Каран: розьніца паміж вэрсіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма апісаньня зьменаў |
д Рэдагаваньні 136.169.137.98 (гутаркі) скасаваныя да папярэдняй вэрсіі Wizardist |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
Паводле мусульманскай дагматыкі Каран быў па частках атрыманы ў 610—632 прарокам [[Мухамад]]ам ад Бога (Алаха) праз архангела Джыбрыля (Гаўрыіла). Напісаны на арабскай мове рытмічнай пршай. У 650—655 паводле загаду халіфа Асмана — паплечніка Магамэта — спэцыяльная калегія на аснове тэксту Карана, запісанага сакратаром Мухамада, і з улікам іншых запісаў і сьведчаньняў асобаў, што ведалі Каран на памяць, склала сьпіс Карана (Асманава рэдацыя, зьберагліся 2 копіі: у Сярэднян Азіі і ў Турцыі), які паступова выцесьніў іншыя запісы і быў прызнаны кананічным. |
Паводле мусульманскай дагматыкі Каран быў па частках атрыманы ў 610—632 прарокам [[Мухамад]]ам ад Бога (Алаха) праз архангела Джыбрыля (Гаўрыіла). Напісаны на арабскай мове рытмічнай пршай. У 650—655 паводле загаду халіфа Асмана — паплечніка Магамэта — спэцыяльная калегія на аснове тэксту Карана, запісанага сакратаром Мухамада, і з улікам іншых запісаў і сьведчаньняў асобаў, што ведалі Каран на памяць, склала сьпіс Карана (Асманава рэдацыя, зьберагліся 2 копіі: у Сярэднян Азіі і ў Турцыі), які паступова выцесьніў іншыя запісы і быў прызнаны кананічным. |
||
* [http://www.ayatlar.org Кaран .] wav format |
|||
[[Катэгорыя:Іслам]] |
[[Катэгорыя:Іслам]] |
Вэрсія ад 01:36, 3 ліпеня 2012
Кара́н (па-арабску: أَلْقُرآن — аль-К̣ур’ан) — сьвяшчэнная кніга мусульманаў. Слова «Каран» паходзіць ад арабскага «чытаньне ўслых», «настаўленьне».
Паводле мусульманскай дагматыкі Каран быў па частках атрыманы ў 610—632 прарокам Мухамадам ад Бога (Алаха) праз архангела Джыбрыля (Гаўрыіла). Напісаны на арабскай мове рытмічнай пршай. У 650—655 паводле загаду халіфа Асмана — паплечніка Магамэта — спэцыяльная калегія на аснове тэксту Карана, запісанага сакратаром Мухамада, і з улікам іншых запісаў і сьведчаньняў асобаў, што ведалі Каран на памяць, склала сьпіс Карана (Асманава рэдацыя, зьберагліся 2 копіі: у Сярэднян Азіі і ў Турцыі), які паступова выцесьніў іншыя запісы і быў прызнаны кананічным.