Вуліца Ленінградзкая (Менск): розьніца паміж вэрсіямі
→Вонкавыя спасылкі: + {{ізаляваны артыкул}} |
|||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Замалёўкі Мінска 62.jpg|значак]] |
|||
'''Вуліца Ленінградзкая''' |
'''Вуліца Ленінградзкая''' — вуліца ў цэнтральнай частцы гораду [[Менск]]у, у [[Кастрычніцкі раён (Менск)|Кастрычніцкім раёне]]. Даўжыня — 400 м, абмежаваная вуліцамі [[Вуліца Бабруйская (Менск)|Бабруйская]] й [[Вуліца Сьвярдлова (Менск)|Сьвярдлова]]. |
||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Заснаваная ў [[1870-я]] як ''Ланварава-Роменская шаша''. Пазьней была названая ў гонар [[Санкт-Пецярбург]]у, мяняла свой назоў у адпаведнасьці са зьменай назову гораду. У [[1877]] |
Заснаваная ў [[1870-я]] як ''Ланварава-Роменская шаша''. Пазьней была названая ў гонар [[Санкт-Пецярбург]]у, мяняла свой назоў у адпаведнасьці са зьменай назову гораду. У [[1877]]—[[1914]] называлася ''Пецярбурскай'', у 1914-[[1924]] — ''Петраградзкай'', ад 1924 — сучасны назоў. |
||
На месцы сёньняшняга гарадку [[БДУ]] знаходзілася дэпо [[конка|конкі]], Цэнтральная лінія якой праходзіла па вуліцы. Фактычна вуліца мела значэньне другаснага праезду да дэпо конкі. У доме Машчынскага (цяпер Ленінградзкая 6) знаходзілася губэрнская жандарская ўправа. У 1917 Менская Рада работніцкіх і жаўнерскіх дэпутатаў, Паўночна-заходні абласны выканаўчы камітэт [[РСДРП(б)]], рэдакцыя газэты |
На месцы сёньняшняга гарадку [[БДУ]] знаходзілася дэпо [[конка|конкі]], Цэнтральная лінія якой праходзіла па вуліцы. Фактычна вуліца мела значэньне другаснага праезду да дэпо конкі. У доме Машчынскага (цяпер Ленінградзкая 6) знаходзілася губэрнская жандарская ўправа. У 1917 Менская Рада работніцкіх і жаўнерскіх дэпутатаў, Паўночна-заходні абласны выканаўчы камітэт [[РСДРП(б)]], рэдакцыя газэты «Зьвязда». Тут працавалі [[Вільгельм Кнорын]], [[Карл Ландэр]], [[Міхаіл Фрунзэ]], [[Аляксандар Мясьнікоў]]. Пазьней тут разьмясьціўся 4-ы корпус мэдінстытуту. |
||
У [[1928]], калі быў зьнесены Маскоўскі вакзал, вуліца сталася адным з важных |
У [[1928]], калі быў зьнесены Маскоўскі вакзал, вуліца сталася адным з важных пад’язных шляхоў да Прывакзальнае плошчы. Падчас [[ВАВ]] вуліца была амаль цалкам зьнішчаная, а пасьля вайны ўзноўленая. |
||
== Сучаснасьць == |
== Сучаснасьць == |
||
Радок 15: | Радок 16: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
*[http://minsk-old-new.com/minsk-2697.htm Ленинградская улица] |
* [http://minsk-old-new.com/minsk-2697.htm Ленинградская улица] |
||
[[Катэгорыя:Вуліцы Менску|Ленінградзкая]] |
[[Катэгорыя:Вуліцы Менску|Ленінградзкая]] |
Вэрсія ад 02:48, 25 сьнежня 2014
Вуліца Ленінградзкая — вуліца ў цэнтральнай частцы гораду Менску, у Кастрычніцкім раёне. Даўжыня — 400 м, абмежаваная вуліцамі Бабруйская й Сьвярдлова.
Гісторыя
Заснаваная ў 1870-я як Ланварава-Роменская шаша. Пазьней была названая ў гонар Санкт-Пецярбургу, мяняла свой назоў у адпаведнасьці са зьменай назову гораду. У 1877—1914 называлася Пецярбурскай, у 1914-1924 — Петраградзкай, ад 1924 — сучасны назоў.
На месцы сёньняшняга гарадку БДУ знаходзілася дэпо конкі, Цэнтральная лінія якой праходзіла па вуліцы. Фактычна вуліца мела значэньне другаснага праезду да дэпо конкі. У доме Машчынскага (цяпер Ленінградзкая 6) знаходзілася губэрнская жандарская ўправа. У 1917 Менская Рада работніцкіх і жаўнерскіх дэпутатаў, Паўночна-заходні абласны выканаўчы камітэт РСДРП(б), рэдакцыя газэты «Зьвязда». Тут працавалі Вільгельм Кнорын, Карл Ландэр, Міхаіл Фрунзэ, Аляксандар Мясьнікоў. Пазьней тут разьмясьціўся 4-ы корпус мэдінстытуту.
У 1928, калі быў зьнесены Маскоўскі вакзал, вуліца сталася адным з важных пад’язных шляхоў да Прывакзальнае плошчы. Падчас ВАВ вуліца была амаль цалкам зьнішчаная, а пасьля вайны ўзноўленая.
Сучаснасьць
На вуліцы разьмешчаныя жылыя дамы, навучальныя корпусы БДУ, офісы, прадстаўніцтвы фірмаў, невялічкія крамы, праходзяць тралейбусныя лініі № 3, 5, 16, 20, 30.