Іван Манівід: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д стыль |
д r2.7.1) (робат дадаў: uk:Іван Монивидович |
||
| Радок 56: | Радок 56: | ||
[[pl:Jan Moniwidowicz]] |
[[pl:Jan Moniwidowicz]] |
||
[[ru:Иван Монивидович]] |
[[ru:Иван Монивидович]] |
||
[[uk:Іван Монивидович]] |
|||
Вэрсія ад 12:59, 5 лютага 2013
 Герб «Ляліва» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 1400 |
| Памёр | 1458 |
| Род | Манівіды |
| Бацькі | Войцех Манівід Юліянія Смаленская |
| Дзеці | Войцех, Ян, Ядвіга, Соф'я |
Іван Манівід (Івашка Манівідавіч; каля 1400 — 1458) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Намесьнік падольскі і крамянецкі (з 1437), ваявода троцкі (з 1443) і віленскі (1458).
У дадатак да бацькоўскіх уладаньняў атрымаў ад вялікага князя Амнішаў, Валожын і Даўгінаў у Менскім павеце, згодна з тэстамэнтам стрыечнага брата Пятра Гедыгольдавіча — Мір (1451).
Біяграфія
Прадстаўнік шляхецкага роду Манівідаў гербу «Ляліва», сын Войцеха, ваяводы віленскага, і Юліяніі Смаленскай (імаверна).
Адзін з найбольш заўзятых прыхільнікаў Сьвідрыгайлы ў фэадальную вайну. Быў ягоным маршалкам у 1438[1].
Меў сыноў Войцеха і Яна, а таксама дачок Ядвігу (жонка Алехны Судзімонтавіча) і Соф'ю (жонка Мікалая Радзівілавіча).
Крыніцы
- ^ Насевіч В. Манівідавічы // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 270.
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
- Semkowicz W. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r.1413 // Miesięcznik Heraldyczny. Organ Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. R. 6. Nr 11—12. 1913.