Анатоль Грыцкевіч: розьніца паміж вэрсіямі
д →Біяграфія: +спасылка |
|||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Навуковец |
{{Навуковец |
||
|Імя = Анатоль Грыцкевіч |
|Імя = Анатоль Грыцкевіч |
||
|Фота = |
|Фота = Atatol Hryckievič.jpg |
||
|Шырыня = |
|Шырыня = |
||
|Подпіс = |
|Подпіс = |
Вэрсія ад 03:34, 10 лютага 2015
Анатоль Грыцкевіч | |
Файл:Atatol Hryckievič.jpg | |
Дата нараджэньня | 31 студзеня 1929 |
---|---|
Месца нараджэньня | Менск |
Дата сьмерці | 20 студзеня 2015 (85 гадоў) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Грамадзянства | Беларусь |
Месца вучобы | Менскі мэдычны інстытут |
Занятак | навуковец |
Навуковая сфэра | гісторыя |
Месца працы | Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт культуры і мастацтваў |
Навуковая ступень | доктар гістарычных навук[d] (1986) |
Анато́ль Пятро́віч Грыцке́віч (31 студзеня 1929, Менск — 20 студзеня 2015) — беларускі гісторык. Чалец-карэспандэнт Міжнароднай акадэміі навук Эўразіі (1996), доктар гістарычных навук (1986), прафэсар (1987). Брат Валянціна Грыцкевіча.
Біяграфія
У 1950 скончыў Менскі мэдычны інстытут. У 1955 — Менскі пэдагагічны інстытут замежных моваў, у 1958 — Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт. Працаваў лекарам[1]. 3 1959 — у інстытуце гісторыі АН Беларусі, з 1975 загаднік катэдры Менскага інстытуту культуры (з 1993 — Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту культуры), адначасна ў 1996—2000 дырэктар Беларускага інстытуту Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы.
Дасьледаваў гісторыю Беларусі пэрыяду фэадалізму, прыватнаўласьніцкія месты, гістарыяграфію. Вывучаў рэлігійныя праблемы ў Вялікім Княстве Літоўскім, становішча праваслаўнай царквы, вуніяцтва[2]. Таксама дасьледаваў гісторыю Беларусі часоў барацьбы за незалежнасьць, Слуцкі збройны чын, беларуска-летувіскія адносіны[3]. Быў сябрам Кансэрватыўна-хрысьціянскай партыі — БНФ[4].
Працы
У манаграфіях «Частновладельческие города Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1975), «Социальная борьба горожан Белоруссии в ХVI—ХVIII вв.» (1979) вызначыў колькасьць прыватнаўласьніцкіх местаў, іхнія тыпы, узровень эканамічнага разьвіцьця, сыстэму кіраваньня, іхнюю ролю як вайсковай апоры, грунтоўна прааналізваў Магдэбурскае права[5].
Аўтар публікацыяў па гісторыі шляхецкага стану, генэалёгіі шляхты і выбранцаў.
- «Древний город на Случи». — Мн.: Полымя, 1985. 158 ст.
- Вакол «Слуцкага паўстання» (Барацьба з контррэвалюцыяй у Беларусі ў апошні перыяд грамадзянскай вайны). — Мн., 1987. — 64 с.
- Якой быць беларускай гістарычнай навуцы // Полымя. — 1992. — № 5. — С. 202—228.
- Бітва пад Оршай 8 верасня 1514 г. // Спадчына, 1992. — № 6.
- Шляхта Вялікага княства Літоўскага да Люблінскай уніі 1569 году // Годнасьць. — 1993. — № 1. — С. 16—27.
- Грыцкевіч А. Слуцкае паўстанне 1920 г. — збройны чын у барацьбе за незалежнасць Беларусі // Спадчына. — 1993. — № 2. — С. 2-1.
- Як выйсці з крызісу // Беларускі гістарычны часопіс. — 1993. — № 4. — С. 117—119.
- Погляды Усевалада Ігнатоўскага на гісторыю Беларусі феадальнага перыяду // Беларусика = Albaruthenika: Кн. 3: Нацыянальныя і рэгіянальныя культуры, іх узаемадзеянне. — Мн.: Навука і тэхніка, 1994. — С. 64—70.
- Актуальныя праблемы беларускай гістарычнай навукі і адукацыі // Наш Радавод. — Кн. 6. — Ч.1. — Гродна, 1994. — С. 7—21.
- Сённяшнія клопаты беларускай гістарыяграфіі // Белорусский сб. — Вып. 1. — СПб., 1998. — С. 7—15.
- Заняпад беларускай мовы ў Беларуска-Літоўскім гаспадарстве ў ХVІІІ стагоддзі // Аняменне. З кронікі знішчэння беларускай мовы. — Вільня: Gudas, 2000.
- Каранацыя Міндоўга як дзяржаўны акт // Даклад на круглым стале «Каранацыя Міндоўга на караля і ўтварэнне новай дзяржавы на тэрыторыі Беларусі» / Скарынаўскі Цэнтр, 27 чэрвеня 2003.
- Дзень беларускай вайсковай славы // Наша слова. — 2003. — 3 верасня.
- Аршанская бітва 1514 года і яе ўдзельнікі // Наша слова. — 2005. — 31 жніўня.
- Старонкі нашай мінуўшчыны — Мн.: Кнігазбор, 2009. — 468 с.
- Грунвальд напамін, што мы нацыя рыцараў і асілкаў // «Брылёўскі летапіс» — №15, травень 2010. — стар. 2-3.
- Сьцягі Оршы: гістарычны нарыс. — Мн: А. М. Вараксін, 2014. — 64 с., іл. — (Славутыя бітвы).
Крыніцы
- ^ Грыцкевіч Анантоль Пятровіч // ЭГБ. — Мн.: 1996 Т. 3. С. 165.
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001. С. 489.
- ^ Грыцкевіч Анантоль Пятровіч // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 558.
- ^ Юрась Беленькі: Анатоль Грыцкевіч — гэта асоба ўнікальная // Радыё «Свабода», 20 студзеня 2015 г. Праверана 21 студзеня 2015 г.
- ^ Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006. С. 277.
Літаратура
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя. — 527 с. — ISBN 985-11-0041-2
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.
- Белазаровіч В. А. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі: вучэб. дапаможнік; Установа Адукацыі «Гродзенскі Дзярж. Ун-т імя Я.Купалы». — Гродна : ГрДУ, 2006.— 345 с. ISBN 985-417-858-7.
Вонкавыя спасылкі
- Нарадзіліся 31 студзеня
- Нарадзіліся ў 1929 годзе
- Памерлі 20 студзеня
- Памерлі ў 2015 годзе
- Памерлі ў Менску
- Пахаваныя на Ўсходніх могілках Менску
- Дактары гістарычных навук
- Нарадзіліся ў Менску
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага мэдычнага ўнівэрсытэту
- Выпускнікі Менскага дзяржаўнага лінгвістычнага ўнівэрсытэту
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту
- Беларускія гісторыкі