Спагецьці: розьніца паміж вэрсіямі
д выпраўленьне перанакіраваньня на шаблён |
Liashko-bot (гутаркі | унёсак) д артаграфія і (або) вікіфікацыя using AWB |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Spaghetti.jpg|значак|Гатовыя спагецьці]] |
[[Файл:Spaghetti.jpg|значак|Гатовыя спагецьці]] |
||
[[Файл:Spaghetti-cooking.jpg|200px| |
[[Файл:Spaghetti-cooking.jpg|200px|значак|right|Спагецьці ў момант пагружэньня ў кіпень.]] |
||
'''Спагецьці''' ({{Мова-it|Spaghetti}}) — від [[Макаронныя вырабы|макаронных вырабаў]] ({{мова-it|Pasta}}) з круглым перасекам, |
'''Спагецьці''' ({{Мова-it|Spaghetti}}) — від [[Макаронныя вырабы|макаронных вырабаў]] ({{мова-it|Pasta}}) з круглым перасекам, дыямэтрам каля 2 мм, і як правіла даўжынёй больш за 15 см больш тонкія спагецьці называюцца «спагецьціні» ({{мова-it|Spaghettini}}), тоўстыя спагецьці — «спагетоні» ({{мова-it|Spaghettoni}}). Радзімай спагецьці зьяўляецца [[Італія]], і яны шырока выкарыстоўваюцца ў [[Італьянская кухня|італьянскай кухні]], часта падаюцца з таматавым [[соўс]]ам. Зьяўляюцца асновай шматлікіх італьянскіх страў, напрыклад: ''Spaghetti Napoli'' (спагецьці па-нэапалітанску) — з таматным соўсам, ''Spaghetti Bolognese'' (спагецьці па[[Баляньезэ (соўс)|балёнску]]) — з таматавай падліўкай і мясным фаршам, ''Spaghetti all’Aglio ed Olio'' (спагецьці з часныком і алеем) — з гарачым аліўкавым алеем і зьлёгку абсмажаным у ім часныком. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Радзімай спагецьці зьяўляецца італьянскае мястэчка [[Генуя]]. У горадзе Понтэдасыё, непадалёк ад Генуі, адкрыты Музэй спагецьці, дзе сабраны сотні рэцэптаў прыпраў і соўсаў. Таксама там ёсьць Натарыяльны акт (з |
Радзімай спагецьці зьяўляецца італьянскае мястэчка [[Генуя]]. У горадзе Понтэдасыё, непадалёк ад Генуі, адкрыты Музэй спагецьці, дзе сабраны сотні рэцэптаў прыпраў і соўсаў. Таксама там ёсьць Натарыяльны акт (з архіву Генуі) ад 4 лютага 1279, што пацьвярджае існаваньне кулінарнага вырабу зь цеста пад назвай «макароніс». |
||
Традыцыйным цэнтрам «сьвята макароны» лічыцца гарадок [[Граньяна]] недалёка ад Нэапаля. Прычынай гэтага, магчыма, зьяўляецца тое, што ў знойдзеных там дакумэнтах, датаваных 1502-м годам, апісваецца працэс вырабу «макаронаў», якія сталі пасьля адной з самых папулярных у сьвеце страў і сымбалем Італіі. |
Традыцыйным цэнтрам «сьвята макароны» лічыцца гарадок [[Граньяна]] недалёка ад Нэапаля. Прычынай гэтага, магчыма, зьяўляецца тое, што ў знойдзеных там дакумэнтах, датаваных 1502-м годам, апісваецца працэс вырабу «макаронаў», якія сталі пасьля адной з самых папулярных у сьвеце страў і сымбалем Італіі. |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
* [[Відэлец]] зь некалькімі зубцамі быў прыдуманы прыблізна ў 1700 годзе спэцыяльна для таго, каб есьці спагецьці. |
* [[Відэлец]] зь некалькімі зубцамі быў прыдуманы прыблізна ў 1700 годзе спэцыяльна для таго, каб есьці спагецьці. |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Італьянская кухня]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Макаронныя вырабы]] |
Вэрсія ад 02:07, 20 лютага 2015
Спагецьці (па-італьянску: Spaghetti) — від макаронных вырабаў (па-італьянску: Pasta) з круглым перасекам, дыямэтрам каля 2 мм, і як правіла даўжынёй больш за 15 см больш тонкія спагецьці называюцца «спагецьціні» (па-італьянску: Spaghettini), тоўстыя спагецьці — «спагетоні» (па-італьянску: Spaghettoni). Радзімай спагецьці зьяўляецца Італія, і яны шырока выкарыстоўваюцца ў італьянскай кухні, часта падаюцца з таматавым соўсам. Зьяўляюцца асновай шматлікіх італьянскіх страў, напрыклад: Spaghetti Napoli (спагецьці па-нэапалітанску) — з таматным соўсам, Spaghetti Bolognese (спагецьці пабалёнску) — з таматавай падліўкай і мясным фаршам, Spaghetti all’Aglio ed Olio (спагецьці з часныком і алеем) — з гарачым аліўкавым алеем і зьлёгку абсмажаным у ім часныком.
Гісторыя
Радзімай спагецьці зьяўляецца італьянскае мястэчка Генуя. У горадзе Понтэдасыё, непадалёк ад Генуі, адкрыты Музэй спагецьці, дзе сабраны сотні рэцэптаў прыпраў і соўсаў. Таксама там ёсьць Натарыяльны акт (з архіву Генуі) ад 4 лютага 1279, што пацьвярджае існаваньне кулінарнага вырабу зь цеста пад назвай «макароніс».
Традыцыйным цэнтрам «сьвята макароны» лічыцца гарадок Граньяна недалёка ад Нэапаля. Прычынай гэтага, магчыма, зьяўляецца тое, што ў знойдзеных там дакумэнтах, датаваных 1502-м годам, апісваецца працэс вырабу «макаронаў», якія сталі пасьля адной з самых папулярных у сьвеце страў і сымбалем Італіі.
Зараз у раёне Граньяна засяроджана да дзясятай часткі ўсіх італьянскіх фабрык па вытворчасьці макаронных вырабаў, якія пастаўляюць тры мільёны тон макароны на рынкі Эўропы, Азіі, Амэрыкі і Аўстраліі.
Цікавыя факты
- Відэлец зь некалькімі зубцамі быў прыдуманы прыблізна ў 1700 годзе спэцыяльна для таго, каб есьці спагецьці.