Печань: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненьне, вікіфікацыя
артаграфія
Радок 10: Радок 10:
Дабраякасныя пухліны, ў асноўным, ня маюць небясьпечных наступстваў. Праявай падобных пухлін зьяўляецца павялічэньне печані ды(ці) боль пры фізычнай нагрузцы. Гэта адбываецца з-за таго, што дадзеная пухліна не прымацаваная непасрэдна да тканіны печані й таму цісьне на яе.
Дабраякасныя пухліны, ў асноўным, ня маюць небясьпечных наступстваў. Праявай падобных пухлін зьяўляецца павялічэньне печані ды(ці) боль пры фізычнай нагрузцы. Гэта адбываецца з-за таго, што дадзеная пухліна не прымацаваная непасрэдна да тканіны печані й таму цісьне на яе.


У той час як злаякасныя пухліны, і другасныя метастазы ў печані прыводзяць да перараджэння тканіны воргана, што вядзе да парушэньня або страты функцыяў печані. Клінічна праяўляецца: болем, парушэньнем функцыі страваваньня, жаўтухай і інш.
У той час як злаякасныя пухліны, і другасныя метастазы ў печані прыводзяць да перараджэньня тканіны воргана, што вядзе да парушэньня або страты функцыяў печані. Клінічна праяўляецца: болем, парушэньнем функцыі страваваньня, жаўтухай і інш.


;Кісты
;Кісты

Вэрсія ад 00:43, 18 сьнежня 2013

Печань аўцы

Пе́чань (па-лацінску: hepar) — жыцьцёванеабходны непарны ўнутраны ворган храбетных жывёлаў, у тым ліку й чалавека, ворган знаходзіцца ў поласьці жывата й выконвае вялікую колькасьць розных фізыялягічных функцыяў. Печань выконвае важную ролю ў працэсе мэтабалізму, гэтак яна ўтрымлівае ў сябе глікаген, расшчапляе вузы крыві, сынтэзуе плязьмены пратэін, удзельнічае ў стварэньні гармонаў і дзейнічае як дэтаксыфікатар. Печань зьяўляецца неабходным ворганам жыцьцядзейнасьці арганізму, у цяперашні час няма магчымасьці кампенсаваць адсутнасьць функцыі печані ў доўгатэрміновай пэрспэктыве, нягледзячы на тое, што печаневы дыяліз можа быць выкарыстаны на кароткі тэрмін.

Гэты ворган разьмешчаны пад дыяфрагмай у брушной тазавай вобласьці нутра. Печань вырабляе жоўць, лугавы склад, які дапамагае ў страваваньні праз эмульгаваньне ліпідаў. Вузкаспэцыялізаваныя тканіны печані рэгулююць шырокі спэктар вялікіх аб’ёмаў біяхімічных рэакцыяў, у тым ліку сынтэз і распад дробных і складаных малекулаў, многія зь якіх неабходныя для нармальнай жыцьцядзейнасьці[1].

Хваробы

Пухліны печані

Дабраякасныя пухліны, ў асноўным, ня маюць небясьпечных наступстваў. Праявай падобных пухлін зьяўляецца павялічэньне печані ды(ці) боль пры фізычнай нагрузцы. Гэта адбываецца з-за таго, што дадзеная пухліна не прымацаваная непасрэдна да тканіны печані й таму цісьне на яе.

У той час як злаякасныя пухліны, і другасныя метастазы ў печані прыводзяць да перараджэньня тканіны воргана, што вядзе да парушэньня або страты функцыяў печані. Клінічна праяўляецца: болем, парушэньнем функцыі страваваньня, жаўтухай і інш.

Кісты

Адной зь самы распаўсюджаных кістаў на печані зьяўляецца інфэкцыйна-паразытная эхінакокава кіста.

Глядзіце таксама

Крыніцы

  1. ^ Maton, Anthea; Jean Hopkins, Charles William McLaughlin, Susan Johnson, Maryanna Quon Warner, David LaHart, Jill D. Wright (1993). «Human Biology and Health». Englewood Cliffs, New Jersey, USA: Prentice Hall. ISBN 0-13-981176-1. OCLC 32308337.

Вонкавыя спасылкі

Печаньсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link GA