Камэта: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 20:21, 23 студзеня 2016

Камэ́та — малое нябеснае цела якое рухаецца па эліптычнай ці парабалічнай арбіце вакол Сонца. Камэта характарызуюцца дастаткова моцным зьмяненьнем выгляду пры набліжэньні да Сонца. Яна збудавана з ядра і мглістай абалонкі якая так сама складае і хвост. Ядро складаецца з сумесі пылу, дробных скальных абломкаў і лёда, замёрзлага дыяксіду вугляроду, аміяку і мэтана. Пад час збліжэньня з Сонцам, з ядра камэты пачынае выпарацца газ з пылам якія ўтвараюць адзін ці некалькі хвастоў. Газавы і пылавы хвост камэты не супадаюць з-за таго, што газавы хвост заўсёды павернуты ў бок супрацьлеглы ад Сонца, гэта тлумачыцца ўзьдзеяньнем сонечнага ветру, які “вее” заўсёды ад Сонца, а пылавы хвост складаецца з вельмі дробных кавалкаў скальных парод таму сонечны вецер не можа на іх значна ўзьдзейнічаць і зьмяніць кірунак палёту. З-за гэтага хвост паступова пашыраецца аддаляючыся ад камэты. Камэты, аддаленыя ад Сонца, маюць выгляд туманных аб'ектаў, якія слаба сьвецяцца. Яны выглядаюць як размытыя дыскі, якія маюць згушчэньне ў цэнтры^[1].

Паходжаньне камэт

Для навукоўцаў дазнаньне паходжаньня камэт зьяўляецца ключом да дазнаньня паходжаньня ўсёй Сонечнай сыстэмы. Камэты разам з астэроідамі належаць да самых малых цел Сонечнай сыстэмы. Іх арбіты найбольш падвержаны зьменам, таму што камэты часта праходзяць каля вялікіх плянэт і трапляюць пад узьдзеяньне іх гравітацыйных палёў. Лічыцца, што ў адлегласьці каля 1 сьветлавога года ад Сонца знаходзіцца воблака Оорта. Гэта зборнік малых цел — менавіта камэт і астэроідаў, якія ў вялікай колькасьці круцяцца вакол Сонца. Калі-некалі некаторыя з іх трапляюць унутр Сонечнай сыстэмы. Калі яны набліжаюцца да Сонца, праяўляецца іх камэтная прырода – зьяўляецца хвост і кома. Мажліва, гэта камэта зьявіцца толькі адзін раз, яле, так сама, пад узьдзеяньнем гравітацыйных палёў яна можа застацца і пачне абарачацца вакол Сонца па іншай, блізкай, выцягнутай арбіце. На такіх камэт можна далічыць камэту Галея ці Энке. З астранамічнага пункту гледжаньня камэты, якія абарачаюцца блізка каля Сонца, маюць кароткае жыцьцё. Кожны яе праход праз пэрыгелій азначае значную страту масы. Такіх візытаў да Сонца можа быць многа — камэта кожны раз зьмяншаецца і губляе ўсё больш матэрыялу з якога складаецца. Калі Зямля праходзіць праз арбіту якой-небудзь камэты, здараецца што на яе падаюць невялікія кавалкі, што вызывае мэтэорны дождж.

Крыніцы

^ Кометы // Большая астрономическая энциклопедия. — М.: Эксмо, 2008. — С. 246. — ISBN 978-5-699-24877-3

Вонкавыя спасылкі

Камэта — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Кометы // Большая астрономическая энциклопедия. — М.: Эксмо, 2008. — С. 246. — ISBN 978-5-699-24877-3

[1]

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 [[Файл:Cometorbit.png|міні|300пкс|Экліптычная арбіта камэты]]
-'''Камэ́та''' — нябеснае цела якое рухаецца па эліптычнай ці парабалічнай арбіце вакол [[Сонца]]. Яна збудавана з [[ядро камэты|ядра]] і мглістай абалонкі якая так сама складае і хвост. Ядро складаецца з сумесі [[пыл]]у, дробных скальных абломкаў і [[лёд]]а, замёрзлага [[дыяксід вугляроду|дыяксіду вугляроду]], [[аміяк]]у і [[мэтан]]а. Пад час збліжэньня з Сонцам, з ядра камэты пачынае выпарацца [[газ]] з пылам якія ўтвараюць адзін ці некалькі хвастоў. Газавы і пылавы хвост камэты не супадаюць з-за таго, што газавы хвост заўсёды павернуты ў бок супрацьлеглы ад Сонца, гэта тлумачыцца ўзьдзеяньнем [[сонечны вецер|сонечнага ветру]], які “вее” заўсёды ад Сонца, а пылавы хвост складаецца з вельмі дробных кавалкаў скальных парод таму сонечны вецер не можа на іх значна ўзьдзейнічаць і зьмяніць кірунак палёту. З-за гэтага хвост паступова пашыраецца аддаляючыся ад камэты.
+'''Камэ́та''' — малое нябеснае цела якое рухаецца па эліптычнай ці парабалічнай арбіце вакол [[Сонца]]. Камэта характарызуюцца дастаткова моцным зьмяненьнем выгляду пры набліжэньні да Сонца. Яна збудавана з [[ядро камэты|ядра]] і мглістай абалонкі якая так сама складае і хвост. Ядро складаецца з сумесі [[пыл]]у, дробных скальных абломкаў і [[лёд]]а, замёрзлага [[дыяксід вугляроду|дыяксіду вугляроду]], [[аміяк]]у і [[мэтан]]а. Пад час збліжэньня з Сонцам, з ядра камэты пачынае выпарацца [[газ]] з пылам якія ўтвараюць адзін ці некалькі хвастоў. Газавы і пылавы хвост камэты не супадаюць з-за таго, што газавы хвост заўсёды павернуты ў бок супрацьлеглы ад Сонца, гэта тлумачыцца ўзьдзеяньнем [[сонечны вецер|сонечнага ветру]], які “вее” заўсёды ад Сонца, а пылавы хвост складаецца з вельмі дробных кавалкаў скальных парод таму сонечны вецер не можа на іх значна ўзьдзейнічаць і зьмяніць кірунак палёту. З-за гэтага хвост паступова пашыраецца аддаляючыся ад камэты. Камэты, аддаленыя ад Сонца, маюць выгляд туманных аб'ектаў, якія слаба сьвецяцца. Яны выглядаюць як размытыя дыскі, якія маюць згушчэньне ў цэнтры<ref>{{Кніга|старонкі=246|частка=Кометы|загаловак=Большая астрономическая энциклопедия|месца=М.|выдавецтва=Эксмо|год=2008|isbn=978-5-699-24877-3}}</ref>.
 == Паходжаньне камэт ==
+Для навукоўцаў дазнаньне паходжаньня камэт зьяўляецца ключом да дазнаньня паходжаньня ўсёй [[Сонечная сыстэма|Сонечнай сыстэмы]]. Камэты разам з [[астэроід]]амі належаць да самых малых цел Сонечнай сыстэмы. Іх арбіты найбольш падвержаны зьменам, таму што камэты часта праходзяць каля вялікіх [[плянэта|плянэт]] і трапляюць пад узьдзеяньне іх [[гравітацыйнае поле|гравітацыйных палёў]]. Лічыцца, што ў адлегласьці каля 1 [[сьветлавы год|сьветлавога года]] ад Сонца знаходзіцца [[воблака Оорта]]. Гэта зборнік малых цел — менавіта камэт і астэроідаў, якія ў вялікай колькасьці круцяцца вакол Сонца. Калі-некалі некаторыя з іх трапляюць унутр Сонечнай сыстэмы. Калі яны набліжаюцца да Сонца, праяўляецца іх камэтная прырода – зьяўляецца хвост і [[Кома (камэта)|кома]]. Мажліва, гэта камэта зьявіцца толькі адзін раз, яле, так сама, пад узьдзеяньнем гравітацыйных палёў яна можа застацца і пачне абарачацца вакол Сонца па іншай, блізкай, выцягнутай [[арбіта|арбіце]]. На такіх камэт можна далічыць [[камэта Галея|камэту Галея]] ці [[камэта Энке|Энке]]. З астранамічнага пункту гледжаньня камэты, якія абарачаюцца блізка каля Сонца, маюць кароткае жыцьцё. Кожны яе праход праз [[Пэрыцэнтар і апацэнтар|пэрыгелій]] азначае значную страту [[маса|масы]]. Такіх візытаў да Сонца можа быць многа — камэта кожны раз зьмяншаецца і губляе ўсё больш матэрыялу з якога складаецца. Калі Зямля праходзіць праз арбіту якой-небудзь камэты, здараецца што на яе падаюць невялікія кавалкі, што вызывае [[мэтэор]]ны дождж.
+== Крыніцы ==
-Для навукоўцаў дазнаньне паходжаньня камэт зьяўляецца ключом да дазнаньня паходжаньня ўсёй [[Сонечная сыстэма|Сонечнай сыстэмы]]. Камэты разам з [[астэроід]]амі належаць да самых малых цел Сонечнай сыстэмы. Іх арбіты найбольш падвержаны зьменам, таму што камэты часта праходзяць каля вялікіх [[плянэта|плянэт]] і трапляюць пад узьдзеяньне іх [[гравітацыйнае поле|гравітацыйных палёў]]. Лічыцца, што ў адлегласьці каля 1 [[сьветлавы год|сьветлавога года]] ад Сонца знаходзіцца [[воблака Аорта]]. Гэта зборнік малых цел — менавіта камэт і астэроідаў, якія ў вялікай колькасьці круцяцца вакол Сонца. Калі-некалі некаторыя з іх трапляюць унутр Сонечнай сыстэмы. Калі яны набліжаюцца да Сонца, праяўляецца іх камэтная прырода – зьяўляецца хвост і [[Кома (камэта)|кома]]. Мажліва, гэта камэта зьявіцца толькі адзін раз, яле, так сама, пад узьдзеяньнем гравітацыйных палёў яна можа застацца і пачне абарачацца вакол Сонца па іншай, блізкай, выцягнутай [[арбіта|арбіце]]. На такіх камэт можна далічыць [[камэта Гальлея|камэту Гальлея]] ці [[камэта Энке|Энке]]. З астранамічнага пункту гледжаньня камэты, якія абарачаюцца блізка каля Сонца, маюць кароткае жыцьцё. Кожны яе праход праз [[пэрыгелій]] азначае значную страту [[маса|масы]]. Такіх візытаў да Сонца можа быць многа — камэта кожны раз зьмяншаецца і губляе ўсё больш матэрыялу з якога складаецца. Калі Зямля праходзіць праз арбіту якой-небудзь камэты, здараецца што на яе падаюць невялікія кавалкі, што вызывае [[мэтэорны дождж]].
+{{Крыніцы}}
 == Вонкавыя спасылкі ==
-{{Commons|Category:Comets|выгляд=міні}}
+{{Commons}}
 [[Катэгорыя:Камэты| ]]