Ёсіф Саладкоў: розьніца паміж вэрсіямі
д Bot: Migrating 1 interwiki links, now provided by Wikidata on d:Q13028098 |
д дэкатэгарызацыя |
||
Радок 14: | Радок 14: | ||
{{ізаляваны артыкул}} |
{{ізаляваны артыкул}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы па альфабэце]] |
|||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 12 ліпеня]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся 12 ліпеня]] |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1906 годзе]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1906 годзе]] |
Цяперашняя вэрсія на 11:34, 1 траўня 2014
Ёсіф Іванавіч Саладкоў (12 ліпеня 1906, вёска Падбельле Магілёўскага павету, цяпер Магілёўскі раён — 18 кастрычніка 1996) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (1959), прафэсар (1962).
У 1933 скончыў Камуністычны інстытут журналістыкі ў Менску, у 1950 — Акадэмію грамадзкіх навук пры ЦК ВКП(6). У 1938—1941 выкладнік Менскага мэдычнага інстытуту. 3 1946 рэдактар часопіса «Бальшавік Беларусі». У 1950—1963 працаваў выкладнікам, загаднікам катэдры Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэта, рэдактарам часопіса «Камуніст Беларусі», у Інстытуце гісторыі АН Беларусі, 3 1964 выкладнік Беларускага політэхнічнага інстытуту.
Аўтар працаў «Сацыльна-эканамічнае становішча Беларусі да Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай Рэвалюцыі (канец XIX — пачатак XX ст.)», «Бальшавікі Беларусі ў перыяд падрыхтоўкі і правядзення Вялікай Кастрычніцкай Рэвалюцыі (сакавік 1917 — люты 1918)», якія выдадзеныя ў 1957.[1]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 2. — Мн., 2002. С. 557
Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 714 с.: іл. ISBN 985-6302-46-3.