Кубань Краснадар: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
http://www.pressball.by/news/football/185412
Кучук
Радок 8: Радок 8:
|Умяшчальнасьць = 32 000
|Умяшчальнасьць = 32 000
|Прэзыдэнт = [[Аляксандар Ткачоў]]
|Прэзыдэнт = [[Аляксандар Ткачоў]]
|Трэнэр = [[Леанід Кучук]]<ref>[http://www.football.by/news/63924.html Леонид Кучук официально заявлен за «Кубань»]{{Ref-ru}}</ref>
|Трэнэр =
|Чэмпіянат = [[Расейская Прэм’ер-ліга|Прэм’ер-ліга]]
|Чэмпіянат = [[Расейская Прэм’ер-ліга|Прэм’ер-ліга]]
|Сэзон = [[Чэмпіянат Расеі па футболе 2013—2014 гадоў|2013—2014]]
|Сэзон = [[Чэмпіянат Расеі па футболе 2013—2014 гадоў|2013—2014]]

Вэрсія ад 23:53, 21 лістапада 2014

Кубань
Поўная назва Футбольный клуб Кубань
Заснаваны 1928
Горад Краснадар, Расея
Стадыён Кубань
Умяшчальнасьць: 32 000
Прэзыдэнт Аляксандар Ткачоў
Кіраўнік Краснадарскі край
Галоўны трэнэр Леанід Кучук[1]
Чэмпіянат Прэм’ер-ліга
 · 2013—2014 8 месца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
Афіцыйны сайт

«Кубань» (па-расейску: Кубань) — расейскі футбольны клюб з гораду Краснадар. Клюб заснаваны ў 1928 годзе. Адзін з найстарэйшых футбольных клюбаў Расеі, які вядзе сваю гісторыю з моманту заснаваньня каманды «Дынама» пры НКУС Краснадару, затым клюб неаднаразова мяняў ведамасную прыналежнасьць з прычыны палітычнай каньюнктуры ў СССР.

Гісторыя

Вытокі

На Кубані футбол зьявіўся ў пачатку XX стагодзьдзя, калі ім сталі займацца чальцы розных спартовых клюбаў Екацерынадару таго часу. Спачатку матчы праводзіліся выключна ўнутры клюбаў, нароўні з змаганьнямі па іншых відах спорту, але паступова новая гульня стала зацікаўліваць ўсё больш людзей, таму сталі праводзіцца й нерэгулярныя таварыскія сустрэчы паміж рознымі клюбамі гораду. Першы міжгародні матч быў згуляны ў Екацерынадары 6 жніўня (паводле іншых зьвестак 9 жніўня) 1912 году, калі мясцовы клюб «Ахілес» (паводле іншых зьвестак зборная Екацерынадару, аснову якой складалі гульцы клюбу «Ахілес») разграміў новарасейскую «Алімпію»[2] (паводле іншых зьвестак «Алімпію-2») зь лікам 5:0[3] (паводле іншых зьвестак 5:1). З 1913 году стаў праводзіцца ўжо паўнавартасны чэмпіянат гораду, матчы паміж гарадзкімі камандамі, «Ахілес», «Спорт», «Вікторыя» й іншымі, сталі рэгулярнымі.

На жаль, з-за распачатых неўзабаве войнаў і палітычных узрушэньняў, якія зьмянілі да непазнавальнасьці аблічча краіны, аб футболе ў той час вядома вельмі мала, большасьць крыніцаў былі страчаны, і ў наш час гісторыю футболу ў дарэвалюцыйным Екацерынадары й у Краснадары 1920-х гадоў аднаўляць даводзіцца літаральна па макулінках, а шматлікія дадзеныя, па ўсёй бачнасьці, ужо страчаны беззваротна.

«Дынама»

Да таго, як пачалі праводзіцца паўнавартасныя, масавыя чэмпіянаты, сярод аматараў футболу былі папулярныя таварыскія матчы «Дынама» з наймацнейшымі камандамі Расеі, Украіны, Закаўказьзя й суседзяў па Паўночным Каўказе. Акрамя гэтых гульняў, у горадзе праводзіліся матчы розных таварыскіх турніраў, як розыгрыш «Кубка Сяброўства», у якім удзельнічалі розныя спартовыя клюбы гораду й зборная каманда Краснадарскага вайсковага гарнізона. Паводле захаваных дадзеных, сустрэчы дадзенага турніру пачыналіся даволі арыгінальна: над гульнявым полем зьніжаўся самалёт, зь якога скідаўся футбольны мяч[4].

У 1931 годзе «Дынама» займела ўласны стадыён, які быў пабудаваны ў самым цэнтры Краснадару, гэты стадыён існуе й па сёньняшні дзень, зьяўляючыся найстарэйшым захавалым спартовым будынкам гораду. У тым жа годзе «Дынама» стала пераможцам спартакіяды народаў Паўночнага Каўказу[5].

У 1935 годзе дынамаўцы ў складзе зборнай Краснадару ўдзельнічалі ў чэмпіянаце СССР, які праводзіўся тады сярод зборных гарадоў. На групавым этапе ў Пяцігорску каманда правяла 3 гульні за 5 дзён: 26 чэрвеня згуляла ўнічыю 2:2 з камандай Эрывані, 28 чэрвеня перамагла каманду Махачкалы зь лікам 1:0, а 30 чэрвеня прайграла гаспадарам поля — футбалістам Пяцігорску зь лікам 1:2, і ў выніку заняла толькі 3 месца ў групе, на чым і скончыла свой выступ у чэмпіянаце СССР сярод гарадоў.

Зьмены назвы клюбу

Дасягненьні

Склад

Па стане на 30 жніўня 2014 году

Пазыцыя Імя Год нараджэньня
2 Сьцяг Малдовы Аб Ігар Армаш 1987
4 Сьцяг Бразыліі Аб Шандан 1988
7 Сьцяг Расеі ПА Уладзіслаў Кулік 1985
8 Сьцяг Расеі ПА Артур Тлісаў 1982
9 Сьцяг Расеі Нап Арсэн Хубулаў 1990
10 Сьцяг Буркіна-Фасо ПА Шарль Кабарэ 1988
11 Сьцяг Румыніі Нап Георге Букур 1980
13 Сьцяг Расеі Бр Яўген Памазан 1989
14 Сьцяг Босьніі і Герцагавіны Аб Тоні Шуніч 1988
15 Нацыянальны сьцяг Беларусі Аб Максім Жаўнерчык 1985
17 Сьцяг Ганы ПА Магамэд Рабію 1989
18 Сьцяг Расеі ПА Уладзіслаў Ігнацьеў 1987
Пазыцыя Імя Год нараджэньня
19 Сьцяг Бразыліі Нап Даніла 1986
20 Сьцяг Уругваю Нап Гансалё Буэна 1993
22 Сьцяг Расеі ПА Антон Сасьнін 1990
23 Сьцяг Расеі Бр Аляксандар Беленаў (капітан) 1986
25 Сьцяг Парагваю ПА Лярэнса Мэльгарэха 1985
26 Сьцяг Лібэрыі ПА Сэку Алісэ 1990
33 Сьцяг Расеі Бр Багдан Карукін 1985
38 Сьцяг Расеі Аб Андрэй Ешчанка 1984
43 Сьцяг Расеі Аб Раман Бугаеў 1989
71 Сьцяг Баўгарыі ПА Івелін Папоў 1987
80 Сьцяг Расеі ПА Антон Сакрэт 1992
99 Сьцяг Сэнэгалу Нап Ібраіма Бальдэ 1989

Крыніцы

  1. ^ Леонид Кучук официально заявлен за «Кубань» (рас.)
  2. ^ Андрей Костылев. В 100 лет настроение прекрасное! // Независимая спортивная газета. — 2007. — № 38.
  3. ^ Серов Е. Краснодарские достижения-99 // Спорт-Экспресс Футбол. — 1999. — № 31 (от 26 октября). — С. 27.
  4. ^ История клуба до Великой Отечественной войны. 1928 год. Официальный сайт ФК «Кубань»
  5. ^ История клуба до Великой Отечественной войны. 1931 год. Официальный сайт ФК «Кубань».

Вонкавыя спасылкі

Кубань Краснадарсховішча мультымэдыйных матэрыялаў