Павал Валошын: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Вэрсія ад 11:54, 22 кастрычніка 2013

Павал Валошын (28 чэрвеня 1891 в. Гаркавічы, Сакольскі павет, Гарадзенская губэрня — 3 лістапада 1937, Менская вязьніца) — беларускі палітычны дзяяч, пасол польскага Сойму (1922—1927).

Біяграфія

Нарадзіўся 28 чэрвеня 1891 году ў вёсцы Гаркавічы Сакольскага павету, Гарадзенскай губэрні. Па сканчэньні школы з 1908 па 1912 гады працаваў у Крынках на пошце як тэлеграфіст.

З 1913 па 1917 гады служыў у расейскім войску. Сябра беларускай партыі эсэраў. Удзельнічаў у Першай сусьветнай вайне, быў паранены, трапіў у нямецкі палон. Пасьля Кастрычніцкай рэвалюцыі служыў міліцыянерам у Екацярынаслаўлі. З жніўня 1919 году — ў дзянікінскай арміі. Потым ваяваў на баку Чырвонай Арміі (у атрадзе Г. Катоўскага).

У 1922 годзе вярнуўся на радзіму. Уваходзіў у Беларускую сацыял-дэмакратычную партыю, потым у Беларускую партыю незалежных сацыялістаў. 31 ліпеня 1923 году абраны дэпутатам польскага сейма (замест зьнятага і высланага з краіны Уладзімера Каліноўскага), увайшоў у Беларускі пасольскі клюб. Адзін са стваральнікаў Беларускай сялянска-работніцкай грамады (БСРГ), у 1926—1927 гадах быў членам яе цэнтральнага камітэту. У 1926 годзе стаў сябрам Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі. Пасьля расколу Пасольскага клюбу перайшоў да соймавага клюбу БСРГ.

У лютым 1927 году арыштаваны польскімі ўладамі. На працэсе над грамадоўцамі («працэс 56-і») асуджаны на 12 гадоў турмы. У выніку абмену палітычнымі зьняволенымі ў 1932 годзе трапіў у СССР.

З 1933 году — ў Менску. Выступаў з лекцыямі і публікацыямі, займаўся грамадскай дзейнасьцю. Працаваў памочнікам дырэктара Беларускай дзяржаўнай бібліятэкі і ў Бібліяграфічным інстытуце пры гэтай бібліятэцы. З'яўляўся адказным сакратаром ЦК аддзяленьня Міжнароднай арганізацыі дапамогі змагарам рэвалюцыі ў БССР.

1 верасьня 1933 году арыштаваны ў Менску па адрасе: Падгорны зав., д. 4, кв. 1 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтру». 9 студзеня 1934 году Калегіяй АДПУ при СНК СССР паводле артыкула 58-4-6-11 КК РСФРР прыгавораны да расстрэлу, замененага 10 гадамі лягераў. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі лягер НКУС. Адбываў пакараньне ў Салавецкім лягеры асаблівага прызначэньня (лягерны пункт «Анзер»).

9 кастрычніка 1937 году Асобай «тройкай» УНКУС па Ленінградскай вобласьці зноў прыгавораны да расстрэлу. Растраляны 3 лістапада 1937 году ў Менскай вязьніцы.

Рэабілітаваны па абодвух прыгаворах 16 жніўня 1956 году. Асабовая справа П. Валошына захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Вонкавыя спасылкі

Павал Валошын — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.1. —Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9
Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.3. Кн.2. —Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Paweł Wołoszyn.png|міні|210пкс|Павал Валошын]]
-'''Павал Валошын''' ([[28 чэрвеня]] [[1891]] в. [[Гаркавічы]] [[Сакольскі павет]] — [[3 кастрычніка]] [[1937]], [[Менск]]ая вязьніца) — беларускі палітычны дзяяч, пасол польскага Сойму (1922—1927).
+'''Павал Валошын''' ([[28 чэрвеня]] [[1891]] в. [[Гаркавічы]], [[Сакольскі павет]], [[Гарадзенская губэрня]] — [[3 лістапада]] [[1937]], [[Менск]]ая вязьніца) — беларускі палітычны дзяяч, пасол польскага Сойму (1922—1927).
+== Біяграфія ==
-Па сканчэньні школы працаваў на пошце як тэлеграфіст. З [[1913]] па [[1917]] служыў у расейскім войску. Сябра беларускай партыі эсэраў.
+Нарадзіўся [[28 чэрвеня]] [[1891]] году ў вёсцы [[Гаркавічы]] [[Сакольскі павет|Сакольскага павету]], [[Гарадзенская губэрня|Гарадзенскай губэрні]]. Па сканчэньні школы з 1908 па 1912 гады працаваў у [[Крынкі (горад)|Крынках]] на пошце як тэлеграфіст.
+З [[1913]] па [[1917]] гады служыў у расейскім войску. Сябра беларускай партыі эсэраў. Удзельнічаў у [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайне]], быў паранены, трапіў у нямецкі палон. Пасьля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя 1917 году ў Расеі|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] служыў міліцыянерам у [[Екацярынаслаўль|Екацярынаслаўлі]]. З жніўня 1919 году — ў дзянікінскай арміі. Потым ваяваў на баку [[Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія|Чырвонай Арміі]] (у атрадзе Г. Катоўскага).
-У [[1923]]—[[1927]] пасол польскага Сойму (замест зьнятага і высланага з краіны [[Уладзімер Каліноўскі|Уладзімера Каліноўскага]]). Адзін са стваральнікаў [[Беларуская сялянска-работніцкая грамада|Беларускай сялянска-работніцкай грамады (БСРГ)]], сябра [[Камуністычная партыя Заходняй Беларусі|Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі]] з [[1926]] году. Пасьля расколу Пасольскага клюбу перайшоў да соймавага клюбу БСРГ.
+У 1922 годзе вярнуўся на радзіму. Уваходзіў у [[Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя|Беларускую сацыял-дэмакратычную партыю]], потым у Беларускую партыю незалежных сацыялістаў. 31 ліпеня 1923 году абраны дэпутатам польскага сейма (замест зьнятага і высланага з краіны [[Уладзімер Каліноўскі|Уладзімера Каліноўскага]]), увайшоў у [[Беларускі пасольскі клюб]]. Адзін са стваральнікаў [[Беларуская сялянска-работніцкая грамада|Беларускай сялянска-работніцкай грамады (БСРГ)]], у 1926—1927 гадах быў членам яе цэнтральнага камітэту. У 1926 годзе стаў сябрам [[Камуністычная партыя Заходняй Беларусі|Камуністычнай партыі Заходняй Беларусі]]. Пасьля расколу Пасольскага клюбу перайшоў да соймавага клюбу БСРГ.
-У [[1927]] годзе засуджаны на 12 гадоў па справе «Грамады». Да [[1932]] году ў польскай вязьніцы.
+У лютым [[1927]] году арыштаваны польскімі ўладамі. На працэсе над грамадоўцамі («працэс 56-і») асуджаны на 12 гадоў турмы. У выніку абмену палітычнымі зьняволенымі ў 1932 годзе трапіў у СССР.
-З [[1932]] году — ў [[Менск]]у. У [[1933]] годзе арыштаваны і засуджаны на 10 гадоў лягэраў на [[Салавецкі лягер асаблівага прызначэньня|Салаўках]]. Растраляны ў [[1937]] годзе ў [[Менск]]у.
+З [[1933]] году — ў [[Менск]]у. Выступаў з лекцыямі і публікацыямі, займаўся грамадскай дзейнасьцю. Працаваў памочнікам дырэктара [[Беларуская дзяржаўная і ўнівэрсытэцкая бібліятэка|Беларускай дзяржаўнай бібліятэкі]] і ў Бібліяграфічным інстытуце пры гэтай бібліятэцы. З'яўляўся адказным сакратаром ЦК аддзяленьня Міжнароднай арганізацыі дапамогі змагарам рэвалюцыі ў БССР.
+верасьня [[1933]] году арыштаваны ў Менску па адрасе: Падгорны зав., д. 4, кв. 1 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтру». 9 студзеня 1934 году Калегіяй АДПУ при СНК СССР паводле артыкула 58-4-6-11 КК РСФРР прыгавораны да расстрэлу, замененага 10 гадамі лягераў. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі лягер НКУС. Адбываў пакараньне ў [[Салавецкі лягер асаблівага прызначэньня|Салавецкім лягеры асаблівага прызначэньня]] (лягерны пункт «Анзер»).
+кастрычніка 1937 году Асобай «тройкай» УНКУС па Ленінградскай вобласьці зноў прыгавораны да расстрэлу. Растраляны [[3 лістапада]] [[1937]] году ў [[Менск]]ай вязьніцы.
+Рэабілітаваны па абодвух прыгаворах 16 жніўня 1956 году. Асабовая справа П. Валошына захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
 == Вонкавыя спасылкі ==
 {{Commonscat|Paweł Wołoszyn}}
+* Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.1. —Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9
+* Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.3. Кн.2. —Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9
 {{САРТЫРОЎКА_ПА_ЗМОЎЧВАНЬНІ:Валошын, Павал}}
@@ Радок 21: / Радок 32: @@
 [[Катэгорыя:Сябры Камуністычнае партыі Заходняй Беларусі]]
 [[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя ў БССР]]
-[[Катэгорыя:Памерлі 3 кастрычніка]]
+[[Катэгорыя:Памерлі 3 лістапада]]
 [[Катэгорыя:Памерлі ў 1937 годзе]]
 [[Катэгорыя:Памерлі ў Менску]]