Рухавік унутранага згараньня: розьніца паміж вэрсіямі
д Bot: Migrating 68 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q12757 (translate me) |
д стыль |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Файл:Displacement.gif|міні|[[ |
[[Файл:Displacement.gif|міні|[[Радны чатырохцыліндровы рухавік]] унутранага згараньня]] |
||
'''Рухавік унутранага згараньня''' (скарочана '''РУЗ''') — тып [[рухавік]]а, [[цеплавая машына|цеплавой машыны]], у якой хімічная энэргія [[паліва]] (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім [[хімічная энэргія]] паліва пераўтвараецца ў карысную [[мэханічная праца|мэханічную працу]]. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны [[Эт’ен Ленуар|Эт’енам Ленуарам]]<ref name="britannica">[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1350805/history-of-technology/10451/Internal-combustion-engine «History of Technology: Internal Combustion engines»]. Encyclopædia Britannica.</ref>. |
'''Рухавік унутранага згараньня''' (скарочана '''РУЗ''') — тып [[рухавік]]а, [[цеплавая машына|цеплавой машыны]], у якой хімічная энэргія [[паліва]] (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім [[хімічная энэргія]] паліва пераўтвараецца ў карысную [[мэханічная праца|мэханічную працу]]. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны [[Эт’ен Ленуар|Эт’енам Ленуарам]]<ref name="britannica">[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1350805/history-of-technology/10451/Internal-combustion-engine «History of Technology: Internal Combustion engines»]. Encyclopædia Britannica.</ref>. |
||
Вэрсія ад 18:46, 21 чэрвеня 2013
Рухавік унутранага згараньня (скарочана РУЗ) — тып рухавіка, цеплавой машыны, у якой хімічная энэргія паліва (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім хімічная энэргія паліва пераўтвараецца ў карысную мэханічную працу. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі створаны Эт’енам Ленуарам[1].
Тэрмін рухавік унутранага згараньня як правіла, ставіцца да рухавіка, у якім згараньне з перапынкамі, як то чатырохтактнымі й двухтактнымі поршневымі рухавікамі, а таксама да шасьцітактнага поршневага рухавіка Ванкеля й ротарнага рухавіка. Другая кляса рухавікоў унутранага згараньня выкарыстоўваць бесьперапыннае гарэньне: газавыя турбіны, рэактыўныя рухавікі й большасьць ракетных рухавікоў, кожны зь якіх зьяўляюцца рухавіком унутранага згараньня паводле таго ж прынцыпу[1].
Рухавік унутранага згараньня даволі моцна адрозьніваецца ад рухавіка зьнешняга згараньня, як то паравых рухавікоў або рухавіка Стырлінга, у якіх энэргія падаецца працоўнай вадкасьцю, якая не зьмешваецца з забруджанымі прадуктамі гарэньня. Працоўнымі вадкасьцямі могуць быць паветра, гарачая вада, вада пад ціскам ці нават вадкі натр, які награваюць ў нейкім катле.
Вялікая колькасьць розных канструкцыяў для рухавіка ўнутранага згараньня былі распрацаваны й пабудаваны з рознымі моцнымі й слабымі бакамі. Рухавікі ўнутранага згараньня выкарыстоўваюцца ў якасьці крыніцы сілкаваньня для аўтамабіляў, самалётаў і судзінаў.
Крыніцы
- ^ а б «History of Technology: Internal Combustion engines». Encyclopædia Britannica.
Вонкавыя спасылкі
Рухавік унутранага згараньня — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Тыпы рухавікоў з анімаванымі малюнкамі
- Аўтамабільныя рухавікі
- Як працуе рухавік. howstuffworks.com
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |