Ян Міхал Салагуб: розьніца паміж вэрсіямі

Ян Міхал Салагуб
	Ян Міхал Салагуб, каля 1740
	; Герб «Праўдзіч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1697
Памёр	5 траўня 1748; Сава[d], Аршанскі павет, Віцебскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая;
Пахаваны	Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі;
Род	Салагубы
Бацькі	Геранім Салагуб; Кацярына з Гротгусаў
Жонка	Алена з Шамоўскіх; Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў; Тэрэза з Агінскіх
Дзеці	ад 1-га шлюбу: Кацярына, Юзэф Антоні, Антоні Юзэф, Ганна

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 01:01, 17 кастрычніка 2014

Ян Міхал Салагуб (каля 1697 — 5 траўня 1748^[1]) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Лоўчы (1724—1731) і падскарбі вялікі літоўскі (1731—1746), ваявода берасьцейскі (з 1746).

Быў старостам рэчыцкім, азярышчанскім, стралецкім і саньніцкім. Кавалер ордэна Белага Арла (1732)^[2].

Валодаў Горы-Горкамі, Чарэяй, Туравам, Івянцом.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Салагубаў гербу «Праўдзіч», сын Гераніма, чашніка ковенскага, і Кацярыны з Гротгусаў.

У 1713 атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у 1722 — падкаморыя гастынскага. Пазьней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў 1724, маршалкам Галоўнага трыбуналу ў 1729 і 1747^[3].

У шлюбе з Аленай Шамоўскай (1706) меў сыноў Юзэфа Антонія і Антонія Юзэфа; дачок Кацярыну і Ганну. Другі раз ажаніўся з Крыстынай Крышпін-Кіршэнштайн, трэці — з Тэрэзай Агінскай. Абодва гэтыя шлюбы былі бядзьдзетнымі.

Крыніцы

^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.
^ Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.
^ Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8

[1] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 537.

[2] Męclewska М. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008. — Warszawa: Zamek Królewski, 2008.

[3] Вяроўкін-Шэлюта У. Салагубы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 209.

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 24: / Радок 24: @@
 | Маці = Кацярына з Гротгусаў
 | Жонка = Алена з Шамоўскіх<br>Крыстына з Крышпін-Кіршэнштайнаў<br>Тэрэза з Агінскіх
-| Дзеці = ''ад 1-га шлюбу'': Кацярына, [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэф Антоні]], Антоні, Ганна
+| Дзеці = ''ад 1-га шлюбу'': Кацярына, [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэф Антоні]], Антоні Юзэф, Ганна
 | Рэгаліі =
 | Колер =
@@ Радок 42: / Радок 42: @@
 У [[1713]] атрымаў пасаду чашніка жамойцкага, у [[1722]] — падкаморыя гастынскага. Пазьней займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў. Таксама быў брыгадзірам войска Вялікага Княства Літоўскага ў [[1724]], маршалкам [[Галоўны Трыбунал Вялікага Княства Літоўскага|Галоўнага трыбуналу]] ў [[1729]] і [[1747]]<ref>[[Уладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта|Вяроўкін-Шэлюта У.]] Салагубы // {{Літаратура/ЭГБ|6-1к}} С. 209.</ref>.
-У шлюбе з Аленай Шамоўскай ([[1706]]) меў сыноў [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэфа Антонія]] і [[Антоні Салагуб|Антонія]]; дачок Кацярыну і Ганну. Другі раз ажаніўся з Крыстынай Крышпін-Кіршэнштайн, трэці — з Тэрэзай Агінскай. Абодва гэтыя шлюбы былі бядзьдзетнымі.
+У шлюбе з Аленай Шамоўскай ([[1706]]) меў сыноў [[Юзэф Антоні Салагуб|Юзэфа Антонія]] і [[Антоні Юзэф Салагуб|Антонія Юзэфа]]; дачок Кацярыну і Ганну. Другі раз ажаніўся з Крыстынай Крышпін-Кіршэнштайн, трэці — з Тэрэзай Агінскай. Абодва гэтыя шлюбы былі бядзьдзетнымі.
 == Крыніцы ==