Андрэй Казімер Завіша: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль
Радок 26: Радок 26:
'''Андрэ́й Казі́мер Заві́ша''' (каля [[1614]] — [[23 чэрвеня|23]] або [[26 чэрвеня]] [[1678]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Пісар вялікі літоўскі]] (з [[1650]]).
'''Андрэ́й Казі́мер Заві́ша''' (каля [[1614]] — [[23 чэрвеня|23]] або [[26 чэрвеня]] [[1678]]) — дзяржаўны дзяяч [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]. [[Пісар вялікі літоўскі]] (з [[1650]]).


Трымаў [[Менскае староства|Менскае]] (з [[1638]]), [[Чачэрскае староства|Чачэрскае]] і [[Слонімскае староства|Слонімскае]] староствы<ref>[[Вячаслаў Насевіч|Насевіч В.]] Завішы // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 639.</ref>.
Быў [[староста]]м [[Менскае староства|менскім]] (з [[1638]]), [[Чачэрскае староства|чачэрскім]] і [[Слонімскае староства|слонімскім]]<ref>[[Вячаслаў Насевіч|Насевіч В.]] Завішы // {{Літаратура/ЭВКЛ|1к}} С. 639.</ref>.


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Радок 33: Радок 33:
Прадстаўнік шляхецкага роду [[Завішы|Завішаў]] гербу «[[Лебедзь (герб)|Лебедзь]]», сын [[Крыштап Завіша|Крыштапа]] і Кацярыны з [[Тышкевічы|Тышкевічаў]]. Меў брата [[Ян Юры Завіша|Яна Юрыя]].
Прадстаўнік шляхецкага роду [[Завішы|Завішаў]] гербу «[[Лебедзь (герб)|Лебедзь]]», сын [[Крыштап Завіша|Крыштапа]] і Кацярыны з [[Тышкевічы|Тышкевічаў]]. Меў брата [[Ян Юры Завіша|Яна Юрыя]].


Ахвяраваў сродкі на будову касьцёла ў [[Раготна|Раготне]], дзякуючы якім яна завяршылася ў [[1673]]<ref>Камунтавічэне В. [http://bha.knihi.com/11/kam11.htm Каталіцкія парафіі слонімскага дэканата віленскага біскупства ў XVII ст.] // [[Беларускі гістарычны агляд]]. Том 11. 2004.</ref>.
Ахвяраваў сродкі на будаваньне касьцёла ў [[Раготна|Раготне]], дзякуючы якім яно завяршылася ў [[1673]]<ref>Камунтавічэне В. [http://bha.knihi.com/11/kam11.htm Каталіцкія парафіі слонімскага дэканата віленскага біскупства ў XVII ст.] // [[Беларускі гістарычны агляд]]. Том 11. 2004.</ref>.


Ажаніўся каля [[1645]] з Аляксандрай, дачкой [[Аляксандар Агінскі|Аляксандра Агінскага]]<ref>[[Вячаслаў Насевіч|Насевіч В.]] [http://vln.by/node/92 Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму] // {{Літаратура/Памяць/Чэрвенскі раён|к}}</ref>. У шлюбе меў сыноў [[Крыштап Станіслаў Завіша|Крыштапа Станіслава]] і Яна.
Ажаніўся каля [[1645]] з Аляксандрай, дачкой [[Аляксандар Агінскі|Аляксандра Агінскага]]<ref>[[Вячаслаў Насевіч|Насевіч В.]] [http://vln.by/node/92 Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму] // {{Літаратура/Памяць/Чэрвенскі раён|к}}</ref>. У шлюбе меў сыноў [[Крыштап Станіслаў Завіша|Крыштапа Станіслава]] і Яна.

Вэрсія ад 19:57, 13 жніўня 2016

Андрэй Казімер Завіша
Андрэй Казімер Завіша. Невядомы мастак, 1676
Андрэй Казімер Завіша. Невядомы мастак, 1676

Герб «Лебедзь»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся каля 1614
Памёр 23 або 26 чэрвеня 1678
Пахаваны
Род Завішы
Бацькі Крыштап Завіша
Кацярына з Тышкевічаў
Жонка Аляксандра з Агінскіх
Дзеці Крыштап Станіслаў, Ян
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Завіша (неадназначнасьць).

Андрэ́й Казі́мер Заві́ша (каля 1614 — 23 або 26 чэрвеня 1678) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі1650).

Быў старостам менскім1638), чачэрскім і слонімскім[1].

Біяграфія

А. К. Завіша. Гравюра А. Тарасевіча, XVII ст.

Прадстаўнік шляхецкага роду Завішаў гербу «Лебедзь», сын Крыштапа і Кацярыны з Тышкевічаў. Меў брата Яна Юрыя.

Ахвяраваў сродкі на будаваньне касьцёла ў Раготне, дзякуючы якім яно завяршылася ў 1673[2].

Ажаніўся каля 1645 з Аляксандрай, дачкой Аляксандра Агінскага[3]. У шлюбе меў сыноў Крыштапа Станіслава і Яна.

Пахавалі А. К. Завішу ў касьцёле Сьвятога Язэпа пры кляштары бэрнардынаў у Менску[4].

Да нашага часу дайшоў партрэт А. К. Завішы, які цяпер экспануецца ў Гістарычны музэі ў Менску, а таксама гравюра А. Тарасевіча (1670-я) з гербам роду і лацінскім надпісам (захоўваецца ў Нацыянальнай бібліятэцы ў Варшаве).

Крыніцы

  1. ^ Насевіч В. Завішы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 639.
  2. ^ Камунтавічэне В. Каталіцкія парафіі слонімскага дэканата віленскага біскупства ў XVII ст. // Беларускі гістарычны агляд. Том 11. 2004.
  3. ^ Насевіч В. Тэрыторыя Чэрвеньскага раёна ў перыяд феадалізму // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Чэрвеньскага р-на / Уклад.: Г. М. Аўласенка, З. І. Малейка. — Мн.: БЕЛТА, 2000.
  4. ^ Харэўскі С. Намоленае месца // «Наша Ніва» № 26, 2005.

Літаратура