Падскарбі дворны літоўскі: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
д →‎Літаратура: пунктуацыя
д выпраўленьне спасылак
Радок 33: Радок 33:


* [[Тэадор Дэнгаф]] (15.2.[[1658]] — [[1661]])
* [[Тэадор Дэнгаф]] (15.2.[[1658]] — [[1661]])
* [[Ян Нарушэвіч]] ([[1661]] — [[1663]])
* [[Ян Нарушэвіч (сын Крыштапа)|Ян Нарушэвіч]] ([[1661]] — [[1663]])
* [[Казімер Ян Сапега]] ([[1664]] — [[1670]])
* [[Казімер Ян Сапега]] ([[1664]] — [[1670]])
* [[Бэнэдыкт Павал Сапега]] ([[1670]] — [[1776]])
* [[Бэнэдыкт Павал Сапега]] ([[1670]] — [[1776]])

Вэрсія ад 19:57, 5 ліпеня 2012

Падскарбі дворны літоўскі (па-лацінску: Subthesaurarius Magni Ducis Lihuaniae, vicethesaurarius curiae nostrae, thesaurarius curie nostrae; па Люблінскай унііпадскарбі надворны літоўскі) — адзін з цэнтральных ураднікаў у Вялікім Княстве Літоўскім. Сьпярша быў намесьнікам падскарбія земскага і відаць, адказваў за забесьпячэньне асабістых матэрыяльных патрэбаў вялікага князя.

З вылучэньнем сталовых маёнткаў, або эканоміяў (1588), быў іхным фінансавым і эканамічным кіраўніком[1].

Падскарбіямі дворнымі (надворнымі) літоўскімі былі:

Стэфан Пац
Лявон Базыль Сапега

урад вакантны 16111615

Павал Караль Сангушка
Антоні Тызэнгаўз

Глядзіце таксама

Крыніцы

  1. ^ Аляксандр Груша. Падскарбі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 387.

Літаратура