Амплюа: розьніца паміж вэрсіямі
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) |
Няма апісаньня зьменаў |
||
Радок 28: | Радок 28: | ||
[[Катэгорыя:Тэатар]] |
[[Катэгорыя:Тэатар]] |
||
[[Катэгорыя:Тэатральная тэрміналёгія]] |
[[Катэгорыя:Тэатральная тэрміналёгія]] |
||
[[de:Fach (Schauspielkunst)]] |
|||
[[fr:Emploi (théâtre)]] |
Вэрсія ад 12:05, 23 траўня 2017
Амплюа́ (па-француску: emploi) — вызначаны род роляў, якія адпавядаюць вонкавым і ўнутраным дадзеным актора.
Падзел актораў па амплюа выцякала першым чынам з падзелу драматычных твораў на два асноўных выгляду: трагедыю і камэдыю; кожны зь іх патрабаваў ад актора адмысловых дадзеных і адмысловага стылю гульні. Таму яшчэ ў старажытнай Грэцыі існавала падзел актораў на трагікаў і комікаў, пры чым, у залежнасьці ад характару выкананай ролі, трагікі падпадзяляліся на:
- першых (протаганіст)
- другіх (дэўтэраганіст)
- трэціх (трытаганіст)
Ілжыва-клясычны тэатар ведаў наступную, якая зрабілася для эўрапейскага тэатра традыцыйнай, клясыфікацыю роляў:
- героі і гераіні
- палюбоўнікі і палюбоўніцы
- першыя палюбоўнікі (jeunes premiers)
- каралі
- тыраны
- бацькі
- напярсьнікі і напярсьніцы
- лакеі
- субрэткі
- інжэню (ingénues)
- пэтымэтры (petit-maitres)
- прасьцякі
- злыдні
Паколькі ілжыва-клясычная драматургія цікавілася пераважна душэўнай калізіяй галоўных дзейных асобаў (герояў, палюбоўнікаў), то другарадныя пэрсанажы былі надзвычай схематычныя і стэрэатыпныя. Рэалістычная драматургія запатрабавала большай індывідуалізацыі другарадных пэрсанажаў; з прычыны гэтага, нягледзячы на наступную дыфэрэнцыяцыю амплюа, прынцып трафарэтнага дзяленьня пачынае паступова губляць свой сэнс і значэньне.