Гедымінас Кіркілас: розьніца паміж вэрсіямі
д Bot: Migrating 32 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q118937 (translate me) |
д год, р. скл. -у |
||
Радок 38: | Радок 38: | ||
| камэнтар = |
| камэнтар = |
||
}} |
}} |
||
'''Гедымінас Кіркілас''' ({{Мова-lt|Gediminas Kirkilas}}: нар. [[30 жніўня]] [[1951]] |
'''Гедымінас Кіркілас''' ({{Мова-lt|Gediminas Kirkilas}}: нар. [[30 жніўня]] [[1951]] году ў [[Вільня|Вільні]]) — летувіску палітык, з [[1992]] году засядае ў [[Сойм (Летува)|Летувіскім Сойме]], быў міністрам абароны Летувы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да [[2008]] г.г. |
||
== Адукацыя == |
== Адукацыя == |
||
З [[1974]] за [[1978]] |
З [[1974]] за [[1978]] году Кіркілас вучыўся на завочным факультэце [[Віленскі педагагічны ўнівэрсытэт|Віленскага Педагагічнага інстытута]]. У [[1978]]—[[1982]] г.г. вывучаў паліталёгію ў ''Вышэйшай партыйнай школе'' ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у ''Міжнароднай школе Бізнэсу'' [[Віленскі ўнівэрсытэт|Віленскага ўнівэрсытэта]]. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] |
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флёце'' [[СССР]]. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] году. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла ''Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта. |
||
Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы. |
Пасьля паліталягічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Летувы|Камуністычнай партыі Летувы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы. |
||
У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] |
У [[1990]] годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у ''Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] году, а пасьля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з [[Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі. |
||
Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам. |
Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход [[НАТО]] і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам. |
||
З [[2002]] |
З [[2002]] году Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з [[Калінінградзкая вобласьць|Калінінградскай вобласьцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у [[Калінінград]]зе. [[7 сьнежня]] [[2004]] году стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса. |
||
[[29 чэрвеня]] [[2006]] |
[[29 чэрвеня]] [[2006]] году прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 году Сойм зацьвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 траўня]] 2007 году ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі. |
||
[[13 сакавіка]] [[2008]] |
[[13 сакавіка]] [[2008]] году прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сойма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сойма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сойм можа вынесьці [[вотум недаверу]]. [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. [[3 красавіка]] Сойм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя. |
||
Пасьля выбараў у Сойм [[26 кастрычніка]] [[2008]] |
Пасьля выбараў у Сойм [[26 кастрычніка]] [[2008]] году і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра [[Андрус Кубілюс|Андрусу Кубілюсу]]. |
||
== Прыватнае жыцьцё == |
== Прыватнае жыцьцё == |
||
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] |
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на [[ровар]]ы. З [[2000]] году ён стаў кіраўніком ''Летувіскай фэдэрацыі [[Шашкі|шашак]]''. Валодае [[Ангельская мова|ангельскай]] і [[Расейская мова|расейскімі]] мовамі. Жанаты, жонка ''Людміла Кіркілене'' — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «''Lietuvos geležinkeliai''» («''Летувіская чыгунка''»). Сын ''Роландас'' працуе, дачка ''Дыяна'' вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце. |
||
{{Пачатак блёку}} |
{{Пачатак блёку}} |
||
Радок 71: | Радок 71: | ||
}} |
}} |
||
{{Канец блёку}} |
{{Канец блёку}} |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Category:Gediminas Kirkilas|выгляд=міні}} |
{{Commons|Category:Gediminas Kirkilas|выгляд=міні}} |
Вэрсія ад 20:05, 17 кастрычніка 2013
Гедымін Кіркілас | |
Прэм'ер-міністар Летувы | |
---|---|
6 ліпеня 2006 — 9 сьнежня 2008 | |
Прэзыдэнт: | Валдас Адамкус |
Папярэднік: | Зыгмантас Бальчыціс |
Наступнік: | Андрус Кубілюс |
Кіраўнік партыі Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя | |
19 траўня 2007 — цяперашні час | |
Міністар абароны Летувы | |
14 сьнежня 2004 — 18 чэрвеня 2006 | |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся: |
30 жніўня 1951 Вільня |
Памёр: |
20 красавіка 2024[1] (72 гады) |
Партыя: | Летувіская Сацыял-Дэмакратычная партыя |
Адукацыя: | |
Узнагароды: | |
Гедымінас Кіркілас (па-летувіску: Gediminas Kirkilas: нар. 30 жніўня 1951 году ў Вільні) — летувіску палітык, з 1992 году засядае ў Летувіскім Сойме, быў міністрам абароны Летувы з 2004 да 2006 г.г., прэм’ер-міністар Летувы з 2006 да 2008 г.г.
Адукацыя
З 1974 за 1978 году Кіркілас вучыўся на завочным факультэце Віленскага Педагагічнага інстытута. У 1978—1982 г.г. вывучаў паліталёгію ў Вышэйшай партыйнай школе ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у Міжнароднай школе Бізнэсу Віленскага ўнівэрсытэта.
Біяграфія
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У 1969—1972 г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў Паўночным марскім флёце СССР. Пасьля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсьце рэстаўрацыі помнікаў да 1978 году. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касьцёлаў (акрамя іншых касьцёла Ўсіх Сьвятых, Св. Казіміра, Баніфатараў і інш.) і ансамблі Віленскага Ўнівэрсытэта.
Пасьля паліталягічных курсаў, у 1982 годзе пайшоў працаваць у апарат Камуністычнай партыі Летувы. У 1982—1985 г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў 1986—1990 г.г. інструктарам адзьдзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у 1988 — 1990 г.г. працаваў памочнікам І сакратара ЦК КПЛ Альгірдаса Бразаўскаса, а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Летувы.
У 1990 годзе, пасьля пераўтварэньня КПЛ у Летувіскую Дэмакратычную партыю Працы (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намесьнікам кіраўніка. Абавязкі намесьніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да 1996 году, а пасьля гэтага, у 1996 — 2001 г.г. стаў сябрам прэзыдыюму ЛДПП. У 2001 годзе, пасьля аб’яднаньня ЛДПП з Летувіскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй (ЛСДП), стаў намесьнікам кіраўніка аб’яднанай партыі.
Чатыры разы (у 1992, 1996, 2000 і 2004 г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сойм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парлямэнцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бясьпецы і абароне, камісіі замежных справаў, быў дэлегатам Летувы ў парлямэнцкі сход НАТО і намесьніка кіраўніка камісіі па Эўрапейскім справам.
З 2002 году Кіркілас займаў пасаду спэцыяльнага прадстаўніка прэзыдэнта Летувы па сувязям з Калінінградскай вобласьцю. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Летувы у Калінінградзе. 7 сьнежня 2004 году стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.
29 чэрвеня 2006 году прэзыдэнт Летувы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду прэм’ер-міністра. 4 ліпеня 2006 году Сойм зацьвердзіў кандыдатуру, а 6 ліпеня ён стаў прэм’ерам афіцыйна. 19 траўня 2007 году ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.
13 сакавіка 2008 году прадстаўнікі апазыцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. 18 сакавіка яны былі перададзены, так сама, і сьпікеру Сойма Віктарасу Мунцянасу. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўленьня заўвагаў сьпікеру Сойма, паводле Летувіскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытаньні, у адваротным выпадку Сойм можа вынесьці вотум недаверу. 1 красавіка Кіркілас прадставіў адказы на пытаньні. 3 красавіка Сойм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.
Пасьля выбараў у Сойм 26 кастрычніка 2008 году і стварэньня новага ўрада, Гедымінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра Андрусу Кубілюсу.
Прыватнае жыцьцё
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на ровары. З 2000 году ён стаў кіраўніком Летувіскай фэдэрацыі шашак. Валодае ангельскай і расейскімі мовамі. Жанаты, жонка Людміла Кіркілене — кіраўнік сакратарыяту акцыянэрнага таварыства «Lietuvos geležinkeliai» («Летувіская чыгунка»). Сын Роландас працуе, дачка Дыяна вучыцца ў Віленскім Ўнівэрсытэце.
Папярэднік Зыгмантас Бальчыціс |
Прэм'ер-міністар Летувы 2006—2008 |
Наступнік Андрус Кубілюс |
Вонкавыя спасылкі
Гедымінас Кіркілас — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Памерлі 20 красавіка
- Памерлі ў 2024 годзе
- Памерлі ў Вільні
- Выпускнікі Віленскага ўнівэрсытэту
- Кавалеры ордэна Крыжа зямлі Марыі 2 клясы
- Узнагароджаныя Вялікім крыжам ордэна Заслугі перад Рэспублікай Польшча
- Нарадзіліся 30 жніўня
- Нарадзіліся ў 1951 годзе
- Нарадзіліся ў Вільні
- Прэм’ер-міністры Летувы
- Летувіскія палітыкі