Гедымінас Кіркілас: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (гутаркі | унёсак)
д Bot: Migrating 32 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q118937 (translate me)
д год, р. скл. -у
Радок 38: Радок 38:
| камэнтар =
| камэнтар =
}}
}}
'''Гедымінас Кіркілас''' ({{Мова-lt|Gediminas Kirkilas}}: нар. [[30 жніўня]] [[1951]] года ў [[Вільня|Вільні]]) — летувіску палітык, з [[1992]] года засядае ў [[Сойм (Летува)|Летувіскім Сойме]], быў міністрам абароны Летувы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да [[2008]] г.г.
'''Гедымінас Кіркілас''' ({{Мова-lt|Gediminas Kirkilas}}: нар. [[30 жніўня]] [[1951]] году ў [[Вільня|Вільні]]) — летувіску палітык, з [[1992]] году засядае ў [[Сойм (Летува)|Летувіскім Сойме]], быў міністрам абароны Летувы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да [[2008]] г.г.


== Адукацыя ==
== Адукацыя ==
З [[1974]] за [[1978]] года Кіркілас вучыўся на завочным факультэце [[Віленскі педагагічны ўнівэрсытэт|Віленскага Педагагічнага інстытута]]. У [[1978]]—[[1982]] г.г. вывучаў паліталёгію ў ''Вышэйшай партыйнай школе'' ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у ''Міжнароднай школе Бізнэсу'' [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскага ўнівэрсытэта]].
З [[1974]] за [[1978]] году Кіркілас вучыўся на завочным факультэце [[Віленскі педагагічны ўнівэрсытэт|Віленскага Педагагічнага інстытута]]. У [[1978]]—[[1982]] г.г. вывучаў паліталёгію ў ''Вышэйшай партыйнай школе'' ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у ''Міжнароднай школе Бізнэсу'' [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскага ўнівэрсытэта]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла ''Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] году. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла ''Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.


Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.
Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.


У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] года, а пасьля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з [[Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.
У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] году, а пасьля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з [[Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.


Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.
Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.


З [[2002]] года Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з [[Калінінградзкая вобласьць|Калінінградскай вобласьцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у [[Калінінград]]зе. [[7 сьнежня]] [[2004]] года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.
З [[2002]] году Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з [[Калінінградзкая вобласьць|Калінінградскай вобласьцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у [[Калінінград]]зе. [[7 сьнежня]] [[2004]] году стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.


[[29 чэрвеня]] [[2006]] года прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 года Сойм зацьвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 траўня]] 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.
[[29 чэрвеня]] [[2006]] году прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 году Сойм зацьвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 траўня]] 2007 году ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.


[[13 сакавіка]] [[2008]] года прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сойма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сойма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сойм можа вынесьці [[вотум недаверу]]. [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. [[3 красавіка]] Сойм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.
[[13 сакавіка]] [[2008]] году прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сойма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сойма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сойм можа вынесьці [[вотум недаверу]]. [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. [[3 красавіка]] Сойм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.


Пасьля выбараў у Сойм [[26 кастрычніка]] [[2008]] года і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра [[Андрус Кубілюс|Андрусу Кубілюсу]].
Пасьля выбараў у Сойм [[26 кастрычніка]] [[2008]] году і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра [[Андрус Кубілюс|Андрусу Кубілюсу]].


== Прыватнае жыцьцё ==
== Прыватнае жыцьцё ==
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] года ён стаў кіраўніком ''Летувіскай фэдэрацыі [[Шашкі|шашак]]''. Валодае [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Расейская мова|расейскімі]] мовамі. Жанаты, жонка ''Людміла Кіркілене'' — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «''Lietuvos geležinkeliai''» («''Летувіская чыгунка''»). Сын ''Роландас'' працуе, дачка ''Дыяна'' вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] году ён стаў кіраўніком ''Летувіскай фэдэрацыі [[Шашкі|шашак]]''. Валодае [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Расейская мова|расейскімі]] мовамі. Жанаты, жонка ''Людміла Кіркілене'' — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «''Lietuvos geležinkeliai''» («''Летувіская чыгунка''»). Сын ''Роландас'' працуе, дачка ''Дыяна'' вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.


{{Пачатак блёку}}
{{Пачатак блёку}}
Радок 71: Радок 71:
}}
}}
{{Канец блёку}}
{{Канец блёку}}

== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Gediminas Kirkilas|выгляд=міні}}
{{Commons|Category:Gediminas Kirkilas|выгляд=міні}}

Вэрсія ад 20:05, 17 кастрычніка 2013

Гедымін Кіркілас
Прэм'ер-міністар Летувы
6 ліпеня 2006 — 9 сьнежня 2008
Прэзыдэнт: Валдас Адамкус
Папярэднік: Зыгмантас Бальчыціс
Наступнік: Андрус Кубілюс
Кіраўнік партыі Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя
19 траўня 2007 — цяперашні час
Міністар абароны Летувы
14 сьнежня 2004 — 18 чэрвеня 2006
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся: 30 жніўня 1951
Сьцяг СССР Вільня
Памёр: 20 красавіка 2024(2024-04-20)[1] (72 гады)
Партыя: Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя
Адукацыя:
Узнагароды:
ордэн Крыжа зямлі Марыі 2 клясы Вялікі крыж ордэна Ізабэлы Каталічкі Вялікі крыж ордэна «За заслугі перад Польшчай» Commander of the Order of the Cross of Vytis афіцэр ордэна Вітаўта Вялікага

Гедымінас Кіркілас (па-летувіску: Gediminas Kirkilas: нар. 30 жніўня 1951 году ў Вільні) — летувіску палітык, з 1992 году засядае ў Летувіскім Сойме, быў міністрам абароны Летувы з 2004 да 2006 г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да 2008 г.г.

Адукацыя

З 1974 за 1978 году Кіркілас вучыўся на завочным факультэце Віленскага Педагагічнага інстытута. У 19781982 г.г. вывучаў паліталёгію ў Вышэйшай партыйнай школе ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у Міжнароднай школе Бізнэсу Віленскага ўнівэрсытэта.

Біяграфія

Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У 19691972 г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў Паўночным марскім флёце СССР. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да 1978 году. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.

Пасьля паліталягічных курсаў, у 1982 годзе пайшоў працаваць у апарат Камуністычнай партыі Летувы. У 19821985 г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў 19861990 г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у 1988 — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ Альгірдаса Бразаўскаса, а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.

У 1990 годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да 1996 году, а пасьля гэтага, у 1996 — 2001 г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У 2001 годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.

Чатыры разы (у 1992, 1996, 2000 і 2004 г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход НАТО і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.

З 2002 году Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з Калінінградскай вобласьцю. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у Калінінградзе. 7 сьнежня 2004 году стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.

29 чэрвеня 2006 году прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду прэм’ер-міністра. 4 ліпеня 2006 году Сойм зацьвердзіў кандыдатуру, а 6 ліпеня ён стаў прэм’ерам афіцыйна. 19 траўня 2007 году ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.

13 сакавіка 2008 году прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. 18 сакавіка яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сойма Віктарасу Мунцянасу. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сойма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сойм можа вынесьці вотум недаверу. 1 красавіка Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. 3 красавіка Сойм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.

Пасьля выбараў у Сойм 26 кастрычніка 2008 году і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра Андрусу Кубілюсу.

Прыватнае жыцьцё

Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на ровары. З 2000 году ён стаў кіраўніком Летувіскай фэдэрацыі шашак. Валодае ангельскай і расейскімі мовамі. Жанаты, жонка Людміла Кіркілене — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «Lietuvos geležinkeliai» («Летувіская чыгунка»). Сын Роландас працуе, дачка Дыяна вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.

Папярэднік
Зыгмантас Бальчыціс
Прэм'ер-міністар Летувы
20062008
Наступнік
Андрус Кубілюс

Вонкавыя спасылкі

Гедымінас Кіркілассховішча мультымэдыйных матэрыялаў

  1. ^ а б Netikėtai mirė buvęs premjeras Gediminas Kirkilas15 min.