Міхайла Грамыка: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
+ 4 катэгорыі з дапамогай HotCat
Lš-k. (гутаркі | унёсак)
Радок 1: Радок 1:
{{Пісьменьнік
'''Міхайла (Міхаіл Аляксандравіч) Грамыка''' ({{Дата ў старым стылі|[[12 лістапада]]|1885|[[31 кастрычніка]]}}, в. [[Чорнае (Рэчыцкі раён)|Чорнае]] Рэчыцкага пав. Менскай губ., цяпер Рэчыцкі р-н Гомельскай вобл. — {{Памёр|30|6|1969}}, [[Хімкі]], [[Маскоўская вобласьць]]; Псэўданімы і крыптанімы: ''М. Абданк'', ''Мих. Абданк'', ''Михаил Абданк'', ''М. Г.'', ''Міх. Г.'') — беларускі празаік, [[паэт]], геоляг, пэдагог.
|Імя = Міхайла Грамыка
|Арыгінал імя =
|Жанчына =
|Партрэт = Міхайла Грамыка.jpg
|Памер =
|Апісаньне =
|Імя пры нараджэньні = Міхаіл Аляксандравіч Грамыка
|Псэўданімы = ''М. Абданк'', ''Мих. Абданк'', ''Михаил Абданк'', ''М. Г.'', ''Міх. Г.''
|Дата нараджэньня = {{Дата ў старым стылі|[[12 лістапада]]|[[1885]]|[[31 кастрычніка]]}}
|Месца нараджэньня = [[Чорнае (Рэчыцкі раён)|Чорнае]] Рэчыцкага пав. Менскай губ. [[Расейская імпэрыя]]
|Дата сьмерці = {{Памёр|30|6|1969}}
|Месца сьмерці = [[Хімкі]], [[Маскоўская вобласьць]], [[РСФСР]]
|Грамадзянства =
|Род дзейнасьці = празаік, [[паэт]], геоляг, пэдагог
|Гады актыўнасьці =
|Напрамак =
|Жанр =
|Мова = беларуская
|Мова2 =
|Дэбют =
|Значныя творы =
|Прэміі =
|Узнагароды =
|Подпіс =
|Апісаньне подпісу =
|ВікіКрыніца =
|ВікіКрыніца пераклады на беларускую =
|Палічка =
|Сайт =
}}
'''Міхайла (Міхаіл Аляксандравіч) Грамыка''' ({{Дата ў старым стылі|[[12 лістапада]]|[[1885]]|[[31 кастрычніка]]}}, в. [[Чорнае (Рэчыцкі раён)|Чорнае]] Рэчыцкага пав. Менскай губ., цяпер Рэчыцкі р-н Гомельскай вобл. — {{Памёр|30|6|1969}}, [[Хімкі]], [[Маскоўская вобласьць]]; Псэўданімы і крыптанімы: ''М. Абданк'', ''Мих. Абданк'', ''Михаил Абданк'', ''М. Г.'', ''Міх. Г.'') — беларускі празаік, [[паэт]], геоляг, пэдагог.


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Падчас вучобы ў Магілёўскай гімназіі стаў чальцом рэвалюцыйнага гуртку. Літаратурную дзейнасьць пачаў у 1907. У 1911 скончыў [[Маскоўскі ўнівэрсытэт]]. Настаўнічаў у [[Адэса|Адэсе]], з 1917 удзельнічаў у рабоце культурна-асьветніцкай арганізацыі беларускіх уцекачоў «Беларускі гай». З 1921 у [[Менск]]у; выкладаў геалёгію і мінэралёгію ў [[Белпэдтэхнікум]]е і [[БДУ]]; працаваў у [[Інбелкульт|Інбелкульце]], [[БелАН]]. Распрацоўваў беларускую навуковую тэрміналёгію. Аўтар падручнікаў па геаграфіі і мінэралёгіі. Браў удзел у пошуках нафты на Палесьсі. П'есы М. Грамыкі ставіліся ў тэатрах. Арыштаваны [[ДПУ БССР]] [[13 ліпеня]][[1930]] па справе «[[Саюз вызваленьня Беларусі|Саюза вызваленьня Беларусі]]»; паводле пастановы Калегіі ДПУ БССР ад [[10 красавіка]] [[1931]] высланы ў Іванава-Вазьнясенск на 5 гадоў. Пасьля сканчэньня тэрміну высылкі ў [[1936]] выехаў зь сям'ёй у [[Мурманская вобласьць|Мурманскую вобласьць]] (Кіраўск, Чусаў Гарадок (1941—1945)). У 1945—1948 жыў у Іжэўску, працаваў у Запалярным горным тэхнікуме. Потым жыў у Пермскай вобласьці і Удмурціі. Рэабілітаваны [[15 лістапада]] [[1957]]. Апошнія гады жыў у Хімках. Чалец [[СП БССР]] з 1965.
Падчас вучобы ў Магілёўскай гімназіі стаў чальцом рэвалюцыйнага гуртку. Літаратурную дзейнасьць пачаў у 1907. У 1911 скончыў [[Маскоўскі ўнівэрсытэт]]. Настаўнічаў у [[Адэса|Адэсе]], з 1917 удзельнічаў у рабоце культурна-асьветніцкай арганізацыі беларускіх уцекачоў «Беларускі гай». З 1921 у [[Менск]]у; выкладаў геалёгію і мінэралёгію ў [[Белпэдтэхнікум]]е і [[БДУ]]; працаваў у [[Інбелкульт|Інбелкульце]], [[БелАН]]. Распрацоўваў беларускую навуковую тэрміналёгію. Аўтар падручнікаў па геаграфіі і мінэралёгіі. Браў удзел у пошуках нафты на Палесьсі. П’есы М. Грамыкі ставіліся ў тэатрах. Арыштаваны [[ДПУ БССР]] [[13 ліпеня]][[1930]] па справе «[[Саюз вызваленьня Беларусі|Саюза вызваленьня Беларусі]]»; паводле пастановы Калегіі ДПУ БССР ад [[10 красавіка]] [[1931]] высланы ў Іванава-Вазьнясенск на 5 гадоў. Пасьля сканчэньня тэрміну высылкі ў [[1936]] выехаў зь сям’ёй у [[Мурманская вобласьць|Мурманскую вобласьць]] (Кіраўск, Чусаў Гарадок (1941—1945)). У 1945—1948 жыў у Іжэўску, працаваў у Запалярным горным тэхнікуме. Потым жыў у Пермскай вобласьці і Удмурціі. Рэабілітаваны [[15 лістапада]] [[1957]]. Апошнія гады жыў у Хімках. Чалец [[СП БССР]] з [[1965]].


== Творы ==
== Творы ==
* Выбр. Мн., 1967;
* Выбр. Мн., 1967;
* Родная пушча: П'есы, вершы, паэмы, успаміны, лісты. Мн., 1987;
* Родная пушча: П’есы, вершы, паэмы, успаміны, лісты. Мн., 1987;
* Пачатковая геаграфія. Мн., 1923 (2 выд. Мн., 1925; 3 выд. Мн., 1927; 4 выд. Мн., 1928);
* Пачатковая геаграфія. Мн., 1923 (2 выд. Мн., 1925; 3 выд. Мн., 1927; 4 выд. Мн., 1928);
* Уводзіны ў навуку аб неарганічнай прыродзе: Ч. 1. Крышталаграфія; Ч. 2. Мінералогія. Мн., 1926;
* Уводзіны ў навуку аб неарганічнай прыродзе: Ч. 1. Крышталаграфія; Ч. 2. Мінералогія. Мн., 1926;

Вэрсія ад 18:57, 11 сакавіка 2013

Міхайла Грамыка
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні Міхаіл Аляксандравіч Грамыка
Псэўданімы М. Абданк, Мих. Абданк, Михаил Абданк, М. Г., Міх. Г.
Нарадзіўся 12 лістапада [ст. ст. 31 кастрычніка] 1885
Чорнае Рэчыцкага пав. Менскай губ. Расейская імпэрыя
Памёр 30 чэрвеня 1969
Хімкі, Маскоўская вобласьць, РСФСР
Сужэнец Ліда Рытар[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці празаік, паэт, геоляг, пэдагог
Мова беларуская

Міхайла (Міхаіл Аляксандравіч) Грамыка (12 лістапада [ст. ст. 31 кастрычніка] 1885, в. Чорнае Рэчыцкага пав. Менскай губ., цяпер Рэчыцкі р-н Гомельскай вобл. — 30 чэрвеня 1969, Хімкі, Маскоўская вобласьць; Псэўданімы і крыптанімы: М. Абданк, Мих. Абданк, Михаил Абданк, М. Г., Міх. Г.) — беларускі празаік, паэт, геоляг, пэдагог.

Біяграфія

Падчас вучобы ў Магілёўскай гімназіі стаў чальцом рэвалюцыйнага гуртку. Літаратурную дзейнасьць пачаў у 1907. У 1911 скончыў Маскоўскі ўнівэрсытэт. Настаўнічаў у Адэсе, з 1917 удзельнічаў у рабоце культурна-асьветніцкай арганізацыі беларускіх уцекачоў «Беларускі гай». З 1921 у Менску; выкладаў геалёгію і мінэралёгію ў Белпэдтэхнікуме і БДУ; працаваў у Інбелкульце, БелАН. Распрацоўваў беларускую навуковую тэрміналёгію. Аўтар падручнікаў па геаграфіі і мінэралёгіі. Браў удзел у пошуках нафты на Палесьсі. П’есы М. Грамыкі ставіліся ў тэатрах. Арыштаваны ДПУ БССР 13 ліпеня1930 па справе «Саюза вызваленьня Беларусі»; паводле пастановы Калегіі ДПУ БССР ад 10 красавіка 1931 высланы ў Іванава-Вазьнясенск на 5 гадоў. Пасьля сканчэньня тэрміну высылкі ў 1936 выехаў зь сям’ёй у Мурманскую вобласьць (Кіраўск, Чусаў Гарадок (1941—1945)). У 1945—1948 жыў у Іжэўску, працаваў у Запалярным горным тэхнікуме. Потым жыў у Пермскай вобласьці і Удмурціі. Рэабілітаваны 15 лістапада 1957. Апошнія гады жыў у Хімках. Чалец СП БССР з 1965.

Творы

  • Выбр. Мн., 1967;
  • Родная пушча: П’есы, вершы, паэмы, успаміны, лісты. Мн., 1987;
  • Пачатковая геаграфія. Мн., 1923 (2 выд. Мн., 1925; 3 выд. Мн., 1927; 4 выд. Мн., 1928);
  • Уводзіны ў навуку аб неарганічнай прыродзе: Ч. 1. Крышталаграфія; Ч. 2. Мінералогія. Мн., 1926;
  • Дзве паэмы. Мн., 1927;
  • Плынь: Лірычныя паэмы і вершы. Мн., 1927;
  • Каля тэрасы: Драмы. Мн., 1929 (2 выд. Мн., 1975).

Літаратура

  • Маракоў Л. У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, 1794—1991. Энц. даведнік. У 10 т. Т.1. —Мн:, 2003. ISBN 985-6374-04-9
    • Казека Я. Міхайла Грамыка // Казека Я. Голас часу. Мн., 1975;
    • Шушкевіч С. След на зямлі // Полымя. 1965, № 11;
    • ЭГБ, т. 3;
  • Грамыка Міхайла // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. Мн.: БелЭн, 1992—1995., т. 2.