Расьліннасьць — лістападна-вечназялёныя і эўкаліптавыя лясы (ўсходнія сьхілы), саваны, рэдкалесьсе, хмызьнякі (заходнія сьхілы).
Значная частка Блакітных гор аб’яўлена аб’ектам Сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО, які складаецца зь некалькіх нацыянальных паркаў. З прычыны зручнага і маляўнічага разьмяшчэньня ў цэнтры аднаго зь іх, горад Катумба зьяўляецца важным цэнтрам турызму ў рэгіёне.
Вялікі Водападзельны хрыбет — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў