Адысэй: розьніца паміж вэрсіямі
д Bot: Migrating 65 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q47231 (translate me) |
д выпраўленьне перанакіраваньня на шаблён |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Odysseus-003.jpg|thumb|Галава мармуровай статуі Одысэя, II стагодзьдзе да н. э.]] |
[[Файл:Odysseus-003.jpg|thumb|Галава мармуровай статуі Одысэя, II стагодзьдзе да н. э.]] |
||
'''Адысэй''' ({{ |
'''Адысэй''' ({{мова-grc|Ὀδυσσεύς}}, {{мова-la|Ulysses}}, ''Уліс'') — у [[Старажытнагрэцкая міталёгія|старажытнагрэцкай міталёгіі]]<ref>Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.243-246, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.479-482; Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 3, 4 далее</ref> цар [[Ітака|Ітакі]], сын [[Ляэрт (міталёгія)|Ляэрта]] і [[Антыклея|Антыклеі]], муж [[Пэнэлёпа|Пэнэлёпы]] і бацька [[Тэлемах]]а, які праславіўся як удзельнік [[Траянская вайна|Траянскай вайны]], разумны і дасьціпны аратар. Адзін з ключавых пэрсанажаў «[[Іліяда|Іліяды]]», галоўны герой паэмы «[[Адысэя]]», якая апавядае пра доўгія гады блуканьняў і вяртаньне Адысэя на радзіму. Адысэй адрозьніваўся ня толькі адвагай, але і хітрым, вёрткім розумам (адгэтуль яго мянушка «хітрамудры»). Унук «маланкі» і «кадуцэя» — [[Зэўс]]а і [[Гэрмэс]]а. |
||
Імя «Адысэй», імаверна, узыходзіць да грэцкага — «oδύσσομαι» ('быць прагневанным', 'сердаваць') і, т.ч., азначае «Той, хто гневаецца» або «Той, хто ненавідзіць». |
Імя «Адысэй», імаверна, узыходзіць да грэцкага — «oδύσσομαι» ('быць прагневанным', 'сердаваць') і, т.ч., азначае «Той, хто гневаецца» або «Той, хто ненавідзіць». |
Вэрсія ад 01:16, 29 студзеня 2014
Адысэй (па-старажытнагрэцку: Ὀδυσσεύς, па-лацінску: Ulysses, Уліс) — у старажытнагрэцкай міталёгіі[1] цар Ітакі, сын Ляэрта і Антыклеі, муж Пэнэлёпы і бацька Тэлемаха, які праславіўся як удзельнік Траянскай вайны, разумны і дасьціпны аратар. Адзін з ключавых пэрсанажаў «Іліяды», галоўны герой паэмы «Адысэя», якая апавядае пра доўгія гады блуканьняў і вяртаньне Адысэя на радзіму. Адысэй адрозьніваўся ня толькі адвагай, але і хітрым, вёрткім розумам (адгэтуль яго мянушка «хітрамудры»). Унук «маланкі» і «кадуцэя» — Зэўса і Гэрмэса.
Імя «Адысэй», імаверна, узыходзіць да грэцкага — «oδύσσομαι» ('быць прагневанным', 'сердаваць') і, т.ч., азначае «Той, хто гневаецца» або «Той, хто ненавідзіць».
Прыгоды Адысэя і яго вяртаньне да вернай жонкі Пэнэлёпы знайшлі адлюстраваньне ў шэрагу твораў літаратуры (у Гамэра, Сафокла, Эўрыпіда і інш.) і мастацтва (малюнкі на антычных вазах, фрэскі ў Пампэях і інш.).
Крыніцы
- ^ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.243-246, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.479-482; Псевдо-Аполлодор. Мифологическая библиотека I 3, 4 далее
Вонкавыя спасылкі
Адысэй — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў