Угар: розьніца паміж вэрсіямі
д →Гісторыя: артаграфія |
д артаграфія, вікіфікацыя using AWB |
||
| Радок 4: | Радок 4: | ||
[[29 сакавіка]] [[1792]] [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>[http://old.knihi.com/hierb/ Угор’е] // {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}}</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]]. |
[[29 сакавіка]] [[1792]] [[Сьпіс каралёў польскіх|кароль]] і [[Сьпіс вялікіх князёў літоўскіх|вялікі князь]] [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі]] надаў Угару [[Магдэбурскае права]] і герб: «''у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока''»<ref>[http://old.knihi.com/hierb/ Угор’е] // {{Літаратура/Геральдыка беларускіх местаў|к}}</ref>. У гэты час тут было 48 [[Дым (адзінка падаткаабкладаньня)|дымоў]]. |
||
За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] [[3 чэрвеня]] [[1704]] каля |
За часамі [[Паўстаньне 1794 году|паўстаньня Т. Касьцюшкі]] [[3 чэрвеня]] [[1704]] каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя<ref>{{Літаратура/Памяць/Браслаўскі раён|к}}</ref>. |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
{{ |
{{Крыніцы}} |
||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
Вэрсія ад 04:06, 8 чэрвеня 2014
Угар, Угор’е — колішняе магдэбургскае мястэчка ў Браслаўскім павеце Віленскага ваяводзтва Вялікага Княства Літоўскага. Цяпер у межах вёскі Богіна.
Гісторыя
29 сакавіка 1792 кароль і вялікі князь Станіслаў Аўгуст Панятоўскі надаў Угару Магдэбурскае права і герб: «у срэбным полі Сьвяты Юрай, які забівае дзідай цмока»[1]. У гэты час тут было 48 дымоў.
За часамі паўстаньня Т. Касьцюшкі 3 чэрвеня 1704 каля Ўгару канфэдэраты напалі на абоз графа Мікалая Мануццы, які ахоўвалі расейскія войскі. Па здушэньні паўстаньня граф надумаў ліквідаваць прывілеі местачкоўцаў, якіх на той час налічвалася каля 350. Урэшце ён спаліў Угар, а жыхароў перасяліў на другі бок возера, каля маёнтку Богіна. Усе скаргі местачкоўцаў апынуліся марнымі ўва ўмовах крызы дзяржавы і безуладзьдзя[2].
Крыніцы
Літаратура
- Цітоў А. Геральдыка Беларускіх местаў / Маст. А. Бажэнаў. — Менск: «Полымя», 1998. — 287 с.: іл. ISBN 985-07-0131-5.
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Браслаўскага р-на. — Мн.: Паліграфафрмленне, 1998. — 709 с.: іл. ISBN 985-6351-03-0.
| ||||||||