Пінская шляхта (п’еса): розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў
Радок 14: Радок 14:


== Сюжэт ==
== Сюжэт ==
Пінская шляхта — гэта гарэзьлівая, сьмешная і, адначасова, вельмі пазнавальная гісторыя на тэму жыцьця мясцовай беларускай шляхты. Ў ёй апавядаецца пра фанабэрыстых і пыхлівых дробных шляхцюкоў, якія па свайму матэрыяльнаму становішчу ды ладу жыцьця, не на шмат адрозьніваюцца ад сялянаў. Але, нягледзячы на тое, яны для сябе лічаць найвялікшай абразай, калі іх хтосьці называе «мужыкамі». І пры ўсёй іх фанабэрыстасьці яны баяцца начальства, тых хто мае над імі ўладу.
Пінская шляхта — гэта гарэзьлівая, сьмешная і, адначасова, вельмі пазнавальная гісторыя на тэму жыцця мясцовай беларускай шляхты. Ў ёй апавядаецца пра фанабэрыстых і пыхлівых дробных шляхцюкоў, якія па свайму матэрыяльнаму становішчу ды ладу жыцця, не на шмат адрозніваюцца ад сялянаў. Але, нягледзячы на тое, яны для сябе лічаць найвялікшай абразай, калі іх хтосьці называе «мужыкамі». І пры ўсёй іх фанабэрыстасьці яны баяцца начальства, тых хто мае над імі ўладу.


У сваёй п’есе Дунін-Марцінкевіч высьмейвае царскі суд, бюракратызм і хабарніцтва чыноўнікаў, якія самі ж і парушаюць усе магчымыя законы, якія яны прадстаўляюць, ды выносяць абсурдныя прыгаворы<ref name="Куп" /><ref name="НГАБ" /><ref name="Хаўстовіч">{{Спасылка | аўтар =[[Мікола Хаўстовіч|М. Хаўстовіч]] | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі =26 лютага 2013| url = http://litaraturaznaustwa.ru/2012/02/02/xa%d1%9estovich-m-zagadka-%e2%80%9cpinskae-shlyaxty%e2%80%9d/ | загаловак = Загадка «Пінскае шляхты» | фармат = | назва праекту = Літаразнаўства| выдавец =Mowaznaustwa.ru | дата = 26 лютага 2013 | мова = | камэнтар = Працы катэдры гісторыі беларускай літаратуры Белдзяржунівэрсытэта. – Вып.2. – Мінск, 2002}}</ref>.
У сваёй п’есе Дунін-Марцінкевіч высмейвае царскі суд, бюракратызм і хабарніцтва чыноўнікаў, якія самі ж і парушаюць усе магчымыя законы, якія яны прадстаўляюць, ды выносяць абсурдныя прыгаворы<ref name="Куп" /><ref name="НГАБ" /><ref name="Хаўстовіч">{{Спасылка | аўтар =[[Мікола Хаўстовіч|М. Хаўстовіч]] | прозьвішча = | імя = | аўтарlink = | суаўтары = | дата публікацыі =26 лютага 2013| url = http://litaraturaznaustwa.ru/2012/02/02/xa%d1%9estovich-m-zagadka-%e2%80%9cpinskae-shlyaxty%e2%80%9d/ | загаловак = Загадка «Пінскае шляхты» | фармат = | назва праекту = Літаразнаўства| выдавец =Mowaznaustwa.ru | дата = 26 лютага 2013 | мова = | камэнтар = Працы катэдры гісторыі беларускай літаратуры Белдзяржунівэрсытэта. – Вып.2. – Мінск, 2002}}</ref>.


== Гісторыя стварэньня ==
== Гісторыя стварэньня ==

Вэрсія ад 15:22, 21 лютага 2018

«Пінская шляхта»
па-беларуску: Пінская шляхта
Кніга «Пінская шляхта»
выд. ««Мастацкая літаратура», 2010 г.
Жанр: п’еса
камэдыя
Аўтар: Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч
Мова арыгіналу: беларуская
Год напісаньня: 1866
Публікацыя: 1918
Электронная вэрсія

«Пі́нская шля́хта» — п’еса клясыка беларускай літаратуры, майстра камічнага жанру Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча[1] (фарс-вадэвіль у адной дзеі[2]). Напісана ў 1866 годзе, першая публікацыя зьявілася ў 1918 годзе ў часопісе «Вольная Беларусь» (№№ 30-31)[3].

Сюжэт

Пінская шляхта — гэта гарэзьлівая, сьмешная і, адначасова, вельмі пазнавальная гісторыя на тэму жыцця мясцовай беларускай шляхты. Ў ёй апавядаецца пра фанабэрыстых і пыхлівых дробных шляхцюкоў, якія па свайму матэрыяльнаму становішчу ды ладу жыцця, не на шмат адрозніваюцца ад сялянаў. Але, нягледзячы на тое, яны для сябе лічаць найвялікшай абразай, калі іх хтосьці называе «мужыкамі». І пры ўсёй іх фанабэрыстасьці яны баяцца начальства, тых хто мае над імі ўладу.

У сваёй п’есе Дунін-Марцінкевіч высмейвае царскі суд, бюракратызм і хабарніцтва чыноўнікаў, якія самі ж і парушаюць усе магчымыя законы, якія яны прадстаўляюць, ды выносяць абсурдныя прыгаворы[2][3][4].

Гісторыя стварэньня

П’еса «Пінская шляхта» Дуніным-Марцінкевічам была напісаная ў 1866 годзе. Першая яе публікацыя зьявілася ў 1918 годзе ў часопісе «Вольная Беларусь» (№№ 30-31). Другое выданьне «Пінскай шляхты» было зьдзейсьнена ў 1923 годзе.

У Беларускім дзяржаўным архіве-музэе літаратуры і мастацтва захоўваецца выданьне п’есы, выпушчанае ў Польшчы (Беласток, 1958)[3].

Мова п’есы

П’еса была напісаная на беларускай мове. Але ў дасьледчыкаў выклікае цікавасьць, што яна была напісана на пінскім дыялекце, часам выкарыстоўваецца беларуска-ўкраінская песенна-інтымная лірыка XVIII стагодзьдзя[4].

Тэатральныя пастановы

П’еса ставіцца ў Менскім Купалаўскім тэатры[2] Палескім драматычным тэатры[прыбраць шаблён] гораду Пінску на мове арыгіналу.

Крыніцы

  1. ^ Пінская шляхта. Живая библиотека. Праверана 26 лютага 2013 г.
  2. ^ а б в Пінская шляхта Праверана 26 лютага 2013 г.
  3. ^ а б в «Пінская шляхта» Драматургічныя творы. Нацыянальны гістарычны архіў БеларусіПраверана 26 лютага 2013 г.
  4. ^ а б М. Хаўстовіч (26 лютага 2013) Загадка «Пінскае шляхты» Літаразнаўства. Mowaznaustwa.ru. — Працы катэдры гісторыі беларускай літаратуры Белдзяржунівэрсытэта. – Вып.2. – Мінск, 2002. Праверана 26 лютага 2013 г.

Вонкавыя спасылкі