Угар: розьніца паміж вэрсіямі
д пунктуацыя |
д выдаленая Катэгорыя:Населеныя пункты, згаданыя ў 18 стагодзьдзі; дададзеная Катэгорыя:Населеныя пункты, згаданыя ў XVIII стагодзьдзі з... |
||
| Радок 19: | Радок 19: | ||
{{Месты і мястэчкі гістарычнай Браслаўшчыны}} |
{{Месты і мястэчкі гістарычнай Браслаўшчыны}} |
||
[[Катэгорыя:Населеныя пункты, згаданыя ў |
[[Катэгорыя:Населеныя пункты, згаданыя ў XVIII стагодзьдзі]] |
||
Вэрсія ад 23:53, 23 кастрычніка 2017
.jpg)
Угар, Угор’е — колішняе магдэбургскае мястэчка ў Браслаўскім павеце Віленскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Цяпер у межах вёскі Богіна.
Гісторыя
.jpg)
29 сакавіка 1792 году кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Угару Магдэбурскае права і герб: «у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока»[1]. У гэты час тут было 48 дымоў.
За часамі паўстаньня Т. Касьцюшкі 3 чэрвеня 1704 году каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя[2].
Крыніцы
Літаратура
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафрмленне, 1998. — 709 с.: іл. ISBN 985-6351-03-0.
- Цітоў А. Геральдыка Беларускіх местаў / Маст. А. Бажэнаў. — Менск: «Полымя», 1998. — 287 с.: іл. ISBN 985-07-0131-5.
| ||||||||