Афрадыта: розьніца паміж вэрсіямі
→Міты: дапаўненьне |
афармленьне |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Старажытнагрэцкі бог |
{{Старажытнагрэцкі бог |
||
| |
|Імя = Афрадыта |
||
| |
|Выява = Venus Arles.jpg |
||
| |
|Памер = 250пкс |
||
| |
|Подпіс выявы = Вэнэра Арлезіянская |
||
| |
|Бог = багіня прыгажосьці й каханьня |
||
| |
|Месцазнаходжаньне = |
||
| |
|Сымбаль = |
||
| |
|Сымбалі = [[мірт]], [[ружа]], [[мак]] і [[яблык]] |
||
| |
|Муж = |
||
| |
|Жонка = |
||
| |
|Бацька = |
||
| |
|Маці = [[Дыёна]] |
||
| |
|Браты і сёстры = |
||
| |
|Дзеці = [[Эрат]] |
||
| |
|Адпаведнік = Вэнэра |
||
| |
|Гара = [[Алімп]] |
||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі [[Атэна]], [[Гестыя]] і [[Артэміда]] не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці. |
Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі [[Атэна]], [[Гестыя]] і [[Артэміда]] не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці. |
||
Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]], [[Малая Азія|Малой Азіі]] ды на выспах [[Міжземнае мора|Міжземнага мора]], у [[ |
Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]], [[Малая Азія|Малой Азіі]] ды на выспах [[Міжземнае мора|Міжземнага мора]], у [[Сыцылія|Сыцыліі]] і асабліва на [[Кіпр|Кіпры]]. |
||
Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў. |
Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў. |
||
Радок 38: | Радок 37: | ||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
{{Commons|Aphrodite |
{{Commons|Category:Aphrodite}} |
||
{{Старажытнагрэцкая міталёгія (божышчы)}} |
{{Старажытнагрэцкая міталёгія (божышчы)}} |
||
Вэрсія ад 13:20, 27 лістапада 2012
Афрадыта | |
Вэнэра Арлезіянская | |
багіня прыгажосьці й каханьня | |
Сымбалі | мірт, ружа, мак і яблык |
---|---|
Маці | Дыёна |
Дзеці | Эрат |
Гара | Алімп |
Адпаведнік у Рымскай міталёгіі | Вэнэра |
Афрады́та (па-старажытнагрэцку: Ἀφροδίτη; Понтыя, Лімэнія, Анадыямена, Кіпрыда) — першапачаткова багіня ўрадлівасьці, затым багіня каханьня.
Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі Атэна, Гестыя і Артэміда не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці.
Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў Старажытнай Грэцыі, Малой Азіі ды на выспах Міжземнага мора, у Сыцыліі і асабліва на Кіпры.
Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў.
Міты
Нараджэньне
Па раньняй вэрсіі нарадзілася з марское пены і кропляў крыві Урана каля выспы Кіфера, а ласкавы Зэфір прынёс яе на выспу Кіпра, там яе атачылі Оры і адвялі на Алімп. У клясычнай вэрсіі Афрадыта зьяўляецца дачкой Зэўса і Дыёны
Пігмаліён
Жыў на Кіпры адзін мастак Пігмаліён, жыў у адзіноцтве, пазьбягаючы шлюбу, бо не падабалася яму аніводная дзяўчына. І зрабіў зь белай слановай косьці дзяўчыну незвычайнай прыгажосьці, ды так зрабіў, што, здавалася, яна вось зараз працягне руку яму, або зрушыць з месца. Закахаўся мастак у яе, і стаў падносіць ёй розныя падарункі: прыгожыя каралі, запясьці, завушніцы. Пад час чарговых сьвятаў у гонар Афрадыты, Пігмаліён, каб не абурыць гнеў багоў на сябе, не стаў прасіць у Афрадыты ажыўленьня статуі, таму папрасіў каб багіня даравала дзяўчыну падобную на абточаную ім косьць. Вярнуўшыся дадому, замест абточанай косьці - дзяўчыны, Пігмаліёна ўжо чакала сапраўдная прыгажуня. Вось так багіня каханьня Афрадыта даравала мастаку Пігмаліёну сапраўднае каханьне.
Літаратура
- Кун, Н. А. Легенды и мифы древней Греции / Н. А. Кун. - М: Государственное учебно - педагогическое издательство министерства просвещения РСФСР, 1957. - 464с.
- Тахо-Годи, А. А. Греческая мифилогия / А. А. Тахо-Годи. - М: Искусство, 1989. - 304с.
Вонкавыя спасылкі
Афрадыта — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў