Падскарбі дворны літоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д выпраўленьне спасылак
д пунктуацыя
Радок 42: Радок 42:
* [[Жыгімонт Віктар Дэнгаф]] ([[1693]] — 10.[[1694]])
* [[Жыгімонт Віктар Дэнгаф]] ([[1693]] — 10.[[1694]])


[[Файл:Antoni Tyzenhaus. Антоні Тызэнгаўз.jpeg|145пкс|міні|[[Антоні Тызэнгаўз]]]]
[[Файл:Antoni Tyzenhaus. Антоні Тызэнгаўз (1819).jpg|145пкс|міні|[[Антоні Тызэнгаўз]]]]


* князь [[Мікалай Францішак Агінскі]] ([[1695]]; пазбаўлены ўраду; вернуты зноў 3.1.[[1699]] — 21.4.[[1711]])
* князь [[Мікалай Францішак Агінскі]] ([[1695]]; пазбаўлены ўраду; вернуты зноў 3.1.[[1699]] — 21.4.[[1711]])

Вэрсія ад 15:57, 9 ліпеня 2012

Падскарбі дворны літоўскі (па-лацінску: Subthesaurarius Magni Ducis Lihuaniae, vicethesaurarius curiae nostrae, thesaurarius curie nostrae; па Люблінскай унііпадскарбі надворны літоўскі) — адзін з цэнтральных ураднікаў у Вялікім Княстве Літоўскім. Сьпярша быў намесьнікам падскарбія земскага і відаць, адказваў за забесьпячэньне асабістых матэрыяльных патрэбаў вялікага князя.

З вылучэньнем сталовых маёнткаў, або эканоміяў (1588), быў іхным фінансавым і эканамічным кіраўніком[1].

Падскарбіямі дворнымі (надворнымі) літоўскімі былі:

Стэфан Пац
Лявон Базыль Сапега

урад вакантны 16111615

Павал Караль Сангушка
Антоні Тызэнгаўз

Глядзіце таксама

Крыніцы

  1. ^ Аляксандр Груша. Падскарбі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 387.

Літаратура