Касьцёл і калегіюм езуітаў (Бабруйск): розьніца паміж вэрсіямі
Няма апісаньня зьменаў |
д + Radzima.org, Globus.tut.by |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
⚫ | |||
== Headline text == |
|||
⚫ | |||
Заснаваны ў [[1615]] на фундацыю [[Бабруйскае староства|бабруйскага старосты]] [[Пётра Трызна|Пятра Трызны]]. У [[1625]] касьцёл быў перададзены езуітам. Сярод архітэктараў касьцёлу вядомыя [[Уладзіслаў Дзягілевіч]] ([[1699]]–[[1700]]), [[Казімер Мацелякоўскі]] ([[1735]]–[[1736]]), [[Тамаш Жаброўскі]] ([[1746]]), [[Габрыэль Лянкевіч]] ([[1747]]–[[1748]]) і [[Францішак Карава]] ([[1757]]–[[1758]]). Вядома таксама пра ўдзел у будаўніцтве ў [[1732]]-[[1747]] муляра [[Якуб Руоф|Якуба Руофа]]. |
Заснаваны ў [[1615]] на фундацыю [[Бабруйскае староства|бабруйскага старосты]] [[Пётра Трызна|Пятра Трызны]]. У [[1625]] касьцёл быў перададзены езуітам. Сярод архітэктараў касьцёлу вядомыя [[Уладзіслаў Дзягілевіч]] ([[1699]]–[[1700]]), [[Казімер Мацелякоўскі]] ([[1735]]–[[1736]]), [[Тамаш Жаброўскі]] ([[1746]]), [[Габрыэль Лянкевіч]] ([[1747]]–[[1748]]) і [[Францішак Карава]] ([[1757]]–[[1758]]). Вядома таксама пра ўдзел у будаўніцтве ў [[1732]]-[[1747]] муляра [[Якуб Руоф|Якуба Руофа]]. |
||
Радок 9: | Радок 7: | ||
Унутры навы былі перакрытыя цыліндрычнымі скляпеньнямі з распалубкамі на здвоеных падпружных арках, якім на фасадах адпавядалі здвоеныя пілястры, у чым можна бачыць прыкмету позьняга барока. Пры ўваходзе мясьціўся «хор мураваны на 2 філярах са сходамі з абодвух бакоў». Невялікія хоры разьмяшчаліся таксама над закрыстыямі. Галоўны аўтар, які ўключаў 8 позьнебарочных скульптураў сьвятых (у т.л. скульптуры сьвятых Ігната, Бергіяша, Ксавэра, Станіслава), 6 бакавых аўтароў, амбону, усё сакральнае начыньне інтэр'еру былі драўлянымі й былі зробленыя майстрамі Язэпам Шылам і Антонам Марціноўскім. На сьценах меўся фрэскавы жывапіс, а сярод абразоў знаходзіліся [[сармацкі партрэт|сармацкія]] данатарскія партрэты караля [[Жыгімонт Ваза|Жыгімонта Вазы]] й Пятра Трызны. |
Унутры навы былі перакрытыя цыліндрычнымі скляпеньнямі з распалубкамі на здвоеных падпружных арках, якім на фасадах адпавядалі здвоеныя пілястры, у чым можна бачыць прыкмету позьняга барока. Пры ўваходзе мясьціўся «хор мураваны на 2 філярах са сходамі з абодвух бакоў». Невялікія хоры разьмяшчаліся таксама над закрыстыямі. Галоўны аўтар, які ўключаў 8 позьнебарочных скульптураў сьвятых (у т.л. скульптуры сьвятых Ігната, Бергіяша, Ксавэра, Станіслава), 6 бакавых аўтароў, амбону, усё сакральнае начыньне інтэр'еру былі драўлянымі й былі зробленыя майстрамі Язэпам Шылам і Антонам Марціноўскім. На сьценах меўся фрэскавы жывапіс, а сярод абразоў знаходзіліся [[сармацкі партрэт|сармацкія]] данатарскія партрэты караля [[Жыгімонт Ваза|Жыгімонта Вазы]] й Пятра Трызны. |
||
Пры будаўніцтве ў ХІХ |
Пры будаўніцтве ў ХІХ стагодзьдзі [[Бабруйская фартэцыя|Бабруйскае крэпасьці]] вежы касьцёлу былі зьнішчаныя, а сам ён быўкарэнным чынам перабудаваны пад цэйхгаўз. У [[1885]] годзе касьцёл дадаткова пацярпеў ад пажару. За савецкім часам ў будынку касьцёлу была гаўптвахта. |
||
== Вонкавыя спасылкі == |
== Вонкавыя спасылкі == |
||
⚫ | |||
* [http://radzima.org/pub/pomnik.php?ksc=1&nazva_id=mabababr08 Здымкі на Radzima.org] |
|||
⚫ | |||
* [http://globus.tut.by/bobrujsk/kostel_barokko_gallery.htm Здымкі на Globus.tut.by] |
|||
[[Катэгорыя:Каталіцкія храмы Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Каталіцкія храмы Беларусі]] |
Вэрсія ад 17:24, 31 жніўня 2007
Касьцё́л Сьвяты́х Апосталаў Пятра́ й Па́ўла ў Бабру́йску – помнік архітэктуры XVII – XVIII стагодзьдзяў, былы езуіцкі касьцёл. Разам з кляштарам быў цэнтрам Бабруйскае езуіцкае рэзыдэнцыі.
Заснаваны ў 1615 на фундацыю бабруйскага старосты Пятра Трызны. У 1625 касьцёл быў перададзены езуітам. Сярод архітэктараў касьцёлу вядомыя Уладзіслаў Дзягілевіч (1699–1700), Казімер Мацелякоўскі (1735–1736), Тамаш Жаброўскі (1746), Габрыэль Лянкевіч (1747–1748) і Францішак Карава (1757–1758). Вядома таксама пра ўдзел у будаўніцтве ў 1732-1747 муляра Якуба Руофа.
Касьцёл быў пабудаваны ў стылі барока. Уяўляў сабой трохнававую базыліку без трансэпту, меў дзьве вежы, на адной зь якіх быў гадзіньнік з боем, а на другой – матэматычны компас. Вежы падзяліліся на тры ярусы, паміж верхнімі чацьверыкамі зьмяшчаўся фігурны франтон з валютамі. Прэзьбітэр меў паўкруглае завяршэньне, па бакох вімы месьціліся дзьве сымэтрычныя закрыстыі.
Унутры навы былі перакрытыя цыліндрычнымі скляпеньнямі з распалубкамі на здвоеных падпружных арках, якім на фасадах адпавядалі здвоеныя пілястры, у чым можна бачыць прыкмету позьняга барока. Пры ўваходзе мясьціўся «хор мураваны на 2 філярах са сходамі з абодвух бакоў». Невялікія хоры разьмяшчаліся таксама над закрыстыямі. Галоўны аўтар, які ўключаў 8 позьнебарочных скульптураў сьвятых (у т.л. скульптуры сьвятых Ігната, Бергіяша, Ксавэра, Станіслава), 6 бакавых аўтароў, амбону, усё сакральнае начыньне інтэр'еру былі драўлянымі й былі зробленыя майстрамі Язэпам Шылам і Антонам Марціноўскім. На сьценах меўся фрэскавы жывапіс, а сярод абразоў знаходзіліся сармацкія данатарскія партрэты караля Жыгімонта Вазы й Пятра Трызны.
Пры будаўніцтве ў ХІХ стагодзьдзі Бабруйскае крэпасьці вежы касьцёлу былі зьнішчаныя, а сам ён быўкарэнным чынам перабудаваны пад цэйхгаўз. У 1885 годзе касьцёл дадаткова пацярпеў ад пажару. За савецкім часам ў будынку касьцёлу была гаўптвахта.