Экспрэсіянізм: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '''Экспрэсіяні́зм''' (лац. expressio - выражэньне) – плынь у выяўленчым мастацтве. ...
 
EugeneZelenko (гутаркі | унёсак)
Радок 1: Радок 1:
'''Экспрэсіяні́зм''' ([[Лацінская мова|лац.]] expressio - выражэньне) плынь у выяўленчым мастацтве.
'''Экспрэсіяні́зм''' ({{мова-la|expressio}} выражэньне) плынь у выяўленчым мастацтве.


Экспрэсіянізм аб'яднаў першым чынам творчыя групы мастакоў, якія працавалі у [[Нямеччына|Нямеччыне]] й [[Аўстрыя|Аўстраліі]], перад 1-й сусьветнай вайной. З канца [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзі]] ў нямецкай культуры склаўся адмысловы погляд на твор мастацтва. Лічылася, што яно павінна несьці ў сабе толькі волю мастака, стварацца "па ўнутранай неабходнасьці", якая ў каментарах і апраўданьнях не патрабуецца. Адначасова адбывалася пераацэньванне эстэтычных каштоўнасьцяў. Зьявіўся цікавасьць да творчасьці гатычных майстроў - Эль Грэка, Піцера Брэйгеля Старэйшага. Зноўку адчыняліся мастацкія вартасьці экзатычнага мастацтва Афрыкі, далёкага Ўсходу, Акіяніі. Усё гэта адбілася на фармаваньні новай плыні ў мастацтве. Экспрэсіянізм - гэта спроба паказаць унутраны мір чалавека, яго перажываньня, як правіла, у момант лімітавай духоўнай напругі. У экспрэсіянізме было шмат супярэчнасьцяў. З аднаго боку - крайні індывідуалізм; з іншай - культ індывідуалізму спалучаўся з сталым імкненьнем аб'ядноўвацца. Экспрэсіяністы адракліся ад сьвятлаценю, перадачы прасторы. Паверхня іх палотнаў здаецца апрацаванай грубай кісьцю без усякага клопату аб вытанчанасьці. Мастакі шукалі новыя, агрэсіўныя выявы, імкнуліся выказаць сродкамі жывапісу трывогу, дыскамфорт. Колер, лічылі экспрэсіяністы, валодае ўласным сэнсам, здольны выклікаць вызначаныя эмоцыі, яму прыпісвалі сымбалічнае значэньне.
Экспрэсіянізм аб'яднаў першым чынам творчыя групы мастакоў, якія працавалі у [[Нямеччына|Нямеччыне]] й [[Аўстрыя|Аўстраліі]], перад [[Першая сусьветная вайна|Першай сусьветнай вайной]]. З канца [[19 стагодзьдзе|XIX стагодзьдзі]] ў нямецкай культуры склаўся адмысловы погляд на твор мастацтва. Лічылася, што яно павінна несьці ў сабе толькі волю мастака, стварацца «па ўнутранай неабходнасьці», якая ў камэнтарах і апраўданьнях не патрабуецца. Адначасова адбывалася пераацэньваньне эстэтычных каштоўнасьцяў. Зьявіўся цікавасьць да творчасьці гатычных майстроў [[Эль Грэка]], [[Піцер Брэйгель Старэйшы|Піцера Брэйгеля Старэйшага]]. Зноўку адчыняліся мастацкія вартасьці экзатычнага мастацтва [[Афрыка|Афрыкі]], [[далёкі Ўсход|далёкага Ўсходу]], [[Акіянія|Акіяніі]]. Усё гэта адбілася на фармаваньні новай плыні ў мастацтве. Экспрэсіянізм гэта спроба паказаць унутраны мір чалавека, яго перажываньня, як правіла, у момант лімітавай духоўнай напругі. У экспрэсіянізме было шмат супярэчнасьцяў. З аднаго боку крайні індывідуалізм; з іншай культ індывідуалізму спалучаўся з сталым імкненьнем аб'ядноўвацца. Экспрэсіяністы адракліся ад сьвятлаценю, перадачы прасторы. Паверхня іх палотнаў здаецца апрацаванай грубай кісьцю без усякага клопату аб вытанчанасьці. Мастакі шукалі новыя, агрэсіўныя выявы, імкнуліся выказаць сродкамі жывапісу трывогу, дыскамфорт. Колер, лічылі экспрэсіяністы, валодае ўласным сэнсам, здольны выклікаць вызначаныя эмоцыі, яму прыпісвалі сымбалічнае значэньне.

== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Expressionism|выгляд=міні}}

[[Катэгорыя:Мастацкія кірункі]]

{{Link FA|lv}}
[[bs:Ekspresionizam]]
[[bg:Експресионизъм]]
[[ca:Expressionisme]]
[[cs:Expresionismus]]
[[da:Ekspressionisme]]
[[de:Expressionismus]]
[[et:Ekspressionism]]
[[el:Εξπρεσιονισμός]]
[[en:Expressionism]]
[[es:Expresionismo]]
[[eo:Ekspresionismo]]
[[fa:هیجان‌نمایی]]
[[fr:Expressionnisme]]
[[gl:Expresionismo]]
[[ko:표현주의]]
[[hr:Ekspresionizam]]
[[id:Ekspresionisme]]
[[it:Espressionismo]]
[[he:אקספרסיוניזם]]
[[ka:ექსპრესიონიზმი]]
[[lv:Ekspresionisms]]
[[lt:Ekspresionizmas]]
[[hu:Expresszionizmus]]
[[nl:Expressionisme]]
[[ja:表現主義]]
[[no:Ekspresjonisme]]
[[pl:Ekspresjonizm]]
[[pt:Expressionismo]]
[[ro:Expresionism]]
[[ru:Экспрессионизм]]
[[sk:Expresionizmus]]
[[sl:Ekspresionizem]]
[[sr:Експресионизам]]
[[fi:Ekspressionismi]]
[[sv:Expressionism]]
[[tr:Dışavurumculuk]]
[[uk:Експресіонізм]]
[[zh:表现主义]]

Вэрсія ад 17:44, 15 верасьня 2007

Экспрэсіяні́зм (па-лацінску: expressio — выражэньне) — плынь у выяўленчым мастацтве.

Экспрэсіянізм аб'яднаў першым чынам творчыя групы мастакоў, якія працавалі у Нямеччыне й Аўстраліі, перад Першай сусьветнай вайной. З канца XIX стагодзьдзі ў нямецкай культуры склаўся адмысловы погляд на твор мастацтва. Лічылася, што яно павінна несьці ў сабе толькі волю мастака, стварацца «па ўнутранай неабходнасьці», якая ў камэнтарах і апраўданьнях не патрабуецца. Адначасова адбывалася пераацэньваньне эстэтычных каштоўнасьцяў. Зьявіўся цікавасьць да творчасьці гатычных майстроў — Эль Грэка, Піцера Брэйгеля Старэйшага. Зноўку адчыняліся мастацкія вартасьці экзатычнага мастацтва Афрыкі, далёкага Ўсходу, Акіяніі. Усё гэта адбілася на фармаваньні новай плыні ў мастацтве. Экспрэсіянізм — гэта спроба паказаць унутраны мір чалавека, яго перажываньня, як правіла, у момант лімітавай духоўнай напругі. У экспрэсіянізме было шмат супярэчнасьцяў. З аднаго боку — крайні індывідуалізм; з іншай — культ індывідуалізму спалучаўся з сталым імкненьнем аб'ядноўвацца. Экспрэсіяністы адракліся ад сьвятлаценю, перадачы прасторы. Паверхня іх палотнаў здаецца апрацаванай грубай кісьцю без усякага клопату аб вытанчанасьці. Мастакі шукалі новыя, агрэсіўныя выявы, імкнуліся выказаць сродкамі жывапісу трывогу, дыскамфорт. Колер, лічылі экспрэсіяністы, валодае ўласным сэнсам, здольны выклікаць вызначаныя эмоцыі, яму прыпісвалі сымбалічнае значэньне.

Вонкавыя спасылкі

Экспрэсіянізмсховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link FA