Парасілавая ўстаноўка: розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.3) (робат дадаў: br:Mekanik dre vurezh |
Knedlik-Pod (гутаркі | унёсак) д робат дадаў {{Commonscat|Steam engines}} |
||
Радок 10: | Радок 10: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
* [http://bse.sci-lib.com Вялікая савецкая энцыклапедыя]{{ref-ru}} |
* [http://bse.sci-lib.com Вялікая савецкая энцыклапедыя]{{ref-ru}} |
||
{{Commonscat|Steam engines}} |
|||
[[Катэгорыя:Энэргетыка]] |
[[Катэгорыя:Энэргетыка]] |
Вэрсія ад 22:51, 11 лютага 2013
Парасілавая ўстаноўка (ПСУ) — цеплавы рухавік, у якім рабочае цела мае фазывая пераўтварэньні.
Дадзенае вышэй азначэньне не агаворвае, якое менавіта фазавае пераўтварэньне ажыцьцяўляецца ў ПСУ, але ў сучасных устаноўках ажыцьцяўляецца фазавы пераход пара — вадкасьць. У якасьці рабочага цела могуць выкарыстоўвацца розныя рэчывы, якія ў дыяпазоне тэмпэратур і ціскаў, пры якіх працуе дадзенная машына, можа існаваць як у вадкасным, так і ў параабразным выглядзе. Але з-за шэрагу прычын (найперш бясьпечнасьць і таннасьць) найчасьцей выкарыстоўваецца вада.
ПСУ складаецца з аднаго або групы паравых катлоў, з аднаго або некалькі паравых рухавікоў (паравая машына, паравая турбіна), а таксама мае розныя дапаможныя прыстасаваньні. Паршнявая паравая машына зьявілася раней за паратурбінныя ўстаноўкі і доўгі час шырока выкарыстоўвалася ў розных сфэрах чалавечай дзейнасьці. Але на пачатку 20 стагодзьдзя яна была выцесьнена паршнявымі рухавікамі ўнутранага згараньня і электрарухавікамі. Сёньня ў асноўным выкарыстоўваюцца паратурбінныя ўстаноўкі для вытворчасьці электраэнэргіі.
Літаратура
- Хрусталёв Б. М., Несенчук А. П., Раманюк В. Н. Техническая термодинамика. Часть 2. Мн.: УП «Технопринт», 2004. (на расейскай мове)
Вонкавыя спасылкі
Парасілавая ўстаноўка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў