Гук: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д r2.7.1) (робат зьмяніў: arc:ܩܠܐ (ܨܘܬܐ)
д r2.7.2+) (робат дадаў: or:ଶବ୍ଦ (ଧ୍ଵନି)
Радок 73: Радок 73:
[[nn:Lyd]]
[[nn:Lyd]]
[[oc:Son]]
[[oc:Son]]
[[or:ଶବ୍ଦ (ଧ୍ଵନି)]]
[[uz:Tovush]]
[[uz:Tovush]]
[[pnb:آواز]]
[[pnb:آواز]]

Вэрсія ад 11:08, 27 верасьня 2012

Рэактыўны самалёт F/A-18, які пераадольвае гукавы бар'ер. Белае воблака — сьціснутыя кроплі вады, якія, як лічыцца, узьнікаюць ад зніжэньня ціску паветра вакол самалёта

Гук — фізычная зьява, якая выклікаецца вагальнымі рухамі часьцінак асяродзьдзя, звычайна паветра, якую мы ўспрымаем слыхам. Мэханічныя вібрацыі, якія атаясамліваюцца з гукам, могуць распаўсюджвацца ва ўсіх формах рэчыва: газах, вадкасьці, цьвёрдых целах і ў плазьме. Гук ня можа ісьці праз вакуўм. Лічыцца, што чалавечы слых успрымае гукі з частасьцю паміж 16 Гц і 20 кГц. Верхняя мяжа звычайна зьмяншаецца з узростам.

Распаўсюджваньне гуку ў асяродзьдзі носіць характар пругкіх хваляў. Як і ўсялякая хваля, гуку ўласьціва амплітуда і частасьць. Вывучэньнем гуку займаецца навука акустыка.

Вонкавыя спасылкі

Гуксховішча мультымэдыйных матэрыялаў