Вэрсальская мірная дамова 1919 году

Вэрсальскі мір
Вэрсальская мірная дамова 1919 году
Вялікая чацьвёрка (зьлева направа): Дэвід Лойд Джордж, Віторый Эмануэле Арланда, Жорж Клемансо, Вудра Вільсан
Тып дамовы	Мірная дамова
Падпісаная	28 чэрвеня 1919
·  месца	Вэрсаль, Івэлінскі павет, вобласьць Іль-дэ-Франс, Францыя
Набыла моц	10 студзеня 1920
·  умовы	Перадача Нямеччынай Брытанскай імпэрыі большасьці ўладаньняў у Афрыцы; Францыі — Камэруна, Лятарынгіі ды Эльзаса; Японіі — большасьці астравоў у Ціхім акіяне
Тэрмін дзеяньня	неабмежаваны
Страціла моц	1 верасьня 1939 (84 гады таму)
Падпісанты	Герман Мюлер Дэвід Лойд-Джордж, Жорж Клемансо, Сіднэй Саніньё, Саёнзі
Бакі	Нямеччына Вялікабрытанія Францыя Італія Японія
Месца захаваньня	Парыж, Францыя
Статус	скасаваная
Мовы	ангельская, француская
	Тэкст у Вікікрыніцах: Treaty of Versailles

Вэрсальская мірная дамова 1919 году — пагадненьне, якое афіцыйна завяршыла Першую сусьветную вайну 1914—1918 гадоў. Падпісаная 28 чэрвеня 1919 году ў Вэрсальскім палацы (Францыя) Злучанымі Штатамі Амэрыкі, Вялікабрытаніяй, Францыяй, Італіяй і Японіяй, а таксама Бэльгіяй, Балівіяй, Бразыліяй, Кубай, Эквадорам, Грэцыяй, Гватэмалай, Гаіці, Хіджазам, Гандурасам, Лібэрыяй, Нікарагуа, Панамай, Пэру, Польшчай, Партугаліяй, Румыніяй, Каралеўствам сэрбаў, харватаў і славенцаў, Сыямам, Чэхаславаччынай і Ўругваем з аднаго боку, і Нямеччынай — зь іншага.

Паводле Пратаколу да Дамовы ўмовы міру набывалі моц пры іх ўхваленьні Нямеччынай ды прынамсі трыма зь пяці галоўных саюзьніцкіх дзяржаваў, у якасьці якіх у прэамбуле па парадку згадваліся Злучаныя Штаты Амэрыкі, Брытанская імпэрыя, Францыя, Італія ды Японія. Дадзеныя агаворкі дазволілі ажыцьцявіць Вэрсальскую дамову насуперак адмове ЗША яе ўхваліць.

Умовы

З улікам агаворак аб набыцьці моцы Дамовай, зямельныя ўмовы міру вызначаліся:

1. Пунктам 3 яе 27-га Артыкула, што тычыўся вяртаньня Нямеччынай Францыі земляў, заваяваных ў вайне 1870—1871 гадоў;
2. Артыкулам 119, паводле якога Нямеччына адмаўлялася ад усіх заморскіх уладаньняў на карысьць галоўных саюзьніцкіх дзяржаваў.

Такім чынам, зямельна мір абумоўліваўся перадачаю Нямеччынай:

1. Брытанскай імпэрыі — архіпэлага Бісмарка, поўначы Камэруна, выспы Науру, усходу выспы Новая Гвінэя, заходніх астравоў Самоа, Паўднёва-Ўсходняй Афрыкі, Танганьікі ды ўсходу Тогалэнду;
2. Францыі — большай часткі Камэруна, Лятарынгіі, захаду Тогалэнду ды Эльзаса;
3. Японіі — Каралінскіх, Маршалавых і Марыянскіх выспаў ды выспаў Палаў.

Наступствы для Беларусі

Паводле 116-га Артыкула Дамовы Нямеччына пазбаўлялася усіх захопленых земляў, што ўваходзілі ў склад былой Расейскай імпэрыі па стане на 1 жніўня 1914 году, ды касавала Берасьцейскую мірную дамову 1918 году з бальшавіцкім урадам Расеі. Такім чынам, праз вызваленьне ад умоваў Берасьцейскага міру расейскія бальшавікі ўпаўнаважваліся на захоп усёй Беларусі. Аднак польска-савецкая вайна прывяла да адпаведнага перадзелу краіны паводле Рыскае мірнае дамовы 1921 году.

Вонкавыя спасылкі

Вэрсальская мірная дамова 1919 году — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў