Цэнзура: розьніца паміж вэрсіямі
д -хлусьлівая крыніца, +ранейшы прыклад |
д выдаленьне зьместу старонак, стыль |
||
| Радок 2: | Радок 2: | ||
{{Цэнзура}} |
{{Цэнзура}} |
||
'''Цэнзу́ра''' ({{мова-la|censura}}) — кантроль улады зьмета і распаўсюду [[інфармацыя]], друку, музычных, сцэнічных і мастацкіх твораў, [[Кінэматограф|кіно]] і [[Фатаграфія|фота]] твораў, перадач [[радыё]] і [[Тэлебачаньне|тэлебачаньня]], [[вэб-сайт]]аў і [[інтэрнэт-партал|парталаў]], у некаторых выпадках таксама прыватнага ліставаньня, з мэтаю абмежаваньня ці недапушчэньня распаўсюду ідэяў і зьвестак, якія прызнаюцца гэтаю ўладаю шкоднымі ці непажаданымі<ref>{{артыкул|аўтар=Федотов М. А.|загаловак=Гласность и цензура: возможность сосуществования|арыгінал=|спасылка=|выданьне=[[Государство и право (часопіс)|Советское государство и право]]|год=1989|выпуск=7|том=|нумар=|старонкі=80-89|issn=0132-0769}}</ref>. Адным зь першых вядомых прыкладаў цэнзуры быў судовы вырак да пакараньня сьмерцю старажытнагрэцкага філёзафа [[Сакрат]]а ў 399 годзе да [[Божае Нараджэньне|Нараджэньня Хрыстова]], які якраз асуджальна ставіўся да цэнзуры. |
'''Цэнзу́ра''' ({{мова-la|censura}}) — кантроль улады зьмета і распаўсюду [[інфармацыя]], друку, музычных, сцэнічных і мастацкіх твораў, [[Кінэматограф|кіно]] і [[Фатаграфія|фота]] твораў, перадач [[радыё]] і [[Тэлебачаньне|тэлебачаньня]], [[вэб-сайт]]аў і [[інтэрнэт-партал|парталаў]], у некаторых выпадках таксама прыватнага ліставаньня, з мэтаю абмежаваньня ці недапушчэньня распаўсюду ідэяў і зьвестак, якія прызнаюцца гэтаю ўладаю шкоднымі ці непажаданымі<ref>{{артыкул|аўтар=Федотов М. А.|загаловак=Гласность и цензура: возможность сосуществования|арыгінал=|спасылка=|выданьне=[[Государство и право (часопіс)|Советское государство и право]]|год=1989|выпуск=7|том=|нумар=|старонкі=80-89|issn=0132-0769}}</ref>. Адным зь першых вядомых прыкладаў цэнзуры быў судовы вырак да пакараньня сьмерцю старажытнагрэцкага філёзафа [[Сакрат]]а ў 399 годзе да [[Божае Нараджэньне|Нараджэньня Хрыстова]], які якраз асуджальна ставіўся да цэнзуры. |
||
== Рэлігія == |
|||
Забарона і публічнае зьнішчэньне ератычных кніг пачынаюцца ад часоў першых Усяленскіх сабораў. Гэта спаленьне [[арыянства|арыянскіх]] кніг імпэратарам [[Канстантын I Вялікі|Канстантынам Вялікім]] па пастанове [[Нікея|Нікейскага]] сабору 325 г. і нэстарыянскіх кніг па пастанове Эфэскага сабору 431 г<ref>{{Кніга|аўтар = В. М. Герасімаў.|частка = Кнігадрукаванне і кнігавыданне. Пункты дотыку і разыходжання|загаловак =Гісторыя цэнзуры друку на Беларусі: стагоддзе за стагоддзем |спасылка = |адказны =Склад. Т. І. Рошчына |месца =Мн. |выдавецтва = |год =2000 |старонкі =24|isbn =985-6557-03-8 |наклад =160 }}</ref>. Падобныя захады дзейнічалі, у тым ліку, на тэрыторыі Беларусі (напрыклад, празь дзейнасьць езуітаў). |
|||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Вэрсія ад 20:13, 11 траўня 2014
| Цэнзура |
|---|
| Цэнзура паводле краінаў |
| Паводле галінаў |
| Цэнзураваньне Інтэрнэту Забароненыя кнігі Спаленыя кнігі |
| Паводле мэтадаў |
| Самацэнзура Глушэньне |
| рэд · пр · разм |
Цэнзу́ра (па-лацінску: censura) — кантроль улады зьмета і распаўсюду інфармацыя, друку, музычных, сцэнічных і мастацкіх твораў, кіно і фота твораў, перадач радыё і тэлебачаньня, вэб-сайтаў і парталаў, у некаторых выпадках таксама прыватнага ліставаньня, з мэтаю абмежаваньня ці недапушчэньня распаўсюду ідэяў і зьвестак, якія прызнаюцца гэтаю ўладаю шкоднымі ці непажаданымі[1]. Адным зь першых вядомых прыкладаў цэнзуры быў судовы вырак да пакараньня сьмерцю старажытнагрэцкага філёзафа Сакрата ў 399 годзе да Нараджэньня Хрыстова, які якраз асуджальна ставіўся да цэнзуры.
Рэлігія
Забарона і публічнае зьнішчэньне ератычных кніг пачынаюцца ад часоў першых Усяленскіх сабораў. Гэта спаленьне арыянскіх кніг імпэратарам Канстантынам Вялікім па пастанове Нікейскага сабору 325 г. і нэстарыянскіх кніг па пастанове Эфэскага сабору 431 г[2]. Падобныя захады дзейнічалі, у тым ліку, на тэрыторыі Беларусі (напрыклад, празь дзейнасьць езуітаў).
Крыніцы
- ^ Федотов М. А. Гласность и цензура: возможность сосуществования // Советское государство и право. — 1989. — В. 7. — С. 80-89. — ISSN 0132-0769.
- ^ В. М. Герасімаў. Кнігадрукаванне і кнігавыданне. Пункты дотыку і разыходжання // Гісторыя цэнзуры друку на Беларусі: стагоддзе за стагоддзем / Склад. Т. І. Рошчына. — Мн.: 2000. — С. 24. — 160 ас. — ISBN 985-6557-03-8
| Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |