Кундзкая культура: розьніца паміж вэрсіямі
Створана перакладам старонкі «Кундская культура» |
д + 8 катэгорыяў з дапамогай HotCat |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Mezalit_Belarus.png|thumb|280x280px| Яніславіцкая культура{{Шаблён:Легенда|red|[[Яніславіцкая культура]]}} Каморніцкая культура{{Шаблён:Легенда|orange|[[Каморніцкая культура]]}} Грэнская культура{{Шаблён:Легенда|darkviolet|[[Грэнская культура]]}} |
[[Файл:Mezalit_Belarus.png|thumb|280x280px| Яніславіцкая культура{{Шаблён:Легенда|red|[[Яніславіцкая культура]]}} Каморніцкая культура{{Шаблён:Легенда|orange|[[Каморніцкая культура]]}} Грэнская культура{{Шаблён:Легенда|darkviolet|[[Грэнская культура]]}} Кундзкая культура Кудлаеўская культура{{Шаблён:Легенда|violet|[[Кудлаеўская культура]]}} Бутаўская культура{{Шаблён:Легенда|green|[[Бутаўская культура]]}}]] |
||
''' |
'''Ку́ндзкая культу́ра''' — [[Мэзаліт|мэзалітычная]] культура VIII—V тысячагодзьдзяў да нашай эры, распаўсюджаная на тэрыторыі ўсходняй [[Прыбалтыка|Прыбалтыкі]] ад [[Польшча|Польшчы]] да [[Ленінградзкая вобласьць|Ленінградзкай вобласьці]] і паўднёвай [[Фінляндыя|Фінляндыі]]. Разьвілася на базе [[Сьвідэрская культура|сьвідэрскай культуры]] і пазьней эвалюцыянавала ў нарвенскую культуру. Пуліскае паселішча кундзкай культуры лічыцца сьледам старажытнага знаходжаньня чалавека на тэрыторыі [[Эстонія|Эстоніі]]. Кундзкая культура названа ў гонар эстонскага места [[Кунда]] (знаходзіцца каля 110 кілямэтраў на ўсход ад Таліну, побач зь якім было знойдзена першае шырока вывучанае паселішча на гары Ламасьмяэ і ў навакольным тарфяніку. |
||
На тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]] |
На тэрыторыі [[Беларусь|Беларусі]] вядомыя тры паселішчы, два ў [[Полацкі раён|Полацкім раёне]] і адно — у [[Дрыса|Верхнядзьвінскім]]. |
||
[[Файл:KundaCultureTools.jpg| |
[[Файл:KundaCultureTools.jpg|значак|зьлева|250пкс|Прылады кундзкай культуры]] |
||
Прадстаўнікі культуры часта выкарыстоўвалі для вытворчасьці інструмэнтаў і зброі рогі і косткі, што было абумоўлена рэдкімі радовішчамі крэменю ў рэгіёне. Мёртвых хавалі ў выпрастаным становішчы ў адзіночку ці групамі (часам у некалькі ярусаў), часта пасыпалі трупы вохрай і клалі да іх прылады працы. |
Прадстаўнікі культуры часта выкарыстоўвалі для вытворчасьці інструмэнтаў і зброі рогі і косткі, што было абумоўлена рэдкімі радовішчамі крэменю ў рэгіёне. Мёртвых хавалі ў выпрастаным становішчы ў адзіночку ці групамі (часам у некалькі ярусаў), часта пасыпалі трупы вохрай і клалі да іх прылады працы. |
||
Выказваюцца здагадкі, што носьбіты гэтай культуры мелі [[Галягрупа N (Y-ДНК)|гапягрупу N1c]]. |
Выказваюцца здагадкі, што носьбіты гэтай культуры мелі [[Галягрупа N (Y-ДНК)|гапягрупу N1c]]. |
||
{{Мэзалітычныя культуры}} |
|||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
* [http://mizhilin.narod.ru/Bone_Industry_2001/Chapter_1.htm Разьвіцьцё прыроднага асяродзьдзя і культурна-храналягічнае дзяленьне мэзаліту лясной зоны Ўсходняй Эўропы] |
* [http://mizhilin.narod.ru/Bone_Industry_2001/Chapter_1.htm Разьвіцьцё прыроднага асяродзьдзя і культурна-храналягічнае дзяленьне мэзаліту лясной зоны Ўсходняй Эўропы] |
||
[[Катэгорыя:Мэзалітычная Эўропа]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Беларусі]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Латвіі]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Летуве]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Польшчы]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Расеі]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Фінляндыі]] |
|||
[[Катэгорыя:Археалёгія ў Эстоніі]] |
|||
[[Катэгорыя:Гісторыя Ленінградзкай вобласьці]] |
[[Катэгорыя:Гісторыя Ленінградзкай вобласьці]] |
Вэрсія ад 13:45, 30 сакавіка 2016
Ку́ндзкая культу́ра — мэзалітычная культура VIII—V тысячагодзьдзяў да нашай эры, распаўсюджаная на тэрыторыі ўсходняй Прыбалтыкі ад Польшчы да Ленінградзкай вобласьці і паўднёвай Фінляндыі. Разьвілася на базе сьвідэрскай культуры і пазьней эвалюцыянавала ў нарвенскую культуру. Пуліскае паселішча кундзкай культуры лічыцца сьледам старажытнага знаходжаньня чалавека на тэрыторыі Эстоніі. Кундзкая культура названа ў гонар эстонскага места Кунда (знаходзіцца каля 110 кілямэтраў на ўсход ад Таліну, побач зь якім было знойдзена першае шырока вывучанае паселішча на гары Ламасьмяэ і ў навакольным тарфяніку.
На тэрыторыі Беларусі вядомыя тры паселішчы, два ў Полацкім раёне і адно — у Верхнядзьвінскім.
Прадстаўнікі культуры часта выкарыстоўвалі для вытворчасьці інструмэнтаў і зброі рогі і косткі, што было абумоўлена рэдкімі радовішчамі крэменю ў рэгіёне. Мёртвых хавалі ў выпрастаным становішчы ў адзіночку ці групамі (часам у некалькі ярусаў), часта пасыпалі трупы вохрай і клалі да іх прылады працы.
Выказваюцца здагадкі, што носьбіты гэтай культуры мелі гапягрупу N1c.