Ельніца (дрэва): розьніца паміж вэрсіямі
д r2.7.3) (робат дадаў: vep:Piht |
д r2.7.1) (робат дадаў: mk:Ела |
||
Радок 56: | Радок 56: | ||
[[lt:Kėnis]] |
[[lt:Kėnis]] |
||
[[hu:Jegenyefenyő]] |
[[hu:Jegenyefenyő]] |
||
[[mk:Ела]] |
|||
[[mn:Жодоо]] |
[[mn:Жодоо]] |
||
[[nl:Zilverspar]] |
[[nl:Zilverspar]] |
Вэрсія ад 13:04, 6 кастрычніка 2012
Піхта (па-лацінску: Abies) — род вечназялёных дрэваў сямейства хваёвых (Pinaceae). Род налічвае каля 40 біялягічных відаў.
Вышыня да 60 м, у некаторых відаў да 100 м, дыямэтар ствала да 2 м. Крона густая, конусападобная, ствол прамы. Кара пераважна гладкая, сьветла-шэрая, багатая смалой. Ігліца пляскатая, мяккая, з дзьвюма белаватымі палоскамі на ніжнім баку. Сьпелыя шышкі цыліндрычныя, прамастойныя, фіялетавыя або карычневыя.
Жыве 150—400 гадоў і больш.
Піхта пашыраная ва ўмераных шыротах паўночнага паўшар’я, часьцей у гарах. Расьце разам зь елкай ці ўтварае чыстыя дрэвастоі. Адна з асноўных парод цёмнахвойнай тайгі. Некаторыя віды сустракаюцца ў трапічных шыротах (напрыклад у гарах Мэксыкі і Гватэмалы).
На Беларусі піхта белая, або эўрапейская расьце ў Белавескай пушчы: утварае лясны піхтавы «востраў» на балотным масіве Дзікі Нікар, ахоўваецца. У садова-паркавай культуры больш за 10 відаў піхты. Найбольш вядомыя: піхта сыбірская, аднаколерная, суцэльналістая, бальзамічная, Віча. Вырошчваецца ў адзіночных, групавых, алейных пасадках.
Вонкавыя спасылкі
Ельніца (дрэва) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў