Юрка Віцьбіч: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KastusK (гутаркі | унёсак)
артаграфія
Радок 1: Радок 1:
{{Пісьменьнік
{{Пісьменьнік
|Імя = Юрка Віцьбіч
|Імя = Юрка Віцьбіч
|Арыгінал імя = Георгій Шчарбакоў
|Арыгінал імя =
|Партрэт =
|Партрэт =
|Памер =
|Памер =
|Апісаньне = ''Юрка Віцьбіч''
|Апісаньне =
|Імя пры нараджэньні = Серафім Шчарбакоў
|Імя пры нараджэньні = Серафім Шчарбакоў
|Псэўданімы = Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
|Псэўданімы = Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
|Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|2|6|1905|0|1}}
|Дата нараджэньня = {{Нарадзіўся|2|6|1905}}
|Месца нараджэньня = [[Веліж]], [[Віцебская губернія|Віцебскай губ.]], [[Беларусь]], [[Расейская імпэрыя]]
|Месца нараджэньня = [[Вяліж]], [[Віцебская губэрня]], [[Беларусь]], [[Расейская імпэрыя]]
|Дата сьмерці = {{Памёр|6|1|1975}}
|Дата сьмерці = {{Памёр|6|1|1975|гадоў=69}}
|Месца сьмерці = [[Саўт-Рывер]], [[штат Нью-Джэрсі|Нью-Джэрсі]], [[ЗША]]
|Месца сьмерці = [[Саўт-Рывэр]], [[Нью-Джэрзі]], [[ЗША]]
|Грамадзянства =
|Грамадзянства =
|Род дзейнасьці = празаік, паэт, публіцыст
|Род дзейнасьці = празаік, паэт, публіцыст
|Гады актыўнасьці = [[1929]]—[[1975]]
|Гады актыўнасьці = [[1929]]—[[1975]]
|Напрамак =
|Напрамак =
Радок 21: Радок 21:
|ВікіКрыніца = be:s:Аўтар:Юрка Віцьбіч
|ВікіКрыніца = be:s:Аўтар:Юрка Віцьбіч
|Сайт =
|Сайт =
|Род =
|Род =
|Бацька =
|Бацька =
|Маці =
|Маці =
Радок 28: Радок 28:
|Рэлігія = [[Праваслаўе|праваслаўны]]
|Рэлігія = [[Праваслаўе|праваслаўны]]
}}
}}
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.
'''Юрка Віцьбіч''' (таксама '''Юрка Стукаліч''', '''Алесь Крыжаніч'''; сапраўднае імя — '''Серафім Шчарбакоў'''; [[2 чэрвеня]] [[1905]] — [[6 студзеня]] [[1975]]) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.
[[File:Mi dojd ur vic.JPG|thumb|left|Юрка Віцьбіч - Мы Дойдзем!, 1975]]
Нарадзіўся ў [[Вяліж]]ы [[Віцебская вобласьць|Віцебскай губэрні]]. Яго бацька быў праваслаўным святаром, маці — настаўніцай. Cкончыў педтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».


== Біяграфія ==
Падчас [[Другая сусьветная вайна|нямецкай акупацыі]] браў удзел у культурным жыцьці [[Беларусь|Беларусі]], у [[1943]] годзе перавёз зь Віцебску ў [[Полацак]] парэшткі [[Эўфрасіньня Полацкая|Эўфрасіньні Полацкай]]. У [[1944]] годзе Юрка Віцьбіч разам з [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай Цэнтральнай Радай]] выехаў у Германію. Выступаў на [[Радыё Свабода]]. 5 студзеня 1945 года заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс(выйшла 10 нумароў, апошні-у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхене Юрка Віцьбіч здолеў выдаць кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман».
[[Файл:Mi dojd ur vic.JPG|міні|зьлева|Юрка Віцьбіч, Мы дойдзем!, 1975]]
Нарадзіўся ў [[Вяліж]]ы [[Віцебская губэрня|Віцебскай губэрні]]. Яго бацька быў праваслаўным сьвятаром, маці — настаўніцай. Cкончыў пэдтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменьнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».


Падчас [[Другая сусьветная вайна|нямецкай акупацыі]] браў удзел у культурным жыцьці [[Беларусь|Беларусі]], у [[1943]] годзе перавёз зь Віцебску ў [[Полацак]] парэшткі [[Эўфрасіньня Полацкая|Эўфрасіньні Полацкай]]. У [[1944]] годзе Юрка Віцьбіч разам зь [[Беларуская цэнтральная рада|Беларускай цэнтральнай радай]] выехаў у Нямеччыну. Выступаў на [[Радыё Свабода]]. 5 студзеня 1945 году заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс (выйшла 10 нумароў, апошніу 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхэне Юрка Віцьбіч выдаў кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман».
Юрка Віцьбіч друкаваўся ў рускамоўнай газеце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. За гэта яго шмат хто з беларусаў крытыкаваў. Але Віцьбіч быў адным з першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» з беларускай нацыянальнай ідэяй, таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасць Беларусі. У 1975 г., пасля смерці пісьменніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=602 Матэрыялы конкурсу маладых навукоўцаў «Беларускай дыяспары прысвячаецца»]</ref>


Юрка Віцьбіч друкаваўся ў расейскамоўнай газэце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. Віцьбіч быў адным зь першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» зь беларускай нацыянальнай ідэяй, таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасьць Беларусі. У 1975 г., пасьля сьмерці пісьменьніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».<ref>[http://zbsb.org/lib/index.php?option=com_alblib&view=article&id=602 Матэрыялы конкурсу маладых навукоўцаў «Беларускай дыяспары прысвячаецца»]</ref>
Вядомы беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў: {{цытата|Віцьбіч з’яўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёньня Юрку Віцьбіча як пісьменьніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі.}}


Беларускі паэт-эмігрант [[Алесь Салавей]] пісаў: {{цытата|Віцьбіч зьяўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёньня Юрку Віцьбіча як пісьменьніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі.}}
==Бібліяграфія==

== Бібліяграфія ==
* Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
* Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
* Формула супраціўленьня касьцей, 1937
* Формула супраціўленьня касьцей, 1937
* Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
* Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
* Мы дойдзем!, 1975(на рускай мове), ЗША
* Мы дойдзем!, 1975, ЗША (на расейскай мове)
* Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША
* Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША


==Крыніцы==
== Крыніцы ==
{{зноскі}}
{{Крыніцы}}


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
Радок 55: Радок 57:


{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}}
{{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Віцьбіч, Юрка}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 2 чэрвеня]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1905 годзе]]
[[Катэгорыя:Беларусы ў Нямеччыне]]
[[Катэгорыя:Беларусы ў Нямеччыне]]
[[Катэгорыя:Беларусы ў ЗША]]
[[Катэгорыя:Беларусы ў ЗША]]
[[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]
[[Катэгорыя:Беларускія літаратары]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1905 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 2 чэрвеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1975 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі 6 студзеня]]
[[Катэгорыя:Дзеячы беларускай эміграцыі]]
[[Катэгорыя:Дзеячы беларускай эміграцыі]]
[[Катэгорыя:Сябры літаратурнага аб’яднаньня «Ўзвышша»]]
[[Катэгорыя:Сябры літаратурнага аб’яднаньня «Ўзвышша»]]
[[Катэгорыя:Памерлі 6 студзеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі ў 1975 годзе]]

Вэрсія ад 12:57, 15 ліпеня 2016

Юрка Віцьбіч
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Серафім Шчарбакоў
Псэўданімы Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч
Нарадзіўся 2 чэрвеня 1905
Вяліж, Віцебская губэрня, Беларусь, Расейская імпэрыя
Памёр 6 студзеня 1975 (69 гадоў)
Саўт-Рывэр, Нью-Джэрзі, ЗША
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці празаік, паэт, публіцыст
Гады творчасьці 19291975
Мова беларуская мова
Дэбют «Млынова Рука» // часопіс «Узвышша», 1929
Творы ў Вікікрыніцах

Юрка Віцьбіч (таксама Юрка Стукаліч, Алесь Крыжаніч; сапраўднае імя — Серафім Шчарбакоў; 2 чэрвеня 1905 — 6 студзеня 1975) — беларускі пісьменьнік, публіцыст, краязнаўца, папулярызатар гісторыі Беларусі і дзеяч эміграцыі ў Амэрыцы.

Біяграфія

Юрка Віцьбіч, Мы дойдзем!, 1975

Нарадзіўся ў Вяліжы Віцебскай губэрні. Яго бацька быў праваслаўным сьвятаром, маці — настаўніцай. Cкончыў пэдтэхнікум, год служыў у Чырвонай Арміі. У 1920-х гг. будучы пісьменьнік скіраваўся ў Маскву, дзе працаваў на будоўлі, а ў 1922—1933 гг. — на хімічных заводах. Першае апавяданьне выйшла ў 1929 г. на старонках «Узвышша». У 1932 г. выйшла кніга прозы «Сьмерць Ірмы Лаймінг». У 1937 г. выйшла другая кніга прозы «Формула супраціўленьня касьцей».

Падчас нямецкай акупацыі браў удзел у культурным жыцьці Беларусі, у 1943 годзе перавёз зь Віцебску ў Полацак парэшткі Эўфрасіньні Полацкай. У 1944 годзе Юрка Віцьбіч разам зь Беларускай цэнтральнай радай выехаў у Нямеччыну. Выступаў на Радыё Свабода. 5 студзеня 1945 году заснаваў літаратурную суполку «Шыпшына», друкаваў аднайменны часопіс (выйшла 10 нумароў, апошні — у 1950). Арганізаваў выданьне часапісу «Зьвіняць званы Сьвятой Сафіі», рэдагаваў «Беларускі голас». У 1956 г. у Мюнхэне Юрка Віцьбіч выдаў кнігу-нарыс «Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман».

Юрка Віцьбіч друкаваўся ў расейскамоўнай газэце «Новое русское слово», быў яе шматгадовым аўтарам. Віцьбіч быў адным зь першых, хто знаёміў чытачоў «Нового русского слова» зь беларускай нацыянальнай ідэяй, таксама бараніў погляды беларусаў, якія імкнуліся аднавіць незалежнасьць Беларусі. У 1975 г., пасьля сьмерці пісьменьніка, у Нью-Ёрку Фонд імя Пётры Крэчэўскага выдаў кнігу «Мы дойдзем!». У кнігу ўвайшлі і публікацыі з «Нового русского слова».[1]

Беларускі паэт-эмігрант Алесь Салавей пісаў:

« Віцьбіч зьяўляецца чалавекам, які больш як хто іншы аддаў сілаў, думкі і крыві за беларускую справу. Адмаўляць сёньня Юрку Віцьбіча як пісьменьніка — значыць рабіць пагром на беларускай літаратуры на эміграцыі. »

Бібліяграфія

  • Сьмерць Ірмы Лаймінг, 1932
  • Формула супраціўленьня касьцей, 1937
  • Плыве з-пад Сьвятое гары Нёман, 1956
  • Мы дойдзем!, 1975, ЗША (на расейскай мове)
  • Антыбальшавіцкія паўстаньні ў Беларусі, 1996, ЗША

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі