Дэмэтра: розьніца паміж вэрсіямі

	Дэмэтра
	; Дэмэтра
	багіня ўрадлівасьці й земляробства
Месцазнаходжаньне	гара Алімп
Бацька	Кронас
Маці	Рэя
Браты і сёстры	Зэўс Пасэйдон, Гадэс, Гестыя, Гера
Дзеці	Пэрсэфона

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Вэрсія ад 20:39, 2 сьнежня 2012

Дэмэтра (па-старажытнагрэцку: Δημήτηρ) у грэцкай міталёгіі багіня ўрадлівасьці й земляробства. Дачка тытанаў Крона і Рэі.

Міты

Нараджэньне

Народжаная Геяй, немаўля Дэмэтра была паглочана разам з братамі й сёстрамі бацькам Кронам, але вызвалена Зэўсам. Працягнула барацьбу з тытанамі, распачатую братам Зэўсам.

Пэрсэфона

Была ў багіні Дэмэтры прыгажуня дачка Пэрсэфона. І паклаў на яе вока цар падзямельля Аід і з дазволу брата Зэўса ён выкрадае дзяўчыну пад час яе гульні ў Нісейскай даліне. Пачуўшы крык Пэрсэфоны, Дэмэтра кінулася ў Нісейскую даліну, але спазнілася. Не ведаючы куды дзелася дачка, маці адчула няшчасьце, і пачала пошукі дзяўчыны. Дзевяць дзён скіталася яна ў цёмных адзеньнях, на дзесяты даведалася ад Геліоса, што дачку выкраў Аід з дазволу Зэўса. Зразумеўшы бессэнсоўнасьць далейшых пошукаў, маці пакінула высокі Алімп, адраклася ад божага стану, і ў звычайным чалавечым адзеньні, зь вялікім горам пачала блукаць па сьвету. Яе роспач суправаджалася зь вялікім смуткам, што распаўсюдзіўся па ўсёй зямлі: прырода згубіла свой цьвет, зямля перастала даваць ўраджай, яшчэ большым смуткам напоўнілася чалавецтва. Пабачыўшы такую справу, Зэўс пасылаў да Дэмэтры багоў зь просьбай вярнуцца на Алімп і вярнуць зямлі ўрадлівасьць. Але не жадала яна вяртацца, пакуль яе дачка знаходзіцца ў жудасным царстве Аіда. Таму грымотнік Зэўс паслаў Гермэса ў Аідава царства на дамову, каб той вярнў Пэрсэфону да маці на дзьве трэці рока, а на адну трэць будзе жыць ў Аіда. Пагадзіўся на гэта спадар смутнага царства, і адпусьціў Пэрсэфону, даўшы ёй праглынуць зерне граната, сымбаля шлюбу. Зьнікла ўсё гора, зазьзяла шчасьцем Дэмэтра, калі пабачыла дачку, зарадзіла зямля, жыцьцём напоўніўся сьвет. З той пары так і цягнецца: пакуль Пэрсэфона знаходзіцца ў Дэмэтры (дзьве трэці року) - зямля напаўняецца цьветам, а як толькі вяртаецца да Аіда (трэць року) - навакольле пагружаецца ў зімнюю смуту.

Трыпталем

Дэмэтра сама навучыла людзей апрацоўваць зямлю. Яна даравала сыну цара Элеўсына Трыпталему насеньне проса, якое праз год дало добры ўраджай. І паслала яна хлопца на калясьніцы, запрэжанай крылатымі зьмеямі ў сьвет, каб той навучыў людзей земляробству. Прыбыў ён у Скіфію да цара Лінха і абучыў яго тымі ведамі. Ганарлівы Лінх захацеў адняць у хлопца яго славу і вырашыў яго пазбавіцца, пагардзіўшыся сваёй гасьціннасьцю і падкраўся ўначы, ўзьнёс меч над сьпячым Трыпталемам і ў імгненьне быў паражоны Дэмэтрай, якая ператварыла цара ў дзікую рысь. Спужаная рысь зьбегла, а Трыпталем прачнуўшыся прадоўжыў сваё падарожжа на дэмэтравай калясьніцы.

Эрысыхтон

Пакарала Дэмэтра і цара Фэсаліі Эрысыхтона, які вераломна зрубіў стогадовае дрэва, якое служыла домам дзеля дрыады, любіміцы багіні. Наслала Дэмэтра на цара багіню голаду. Галодны Эрысыхтон ніяк не мог насыціцца і чым больш еў, тым яшчэ большы голад ён адчуваў. Урэшце ж цар стаў рваць зубамі сваё ж цела і памёр у страшэнных муках.

Літаратура

Кун, Н. А. Легенды и мифы древней Греции / Н. А. Кун. - М: Государственное учебно - педагогическое издательство министерства просвещения РСФСР, 1957. - 464с.
Тахо-Годи, А. А. Греческая мифилогия / А. А. Тахо-Годи. - М: Искусство, 1989. - 304с.

Вонкавыя спасылкі

Дэмэтра — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

@@ Радок 21: / Радок 21: @@
 == Міты ==
+=== Нараджэньне ===
+Народжаная [[Гея]]й, немаўля Дэмэтра была паглочана разам з братамі й сёстрамі бацькам [[Крон]]ам, але вызвалена [[Зэўс]]ам. Працягнула барацьбу з тытанамі, распачатую братам [[Зэўс]]ам.
 === Пэрсэфона ===
-Была ў багіні Дэмэтры прыгажуня дачка [[Пэрсэфона]]. І паклаў на яе вока цар падзямельля [[Аід]] і з дазволу брата [[Зэўс]]а ён выкрадае дзяўчыну пад час яе гульні ў Нісейскай даліне. Пачуўшы крык [[Пэрсэфона|Пэрсэфоны]], Дэмэтра кінулася ў Нісейскую даліну, але спазнілася. Не ведаючы куды дзелася дачка, маці адчула няшчасьце, і пачала пошукі дзяўчыны. Дзевяць дзён скіталася яна ў цёмных адзеньнях, на дзесяты даведалася ад [[Геліос]]а, што дачку выкраў [[Аід]] з дазволу [[Зэўс]]а. Зразумеўшы бессэнсоўнасьць далейшых пошукаў, маці пакінула высокі [[Алімп]], адраклася ад божага стану, і ў звычайным чалавечым адзеньні, зь вялікім горам пачала блукаць па сьвету. Яе роспач суправаджалася зь вялікім смуткам, што распаўсюдзіўся па ўсёй зямлі: прырода згубіла свой цьвет, зямля перастала даваць ўраджай, яшчэ большым смуткам напоўнілася чалавецтва. Пабачыўшы такую справу, [[Зэўс]] пасылаў да Дэмэтры багоў зь просьбай вярнуцца на [[Алімп]] і вярнуць зямлі ўрадлівасьць. Але не жадала яна вяртацца, пакуль яе дачка знаходзіцца ў жудасным царстве [[Аід]]а. Таму грымотнік [[Зэўс]] паслаў Гермэса ў Аідава царства на дамову, каб той вярнў [[Пэрсэфона|Пэрсэфону]] да маці на дзьве трэці рока, а на адну трэць будзе жыць ў [[Аід]]а. Пагадзіўся на гэта спадар смутнага царства, і адпусьціў [[Пэрсэфона|Пэрсэфону]], даўшы ёй праглынуць зерне граната, сымбаля шлюбу. Зьнікла ўсё гора, зазьзяла шчасьцем Дэмэтра, калі пабачыла дачку, зарадзіла зямля, жыцьцём напоўніўся сьвет. З той пары так і цягнецца: пакуль [[Пэрсэфона]] знаходзіцца ў Дэмэтра|Дэмэтры (дзьве трэці року) - зямля напаўняецца цьветам, а як толькі вяртаецца да [[Аід]]а (трэць року) - навакольле пагружаецца ў зімнюю смуту.
+Была ў багіні Дэмэтры прыгажуня дачка [[Пэрсэфона]]. І паклаў на яе вока цар падзямельля [[Аід]] і з дазволу брата [[Зэўс]]а ён выкрадае дзяўчыну пад час яе гульні ў Нісейскай даліне. Пачуўшы крык [[Пэрсэфона|Пэрсэфоны]], Дэмэтра кінулася ў Нісейскую даліну, але спазнілася. Не ведаючы куды дзелася дачка, маці адчула няшчасьце, і пачала пошукі дзяўчыны. Дзевяць дзён скіталася яна ў цёмных адзеньнях, на дзесяты даведалася ад [[Геліос]]а, што дачку выкраў [[Аід]] з дазволу [[Зэўс]]а. Зразумеўшы бессэнсоўнасьць далейшых пошукаў, маці пакінула высокі [[Алімп]], адраклася ад божага стану, і ў звычайным чалавечым адзеньні, зь вялікім горам пачала блукаць па сьвету. Яе роспач суправаджалася зь вялікім смуткам, што распаўсюдзіўся па ўсёй зямлі: прырода згубіла свой цьвет, зямля перастала даваць ўраджай, яшчэ большым смуткам напоўнілася чалавецтва. Пабачыўшы такую справу, [[Зэўс]] пасылаў да Дэмэтры багоў зь просьбай вярнуцца на [[Алімп]] і вярнуць зямлі ўрадлівасьць. Але не жадала яна вяртацца, пакуль яе дачка знаходзіцца ў жудасным царстве [[Аід]]а. Таму грымотнік [[Зэўс]] паслаў [[Гермэс]]а ў Аідава царства на дамову, каб той вярнў [[Пэрсэфона|Пэрсэфону]] да маці на дзьве трэці рока, а на адну трэць будзе жыць ў [[Аід]]а. Пагадзіўся на гэта спадар смутнага царства, і адпусьціў [[Пэрсэфона|Пэрсэфону]], даўшы ёй праглынуць зерне граната, сымбаля шлюбу. Зьнікла ўсё гора, зазьзяла шчасьцем Дэмэтра, калі пабачыла дачку, зарадзіла зямля, жыцьцём напоўніўся сьвет. З той пары так і цягнецца: пакуль [[Пэрсэфона]] знаходзіцца ў Дэмэтры (дзьве трэці року) - зямля напаўняецца цьветам, а як толькі вяртаецца да [[Аід]]а (трэць року) - навакольле пагружаецца ў зімнюю смуту.
+=== Трыпталем ===
+Дэмэтра сама навучыла людзей апрацоўваць зямлю. Яна даравала сыну цара [[Элеўсын]]а [[Трыпталем]]у насеньне проса, якое праз год дало добры ўраджай. І паслала яна хлопца на калясьніцы, запрэжанай крылатымі зьмеямі ў сьвет, каб той навучыў людзей земляробству. Прыбыў ён у [[Скіфія|Скіфію]] да цара [[Лінх]]а і абучыў яго тымі ведамі. Ганарлівы [[Лінх]] захацеў адняць у хлопца яго славу і вырашыў яго пазбавіцца, пагардзіўшыся сваёй гасьціннасьцю і падкраўся ўначы, ўзьнёс меч над сьпячым [[Трыпталем]]ам і ў імгненьне быў паражоны Дэмэтрай, якая ператварыла цара ў дзікую рысь. Спужаная рысь зьбегла, а [[Трыпталем]] прачнуўшыся прадоўжыў сваё падарожжа на дэмэтравай калясьніцы.
+=== Эрысыхтон ===
+Пакарала Дэмэтра і цара [[Фэсалія|Фэсаліі]] [[Эрысыхтон]]а, які вераломна зрубіў стогадовае дрэва, якое служыла домам дзеля дрыады, любіміцы багіні. Наслала Дэмэтра на цара багіню голаду. Галодны [[Эрысыхтон]] ніяк не мог насыціцца і чым больш еў, тым яшчэ большы голад ён адчуваў. Урэшце ж цар стаў рваць зубамі сваё ж цела і памёр у страшэнных муках.
 == Літаратура ==