Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы: розьніца паміж вэрсіямі

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Цяперашняя вэрсія на 08:33, 27 траўня 2013

Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы фармуюцца ва ўмовах заліўняга ўвільгатненьня карбанатнымі грунтавымі водамі ў выніку ўзаемнага дзеяньня дзярновага і балотнага глебаўтваральных працэсаў.

У Беларусі яны займаюць каля 9 % тэрыторыі і сустракаюцца на ўскраінах тарфяна-балотных масіваў, а таксама ў бяссьцёкавых лагчынах з неглыбокім заляганьнем жорсткіх грунтавых водаў.

Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы маюць слабакіслую або нэўтральную рэакцыю, утрымліваюць каля 6 % гумусу і нязначную колькасьць фосфару і калію. У цэлым гэтыя глебы даволі ўрадлівыя, але патрабуюць гідратэхнічнай мэліярацыі.

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Каропа Г.Н. Физическая география Беларуси: курс лекций. — Гомель: ГГУ им. Ф.Скорины, 2004. — 107 с.

@@ Радок 12: / Радок 12: @@
 [[Катэгорыя:Глебы Беларусі]]
 [[Катэгорыя:Сельская гаспадарка]]
-[[be:Дзярновыя і дзярнова-карбанатныя забалочаныя глебы]]