Розум: розьніца паміж вэрсіямі
д Bot: Migrating 68 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q450 (translate me) |
д -Катэгорыя:Чалавек; ±Катэгорыя:Мысьленьне→Катэгорыя:Розум з дапамогай HotCat |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:RobertFuddBewusstsein17Jh.png|міні|справа|150пкс|Мэтафара розуму з выявы XVII стагодзьдзя]] |
[[Файл:RobertFuddBewusstsein17Jh.png|міні|справа|150пкс|Мэтафара розуму з выявы XVII стагодзьдзя]] |
||
''' |
'''Ро́зум''' — здольнасьць маніпуляваць абстрактнымі паняцьцямі ці здольнасьць аналітычнага [[мысьленьне|мысьленьня]] з выцягваньнем вывадаў з апрацоўваемых зьвестак. Ужываньне назапашанага досьведу, каб справіцца з жыцьцёвымі сытуацыямі. |
||
На сёньняшні дзень існуе мноства тэорыяў на конт розуму й ягоных функцыі. Першыя здагадкі на гэты конт былі зробленыя [[Заратустра]]м, [[Гаўтама Буда|Будай]], [[Плятон]]ам і [[Арыстотэль|Арыстотэлем]], а таксама іншымі старажытнымі грэцкімі, індыйскімі, пазьней, ісламскімі й сярэднявечнымі эўрапейскімі філёзафамі. Папярэднія да сучасных уяўленьні аб розуме бачыліся, як адзін з аспэктаў душы, у тым сэнсе, што як боскае й несьмяротнае ён зьвязвае чалавечае мысленьне зь нязьменным прынцыпам існаваньня. |
На сёньняшні дзень існуе мноства тэорыяў на конт розуму й ягоных функцыі. Першыя здагадкі на гэты конт былі зробленыя [[Заратустра]]м, [[Гаўтама Буда|Будай]], [[Плятон]]ам і [[Арыстотэль|Арыстотэлем]], а таксама іншымі старажытнымі грэцкімі, індыйскімі, пазьней, ісламскімі й сярэднявечнымі эўрапейскімі філёзафамі. Папярэднія да сучасных уяўленьні аб розуме бачыліся, як адзін з аспэктаў душы, у тым сэнсе, што як боскае й несьмяротнае ён зьвязвае чалавечае мысленьне зь нязьменным прынцыпам існаваньня. |
||
Якія ўласцівасьці адносяцца да розуму шмат абмяркоўвалася. Некаторыя псыхолягі сьцьвярджаюць, што толькі «вышэйшыя» інтэлектуальныя функцыі можна адносіць да розуму, у прыватнасьці, мысьленьне й [[памяць]]. З гэтага пункту гледжаньня эмоцыі, як то [[каханьне]], [[нянавісьць]], [[страх]], [[радасьць]], зьяўляюцца больш прымітыўнымі й |
Якія ўласцівасьці адносяцца да розуму шмат абмяркоўвалася. Некаторыя псыхолягі сьцьвярджаюць, што толькі «вышэйшыя» інтэлектуальныя функцыі можна адносіць да розуму, у прыватнасьці, мысьленьне й [[памяць]]. З гэтага пункту гледжаньня эмоцыі, як то [[каханьне]], [[нянавісьць]], [[страх]], [[радасьць]], зьяўляюцца больш прымітыўнымі й суб’ектыўнымі й павінны разглядацца адрозна ад розуму. Іншыя сьцьвярджаюць, што розныя рацыянальныя й эмацыйныя станы ня могуць быць аддзелены, бо яны маюць тую ж прыроду й паходжаньне, і таму павінны быць разгледжаны ўсе як частка таго, што мы называем розумам. |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Розум| ]] |
||
[[Катэгорыя:Мысьленьне]] |
|||
[[Катэгорыя:Эпістэмалёгія]] |
[[Катэгорыя:Эпістэмалёгія]] |
||
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]] |
[[Катэгорыя:Вікіпэдыя:Істотныя артыкулы]] |
Вэрсія ад 20:33, 31 кастрычніка 2014
Ро́зум — здольнасьць маніпуляваць абстрактнымі паняцьцямі ці здольнасьць аналітычнага мысьленьня з выцягваньнем вывадаў з апрацоўваемых зьвестак. Ужываньне назапашанага досьведу, каб справіцца з жыцьцёвымі сытуацыямі.
На сёньняшні дзень існуе мноства тэорыяў на конт розуму й ягоных функцыі. Першыя здагадкі на гэты конт былі зробленыя Заратустрам, Будай, Плятонам і Арыстотэлем, а таксама іншымі старажытнымі грэцкімі, індыйскімі, пазьней, ісламскімі й сярэднявечнымі эўрапейскімі філёзафамі. Папярэднія да сучасных уяўленьні аб розуме бачыліся, як адзін з аспэктаў душы, у тым сэнсе, што як боскае й несьмяротнае ён зьвязвае чалавечае мысленьне зь нязьменным прынцыпам існаваньня.
Якія ўласцівасьці адносяцца да розуму шмат абмяркоўвалася. Некаторыя псыхолягі сьцьвярджаюць, што толькі «вышэйшыя» інтэлектуальныя функцыі можна адносіць да розуму, у прыватнасьці, мысьленьне й памяць. З гэтага пункту гледжаньня эмоцыі, як то каханьне, нянавісьць, страх, радасьць, зьяўляюцца больш прымітыўнымі й суб’ектыўнымі й павінны разглядацца адрозна ад розуму. Іншыя сьцьвярджаюць, што розныя рацыянальныя й эмацыйныя станы ня могуць быць аддзелены, бо яны маюць тую ж прыроду й паходжаньне, і таму павінны быць разгледжаны ўсе як частка таго, што мы называем розумам.