Рухавік унутранага згараньня: розьніца паміж вэрсіямі

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Dymitr (гутаркі | унёсак)
дапаўненьне крыніца — http://en.wikipedia.org/wiki/Internal_combustion_engine?oldid=489899888
Dymitr (гутаркі | унёсак)
Радок 13: Радок 13:
== Вонкавыя спасылкі ==
== Вонкавыя спасылкі ==
{{Commons|Category:Internal combustion engines}}
{{Commons|Category:Internal combustion engines}}
* [http://www.animatedengines.com/ Тыпы рухавікоў] з анімаванымім малюнкамі
* [http://www.animatedengines.com/ Тыпы рухавікоў] з анімаванымі малюнкамі
* [http://www.autoeducation.com/rm_preview/engine_intro.htm Аўтамабільныя рухавікі]
* [http://www.autoeducation.com/rm_preview/engine_intro.htm Аўтамабільныя рухавікі]
* [http://www.howstuffworks.com/engine1.htm Як працуе рухавік]. howstuffworks.com
* [http://www.howstuffworks.com/engine1.htm Як працуе рухавік]. howstuffworks.com

Вэрсія ад 14:25, 5 траўня 2012

Шэрагны чатырохцыліндровы рухавік унутранага згараньня

Рухавік унутранага згараньня (скарочана РУЗ) — тып рухавіка, цеплавой машыны, у якой хімічная энэргія паліва (звычайна прымяняецца вадкае альбо газападобнае вуглевадароднае паліва), якое згарае ў працоўнай зоне, пераўтвараецца ў мэханічную работу. Рухавік унутранага згараньня ёсьць прыстасаваньнем, у якім хімічная энэргія паліва пераўтвараецца ў карысную мэханічную працу. Першыя працы рухавіка ўнутранага згараньня былі ​​створаны Эт’енам Ленуарам[1].

Тэрмін рухавік унутранага згараньня як правіла, ставіцца да рухавіка, у якім згараньне з перапынкамі, як то чатырохтактнымі й двухтактнымі поршневымі рухавікамі, а таксама да шасьцітактнага поршневага рухавіка Ванкеля й ротарнага рухавіка. Другая кляса рухавікоў унутранага згараньня выкарыстоўваць бесьперапыннае гарэньне: газавыя турбіны, рэактыўныя рухавікі й большасьць ракетных рухавікоў, кожны зь якіх зьяўляюцца рухавіком унутранага згараньня паводле таго ж прынцыпу[1].

Рухавік унутранага згараньня даволі моцна адрозьніваецца ад рухавіка зьнешняга згараньня, як то паравых рухавікоў або рухавіка Стырлінга, у якіх энэргія падаецца працоўнай вадкасьцю, якая не зьмешваецца з забруджанымі прадуктамі гарэньня. Працоўнымі вадкасьцямі могуць быць паветра, гарачая вада, вада пад ціскам ці нават вадкі натр, які награваюць ў нейкім катле.

Вялікая колькасьць розных канструкцыяў для рухавіка ўнутранага згараньня былі распрацаваны й пабудаваны з рознымі моцнымі й слабымі бакамі. Рухавікі ўнутранага згараньня выкарыстоўваюцца ў якасьці крыніцы сілкаваньня для аўтамабіляў, самалётаў і судзінаў.

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Рухавік унутранага згараньнясховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Link FA Шаблён:Link FA