Афрадыта: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Міты: дапаўненьне
афармленьне
Радок 1: Радок 1:
{{Старажытнагрэцкі бог
{{Старажытнагрэцкі бог
| Імя = Афрадыта
|Імя = Афрадыта
| Выява = Venus Arles.jpg
|Выява = Venus Arles.jpg
| Памер = 250пкс
|Памер = 250пкс
| Подпіс выявы = Вэнэра Арлезыанская
|Подпіс выявы = Вэнэра Арлезіянская
| Бог = багіня прыгажосьці й каханьня
|Бог = багіня прыгажосьці й каханьня
| Месцазнаходжаньне =
|Месцазнаходжаньне =
| Сымбаль =
|Сымбаль =
| Сымбалі = [[мірт]], [[ружа]], [[мак]] і [[яблык]]
|Сымбалі = [[мірт]], [[ружа]], [[мак]] і [[яблык]]
| Муж =
|Муж =
| Жонка =
|Жонка =
| Бацька =
|Бацька =
| Маці = [[Дыёна]]
|Маці = [[Дыёна]]
| Браты і сёстры =
|Браты і сёстры =
| Дзеці = [[Эрат]]
|Дзеці = [[Эрат]]
| Адпаведнік = [[Вэнэра]]
|Адпаведнік = Вэнэра
| Гара = [[Алімп]]
|Гара = [[Алімп]]
}}
}}
'''Афрады́та''' ({{мова-grc|Ἀφροδίτη}}; Понтыя, Лімэнія, Анадыямена, Кіпрыда) — першапачаткова багіня ўрадлівасьці, затым багіня [[каханьне|каханьня]].

'''Афрады́та''' ({{Мова-grc|Ἀφροδίτη}}) (Понтыя, Лімэнія, Анадыямена, Кіпрыда) — першапачаткова багіня ўрадлівасьці, затым багіня [[каханьне|каханьня]].


Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі [[Атэна]], [[Гестыя]] і [[Артэміда]] не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці.
Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі [[Атэна]], [[Гестыя]] і [[Артэміда]] не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці.


Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]], [[Малая Азія|Малой Азіі]] ды на выспах [[Міжземнае мора|Міжземнага мора]], у [[Сіцылія|Сіцыліі]] і асабліва на [[Кіпр|Кіпры]].
Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў [[Старажытная Грэцыя|Старажытнай Грэцыі]], [[Малая Азія|Малой Азіі]] ды на выспах [[Міжземнае мора|Міжземнага мора]], у [[Сыцылія|Сыцыліі]] і асабліва на [[Кіпр|Кіпры]].


Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў.
Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў.
Радок 38: Радок 37:


== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Aphrodite|выгляд=міні}}
{{Commons|Category:Aphrodite}}

{{Старажытнагрэцкая міталёгія (божышчы)}}
{{Старажытнагрэцкая міталёгія (божышчы)}}



Вэрсія ад 13:20, 27 лістапада 2012

Афрадыта

Вэнэра Арлезіянская
багіня прыгажосьці й каханьня
Сымбалі мірт, ружа, мак і яблык
Маці Дыёна
Дзеці Эрат
Гара Алімп
Адпаведнік у Рымскай міталёгіі Вэнэра

Афрады́та (па-старажытнагрэцку: Ἀφροδίτη; Понтыя, Лімэнія, Анадыямена, Кіпрыда) — першапачаткова багіня ўрадлівасьці, затым багіня каханьня.

Афрадыта абуджае каханьне ў сэрцах багоў і людзей. Дзякуючы гэтаму яна пануе над сьветам. Ніхто ня можа пазьбегнуць ейнай улады. Толькі Атэна, Гестыя і Артэміда не падначаленыя ейнай магутнасьці. Афрадыта — увасабленьне прыгажосьці і вечнай маладосьці.

Культ Афрадыты шырока распаўсюджаны ў Старажытнай Грэцыі, Малой Азіі ды на выспах Міжземнага мора, у Сыцыліі і асабліва на Кіпры.

Зьяўлялася ўлюбёным пэрсанажам антычных мастакоў.

Міты

Нараджэньне

Па раньняй вэрсіі нарадзілася з марское пены і кропляў крыві Урана каля выспы Кіфера, а ласкавы Зэфір прынёс яе на выспу Кіпра, там яе атачылі Оры і адвялі на Алімп. У клясычнай вэрсіі Афрадыта зьяўляецца дачкой Зэўса і Дыёны

Пігмаліён

Жыў на Кіпры адзін мастак Пігмаліён, жыў у адзіноцтве, пазьбягаючы шлюбу, бо не падабалася яму аніводная дзяўчына. І зрабіў зь белай слановай косьці дзяўчыну незвычайнай прыгажосьці, ды так зрабіў, што, здавалася, яна вось зараз працягне руку яму, або зрушыць з месца. Закахаўся мастак у яе, і стаў падносіць ёй розныя падарункі: прыгожыя каралі, запясьці, завушніцы. Пад час чарговых сьвятаў у гонар Афрадыты, Пігмаліён, каб не абурыць гнеў багоў на сябе, не стаў прасіць у Афрадыты ажыўленьня статуі, таму папрасіў каб багіня даравала дзяўчыну падобную на абточаную ім косьць. Вярнуўшыся дадому, замест абточанай косьці - дзяўчыны, Пігмаліёна ўжо чакала сапраўдная прыгажуня. Вось так багіня каханьня Афрадыта даравала мастаку Пігмаліёну сапраўднае каханьне.

Літаратура

  • Кун, Н. А. Легенды и мифы древней Греции / Н. А. Кун. - М: Государственное учебно - педагогическое издательство министерства просвещения РСФСР, 1957. - 464с.
  • Тахо-Годи, А. А. Греческая мифилогия / А. А. Тахо-Годи. - М: Искусство, 1989. - 304с.

Вонкавыя спасылкі

Афрадытасховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link FA Шаблён:Link GA