Яўген Кулік

Яўген Сяргеевіч Кулік
Дата нараджэньня	31 кастрычніка 1937
Месца нараджэньня	Менск
Дата сьмерці	12 студзеня 2002
Месца сьмерці	Менск
Месца пахаваньня	Кальварыйскія могілкі
Адукацыя	Менская мастацкая вучэльня (1957), Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1963)
Месца вучобы	Менскі дзяржаўны мастацкі каледж імя Аляксея Глебава Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Занятак	жывапіс, графіка
Плынь	этнаграфізм («На Паддашку»)
Працы	«Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны» (1974), малюнкі-рэканструкцыі «Замкі Беларусі» (1977), аркушы «На куцьцю», паводле Янкі Купалы (1982) і «Памяці Алены Кіш» (1983)

Яўге́н Сярге́евіч Кулі́к (31 кастрычніка 1937 — 12 студзеня 2002) — беларускі мастак паваеннага пэрыяду.

Нарадзіўся ў Менску. Па вайне скончыў Менскую мастацкую вучэльню, а пасьля тагачасны Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Ад 1963 ён браў удзел у мастацкіх выставах. Майстэрня Куліка, што знаходзілася ў Менску насупраць будынку КДБ, стала ў 1960-ыя гады нацыянальным асяродкамі сталіцы і атрымала назоў «На паддашку».

Творчасьць

Вельмі вядомы яго графічныя нізкі «Помнікі дойлідзтва Гарадзеншчыны», «Замкі Беларусі», «Паўстаньне 1863 г. у Беларусі». У 1970—80-ыя гады займаўся кніжнай графікай, аформіў дзясяткі кніжак, і найлепшымі зь іх былі: «Слова аб палку Ігаравым», «Ад гоману бароў» Александровіча, «Мушка-зелянушка і Камарык-насаты тварык» Багдановіча, «Сонечны клубочак» Зуёнка. Але сапраўдным шэдэўрам Яўгена Куліка сталася кніга «Песьня пра зубра» Міколы Гусоўскага.

У 1991-ым годзе, разам з Уладзімерам Крукоўскім, стаў адным з аўтараў мадэрнізаванага варыянту гербу «Пагоня».

Пахаваны на Кальварыйскіх могілках у Менску. У лістападзе 2005 году на могілках быў адктыты помнік Куліку.

Вонкавыя спасылкі

• Сяргей Харэўскі. Мастацтва таталітарызму
• «Наша Ніва». Стаў часткай гісторыі
• Уладзімер Арлоў, Яўген Кулік // Радыё Свабода, 31 кастрычніка 2006 г.
• Пётра Васілеўскі, Кулік Яўген