Правы чалавека: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 11:35, 29 лістапада 2017

Правы чалавека лічацца неад’емнай часткай асноўных правоў і свабодаў якімі валодае кожны чалавек. Правы чалавека ўтрымліваюць грамадзянскія і палітычныя правы (права на жыцьцё і свабоду, свабоду самавыяўленьня і роўнасьць перад законам), сацыяльныя, культурныя і эканамічныя правы якія ўтрымліваць права на культурную самарэалізацыю, права на ежу, права на працу, права на адукацыю.

	Усе чалавечыя істоты народжаныя вольнымі і маюць правы ад нараджэньня. Яны маюць розум і сумленьне, і павінны адносіцца адзін да аднаго ў духу братэрства.
—Гл. 1. Дэклярацыя правоў чалавека

Гісторыя пытаньня правоў чалавека

Гісторыя пытаньня правоў чалавека налічвае тысячы гадоў і засноўваецца на рэлігійных, культурных, філязофскіх і прававых дасягненьнях на працягу ўсёй гісторыі чалавецтва. Некаторыя старажытныя дакумэнты і позьнія рэлігійныя і філязофскія дасьледаваньні ўтрымліваюць паняцьці, якія можна лічыць пачаткам фармаваньня правоў чалавека. Да іх можна аднесьці: «Цыліндар Кіра», які датуецца 539 годам да н. э., у якім Пэрсыдзкі імпэратар Кір Вялікі запісаў свае намеры пасьля заваяваньня Нэа-Бабілёнскай імпэрыі; Указы Ашокі — якія былі выдадзеныя Ашокай Вялікім у Індыі паміж 272 і 231 г.г.да н. э.; канстытуцыя Мэдзіны 622 году напісаная Мухамэдам якая аформіла пагадненьні паміж арабійскімі плямёнамі; ангельская Хартыя Вольнасьцяў 1215 году, на якой заснавана і сучаснае брытанскае права.

Аднак большая частка сучасных правоў чалавека была сфармулявана адносна нядаўна. Брытанскі Біль аб Правах 1689 году абмежаваў сьпіс пакараньняў якія магла ўжыць дзяржава ў адносінах да грамадзянаў. Дзьве рэвалюцыі ХVIII стагодзьдзя, якія адбыліся ў ЗША (1776 год) і ў Францыі (1789 год), прывялі да прыняцьця Дэклярацыі Злучаных Штатаў аб Незалежнасьці і Дэклярацыю Правоў Чалавека і Грамадзяніна адпаведна. Абодва гэтыя дакумэнты ўсталёўвалі сьпіс правоў чалавека. Дадаткова Вірджынская Дэклярацыя Правоў 1776 году пашырыла гэты сьпіс. Адначасова адбываліся дасягненьні ў філязофіі правоў чалавека ў працах Томаса Пэйна, Джона Сьцюарта Міла і Гегеля.

Шматлікія грамадзкія групы дамагліся глыбокіх зьменаў у справе правоў чалавека ў ХХ стагодзьдзі. У Заходняй Эўропе і ЗША прафэсійныя зьвязы ўнесьлі папраўкі ў законы якія замацавалі за працоўнымі права на пратэст, гарантавалі мінімальныя працоўныя ўмовы і рэгулявалі дзіцячую працу. Рух за правы жанчынаў дабіўся гарантаваньня жанчынам права на ўдзел у выбарах. Нацыянальна-вызваленчыя рухі ў розных краінах дабіліся скасаваньня каляніялізму. Самым вядомым нацыянальна-вызваленчым рухам быў рух Махатмы Гандзі, які змог дамагчыся вызваленьня Індыі з-пад улады Вялікабрытаніі. Рух за правы нацыянальных, расавых і рэлігійных меншасьцяў у розных краінах змог дасягнуць значных зрухаў у справе правоў чалавека.

Узьнікненьне Міжнароднага Камітэта Чырвонага Крыжа і падпісаньне Жэнэўскай Канвэнцыі ў 1864 годзе сталі падмуркам міжнароднага права ў галіне правоў чалавека, якое атрымала значнае разьвіцьцё пасьля Другой Сусьветнай вайны.

Сусьветныя войны, вялікія чалавечыя страты і ігнараваньне правоў чалавека якія адбыліся ў гэтыя часы, сталі рухаючай сілай для фармаваньня сучасных інструмэнтаў для гарантаваньня правоў чалавека.

Ліга Нацый была заснаваная ў 1919 годзе ў выніку Вэрсальскай дамовы пасьля канчатку Першай Сусьветнай вайны. Мэтамі дзеяньня Лігі былі, акрамя іншага, былі і забесьпячэньне калектыўнай бясьпекі, рэгуляваньне спрэчных пытаньняў паміж краінамі. У дзейнасьць Лігі ўваходзілі і шматлікія мэты ў галіне правоў чалавека, якія потым былі ўключаны ў Дэклярацыю Правоў Чалавека.

Ялцінская Канфэрэнцыя 1945 году, пад час якой саюзьнікі пагадзіліся стварыць новую арганізацыю — правапераймальніцу Лігі Нацыяў. Гэтай арганізацыяй стала Арганізацыя Аб’яднаных Нацый. З моманту свайго стварэньня ААН стала асноўным гарантам правоў чалавека ў сьвеце. Пасьля Другой Сусьветнай вайны ААН і яе ўдзельнікі стварылі і юрыдычна аформілі міжнародныя законы ў галіне правоў чалавека.

Філязофія

Філязофія правоў чалавека ляжыць у аснове канцэпцыі правоў чалавека, іхнага абгрунтаваньня і зьместу. Некаторыя тэарэтычныя падыходы былі вылучаны для таго, каб растлумачыць, якім чынам і чаму правы чалавека сталі часткай сацыяльных чаканьняў.

Адной з найстарэйшых заходняй філязофіяй правоў чалавека зьяўляецца тое, што яны ёсьць прадуктам натуральнага права, якія вынікаюць з розных філязофскіх і рэлігійных падставаў. Іншыя тэорыі сьцьвярджаюць, што правы чалавека былі кадыфікаваны як правы маральных паводзінаў, якое зьяўляецца грамадзкім прадукт дзякуючы працэсу біялягічнай і сацыяльнай эвалюцыі, менавіта так лічыў шатляндзкі філёзаф Дэйвід Г’юм. Правы чалавека таксама апісаны як сацыялягічная структура правілаў паводзінаў, паводле сацыялягічнай тэорыі права і працы Макса Вэбэра. Гэтыя падыходы ўключаюць у сябе панятак, што людзі ў грамадзтве, прымаюць правілы законнай улады ў абмен на бясьпеку і эканамічную выгаду, то бок зьяўляюцца грамадзкай дамовай. Дзьве тэорыі на сёньня дамінуюць у сучасным разуменьні правоў чалавека, то бок тэорыя інтарэсаў і тэорыя волі. Тэорыя цікавасьці сьцьвярджае, што асноўная функцыя правоў чалавека ёсьць абарона і заахвочваньне некаторых важных інтарэсаў чалавека, а тэорыя волі спрабуе ўсталяваць справядлівасьць у галіне правоў чалавека на аснове ўнікальнай здольнасьці чалавека да свабоды^[1].

Крытыцызм

Прэтэнзыі правоў чалавека на ўнівэрсальнасьць часьцяком робіцца прадметам крытыцы. Сярод філёзафаў, якія падвяргалі крытыцы канцэпцыю правоў чалавека значацца Джэрэмі Бэнтам, Эдмунд Бэрк, Фрыдрых Ніцшэ і Карл Маркс. Прафэсар палітычнай філязофіі Чарлз Блатбэрг сьцьвярджае, што абмеркаваньне правоў чалавека, зьяўляючыся абстрактным, дэматэвуе людзей на адстойваньне каштоўнасьцяў, якія яны павінны былі абараняць^[2].

Глядзіце таксама

Міжнародны дзень абароны дзяцей

Крыніцы

^ Fagan, Andrew (2005). «Human Rights». The Internet Encyclopedia of Philosophy. ISSN 2161-0002.
^ Blattberg, C (2010). «The Ironic Tragedy of Human Rights». Patriotic Elaborations: Essays in Practical Philosophy. McGill-Queen's University Press. pp. 43–59. ISBN 0-7735-3538-1.

Вонкавыя спасылкі

Правы чалавека — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Fagan, Andrew (2005). «Human Rights». The Internet Encyclopedia of Philosophy. ISSN 2161-0002.

[2] Blattberg, C (2010). «The Ironic Tragedy of Human Rights». Patriotic Elaborations: Essays in Practical Philosophy. McGill-Queen's University Press. pp. 43–59. ISBN 0-7735-3538-1.

[1]

[2]

@@ Радок 5: / Радок 5: @@
 == Гісторыя пытаньня правоў чалавека ==
-Гісторыя пытаньня правоў чалавека налічвае тысячы гадоў і засноўваецца на рэлігійных, культурных, філязофскіх і прававых дасягненьнях на працягу ўсёй гісторыі чалавецтва. Некаторыя старажытныя дакумэнты і позьнія рэлігійныя і філязофскія дасьледаваньні ўтрымліваюць паняцьці, якія можна лічыць пачаткам фарміраваньня правоў чалавека. Да іх можна аднесьці: «[[Цыліндар Кіра]]», які датуецца [[-539|539]] годам да н. э., у якім Пэрсыдзкі імпэратар [[Кір Вялікі]] запісаў свае намеры пасьля заваяваньня [[Нэа-Бабілёнская імпэрыя|Нэа-Бабілёнскай імпэрыі]]; [[Указы Ашокі]] — якія былі выдадзеныя [[Ашока Вялікі|Ашокай Вялікім]] у [[Індыя|Індыі]] паміж [[-272|272]] і [[-231|231]] г.г.да н. э.; [[канстытуцыя Мэдзіны]] [[622]] года напісаная [[Мухамэд]]ам якая аформіла пагадненьні паміж арабійскімі плямёнамі; ангельская [[Хартыя Вольнасьцяў]] [[1215]] году, на якой заснавана і сучаснае брытанскае права.
+Гісторыя пытаньня правоў чалавека налічвае тысячы гадоў і засноўваецца на рэлігійных, культурных, філязофскіх і прававых дасягненьнях на працягу ўсёй гісторыі чалавецтва. Некаторыя старажытныя дакумэнты і позьнія рэлігійныя і філязофскія дасьледаваньні ўтрымліваюць паняцьці, якія можна лічыць пачаткам фармаваньня правоў чалавека. Да іх можна аднесьці: «[[Цыліндар Кіра]]», які датуецца [[-539|539]] годам да н. э., у якім Пэрсыдзкі імпэратар [[Кір Вялікі]] запісаў свае намеры пасьля заваяваньня [[Нэа-Бабілёнская імпэрыя|Нэа-Бабілёнскай імпэрыі]]; [[Указы Ашокі]] — якія былі выдадзеныя [[Ашока Вялікі|Ашокай Вялікім]] у [[Індыя|Індыі]] паміж [[-272|272]] і [[-231|231]] г.г.да н. э.; [[канстытуцыя Мэдзіны]] 622 году напісаная [[Мухамэд]]ам якая аформіла пагадненьні паміж арабійскімі плямёнамі; ангельская [[Хартыя Вольнасьцяў]] 1215 году, на якой заснавана і сучаснае брытанскае права.
-Аднак большая частка сучасных правоў чалавека была сфармулявана адносна нядаўна. Брытанскі [[Біль аб Правах]] [[1689]] года абмежаваў сьпіс пакараньняў якія магла ўжыць дзяржава ў адносінах да грамадзянаў. Дзьве рэвалюцыі [[18 стагодзьдзе|ХVIII стагодзьдзя]], якія адбыліся ў [[ЗША]] ([[1776]] год) і ў [[Францыя|Францыі]] ([[1789]] год), прывялі да прыняцьця [[Дэклярацыі Злучаных Штатаў аб Незалежнасьці]] і [[Дэклярацыю Правоў Чалавека і Грамадзяніна]] адпаведна. Абодва гэтыя дакумэнты ўсталёўвалі сьпіс правоў чалавека. Дадаткова [[Вірджынская Дэклярацыя Правоў]] [[1776]] года пашырыла гэты сьпіс. Адначасова адбываліся дасягненьні ў філязофіі правоў чалавека ў працах [[Томас Пэйн|Томаса Пэйна]], [[Джон Сьцюарт Міл|Джона Сьцюарта Міла]] і [[Гегель|Гегеля]].
+Аднак большая частка сучасных правоў чалавека была сфармулявана адносна нядаўна. Брытанскі [[Біль аб Правах]] 1689 году абмежаваў сьпіс пакараньняў якія магла ўжыць дзяржава ў адносінах да грамадзянаў. Дзьве рэвалюцыі ХVIII стагодзьдзя, якія адбыліся ў [[ЗША]] (1776 год) і ў [[Францыя|Францыі]] (1789 год), прывялі да прыняцьця [[Дэклярацыі Злучаных Штатаў аб Незалежнасьці]] і [[Дэклярацыю Правоў Чалавека і Грамадзяніна]] адпаведна. Абодва гэтыя дакумэнты ўсталёўвалі сьпіс правоў чалавека. Дадаткова [[Вірджынская Дэклярацыя Правоў]] 1776 году пашырыла гэты сьпіс. Адначасова адбываліся дасягненьні ў філязофіі правоў чалавека ў працах [[Томас Пэйн|Томаса Пэйна]], [[Джон Сьцюарт Міл|Джона Сьцюарта Міла]] і [[Гегель|Гегеля]].
 Шматлікія грамадзкія групы дамагліся глыбокіх зьменаў у справе правоў чалавека ў [[20 стагодзьдзе|ХХ стагодзьдзі]]. У [[Заходняя Эўропа|Заходняй Эўропе]] і [[ЗША]] [[Прафэсійны зьвяз|прафэсійныя зьвязы]] ўнесьлі папраўкі ў законы якія замацавалі за працоўнымі [[права на пратэст]], гарантавалі мінімальныя працоўныя ўмовы і рэгулявалі [[Дзіцячая праца|дзіцячую працу]]. [[Рух за правы жанчынаў]] дабіўся гарантаваньня жанчынам права на ўдзел у выбарах. Нацыянальна-вызваленчыя рухі ў розных краінах дабіліся скасаваньня [[каляніялізм]]у. Самым вядомым нацыянальна-вызваленчым рухам быў рух [[Махатма Гандзі|Махатмы Гандзі]], які змог дамагчыся вызваленьня [[Індыя|Індыі]] з-пад улады [[Вялікабрытанія|Вялікабрытаніі]]. Рух за правы нацыянальных, расавых і рэлігійных меншасьцяў у розных краінах змог дасягнуць значных зрухаў у справе правоў чалавека.
-Узьнікненьне [[Міжнародны рух Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца|Міжнароднага Камітэта Чырвонага Крыжа]] і падпісаньне [[Жэнэўская Канвэнцыя|Жэнэўскай Канвэнцыі]] ў [[1864]] годзе сталі падмуркам міжнароднага права ў галіне правоў чалавека, якое атрымала значнае разьвіцьцё пасьля [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]].
+Узьнікненьне [[Міжнародны рух Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца|Міжнароднага Камітэта Чырвонага Крыжа]] і падпісаньне [[Жэнэўская Канвэнцыя|Жэнэўскай Канвэнцыі]] ў 1864 годзе сталі падмуркам міжнароднага права ў галіне правоў чалавека, якое атрымала значнае разьвіцьцё пасьля [[Другая Сусьветная вайна|Другой Сусьветнай вайны]].
-Сусьветныя войны, вялікія чалавечыя страты і ігнараваньне правоў чалавека якія адбыліся ў гэтыя часы, сталі рухаючай сілай для фарміраваньня сучасных [[Інструмэнта гарантаваньня правоў чалавека|інструмэнтаў для гарантаваньня правоў чалавека]].
+Сусьветныя войны, вялікія чалавечыя страты і ігнараваньне правоў чалавека якія адбыліся ў гэтыя часы, сталі рухаючай сілай для фармаваньня сучасных [[Інструмэнта гарантаваньня правоў чалавека|інструмэнтаў для гарантаваньня правоў чалавека]].
-[[Ліга Нацый]] была заснаваная ў [[1919]] годзе ў выніку [[Вэрсальская дамова|Вэрсальскай дамовы]] пасьля канчатку [[Першая Сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]]. Мэтамі дзеяньня Лігі былі, акрамя іншага, былі і забесьпячэньне калектыўнай бясьпекі, рэгуляваньне спрэчных пытаньняў паміж краінамі. У дзейнасьць Лігі ўваходзілі і шматлікія мэты ў галіне правоў чалавека, якія потым былі уключаны ў [[Дэклярацыя правоў чалавека|Дэклярацыю Правоў Чалавека]].
+[[Ліга Нацый]] была заснаваная ў 1919 годзе ў выніку [[Вэрсальская дамова|Вэрсальскай дамовы]] пасьля канчатку [[Першая Сусьветная вайна|Першай Сусьветнай вайны]]. Мэтамі дзеяньня Лігі былі, акрамя іншага, былі і забесьпячэньне калектыўнай бясьпекі, рэгуляваньне спрэчных пытаньняў паміж краінамі. У дзейнасьць Лігі ўваходзілі і шматлікія мэты ў галіне правоў чалавека, якія потым былі ўключаны ў [[Дэклярацыя правоў чалавека|Дэклярацыю Правоў Чалавека]].
-[[Ялцінская Канфэрэнцыя]] [[1945]] году, пад час якой саюзьнікі пагадзіліся стварыць новую арганізацыю — правапераймальніцу Лігі Нацый. Гэтай арганізацыяй стала [[ААН|Арганізацыя Аб’яднаных Нацый]]. З моманту свайго стварэньня ААН стала асноўным гарантам правоў чалавека ў сьвеце. Пасьля Другой Сусьветнай вайны ААН і яе ўдзельнікі стварылі і юрыдычна аформілі міжнародныя законы ў галіне правоў чалавека.
+[[Ялцінская Канфэрэнцыя]] 1945 году, пад час якой саюзьнікі пагадзіліся стварыць новую арганізацыю — правапераймальніцу Лігі Нацыяў. Гэтай арганізацыяй стала [[ААН|Арганізацыя Аб’яднаных Нацый]]. З моманту свайго стварэньня ААН стала асноўным гарантам правоў чалавека ў сьвеце. Пасьля Другой Сусьветнай вайны ААН і яе ўдзельнікі стварылі і юрыдычна аформілі міжнародныя законы ў галіне правоў чалавека.
 == Філязофія ==
@@ Радок 25: / Радок 25: @@
 === Крытыцызм ===
 Прэтэнзыі правоў чалавека на ўнівэрсальнасьць часьцяком робіцца прадметам крытыцы. Сярод філёзафаў, якія падвяргалі крытыцы канцэпцыю правоў чалавека значацца [[Джэрэмі Бэнтам]], [[Эдмунд Бэрк]], [[Фрыдрых Ніцшэ]] і [[Карл Маркс]]. Прафэсар палітычнай філязофіі [[Чарлз Блатбэрг]] сьцьвярджае, што абмеркаваньне правоў чалавека, зьяўляючыся абстрактным, дэматэвуе людзей на адстойваньне каштоўнасьцяў, якія яны павінны былі абараняць<ref>Blattberg, C (2010). [http://books.google.ca/books?id=8TwCsA-l408C&pg=PA43#v=onepage&q&f=false «The Ironic Tragedy of Human Rights»]. Patriotic Elaborations: Essays in Practical Philosophy. McGill-Queen's University Press. pp. 43–59. ISBN 0-7735-3538-1.</ref>.
 == Глядзіце таксама ==
@@ Радок 31: / Радок 31: @@
 == Крыніцы ==
-{{Зноскі}}
+{{Крыніцы}}
 == Вонкавыя спасылкі ==
-{{Commons|Category:Human rights|выгляд=міні}}
+{{Commons|Category:Human rights}}
 * [http://www.un.org/events/humanrights/udhr60/declaration.shtml Дэклярацыя правоў чалавека]{{ref-en}}
 * [http://www.freedom.indiemaps.com Атляс свабоды ў сьвеце]{{ref-en}}