Пціч: розьніца паміж вэрсіямі
Luckas-bot (гутаркі | унёсак) д r2.7.1) (робат дадаў: zh:普齊奇河 |
д вікіфікацыя |
||
Радок 18: | Радок 18: | ||
|катэгорыя_вікісховішча = |
|катэгорыя_вікісховішча = |
||
}} |
}} |
||
'''Пціч''', '''Птыч'''<ref>[[Віктар Мухін]]. [http://knihi.com/www/nazvy/ Спрадвечныя назовы]</ref> |
'''Пціч''', '''Птыч'''<ref>[[Віктар Мухін]]. [http://knihi.com/www/nazvy/ Спрадвечныя назовы]</ref> — рака ў [[Менская вобласьць|Менскай]], [[Магілёўская вобласьць|Магілёўскай]] і [[Гомельская вобласьць|Гомельскай]] абласьцях Беларусі, левы й найбольшы прыток [[Прыпяць|Прыпяці]] (басэйн [[Дняпро|Дняпра]]). Даўжыня 421 км. Плошча вадазбору 9470 км². [[Выдатак вады]] ў вусьці 49,7 м³/с. Агульнае падзеньне ракі 176 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 [[праміле|‰]]. |
||
== Асноўныя прытокі == |
== Асноўныя прытокі == |
||
* ''Праваруч'': [[Шача]], [[Асінаўка (басэйн Дняпра)|Асінаўка]], [[Даколька]], [[Арэса]], [[Асачанка]] |
* ''Праваруч'': [[Шача]], [[Асінаўка (басэйн Дняпра)|Асінаўка]], [[Даколька]], [[Арэса]], [[Асачанка]] |
||
* ''Леваруч'': [[Нератоўка]], [[Няслаўка]] |
* ''Леваруч'': [[Нератоўка]], [[Няслаўка]] |
||
== На рацэ == |
== На рацэ == |
||
* ''[[гарадзкі пасёлак|Мястэчкі]]'': [[Праўдзінскі]], [[Глуск]], [[Капаткевічы]]. |
* ''[[гарадзкі пасёлак|Мястэчкі]]'': [[Праўдзінскі]], [[Глуск]], [[Капаткевічы]]. |
||
* ''Колішнія [[мястэчка|мястэчкі]] (цяпер [[вёска|вёскі]])'': [[Самахвалавічы]] |
* ''Колішнія [[мястэчка|мястэчкі]] (цяпер [[вёска|вёскі]])'': [[Самахвалавічы]] |
||
* ''Вадасховішчы'': [[Воўчкавіцкае вадасховішча|Воўчкавіцкае]] |
* ''Вадасховішчы'': [[Воўчкавіцкае вадасховішча|Воўчкавіцкае]] |
||
== Агульныя зьвесткі == |
== Агульныя зьвесткі == |
||
Пачынаецца на вышыні 295 |
Пачынаецца на вышыні 295 м над узроўнем мора за 1 км на захад ад вёскі [[Нарэйкі (Путчынскі сельсавет)|Нарэйкі]] [[Койданаўскі раён|Койданаўскага раёну]], вусьце за 1 км на ўсход ад вёскі [[Багрымавічы]] [[Петрыкаўскі раён|Петрыкаўскага раёну]]. Высокая плынь ў межах [[Менскае ўзвышша|Менскага ўзвышша]], сярэдняя — на захадзе [[Цэнтральнабярэзінская раўніна|Цэнтральнабярэзінскай раўніны]], нізкая — на нізіне [[Прыпяцкае Палесьсе]]. |
||
Паводле будовы даліна і рэчышча падзяляюцца на 2 дзялянкі: верхняя (ад вытоку да вёскі Дараганава Асіповіцкага раёну, 203 км) і ніжняя (ад вёскі [[Дараганава]] да вусьця, 218 км). Даліна на ўсім працягу пераважна трапэцападобная (шырыня ад 1,5 |
Паводле будовы даліна і рэчышча падзяляюцца на 2 дзялянкі: верхняя (ад вытоку да вёскі Дараганава Асіповіцкага раёну, 203 км) і ніжняя (ад вёскі [[Дараганава]] да вусьця, 218 км). Даліна на ўсім працягу пераважна трапэцападобная (шырыня ад 1,5 км да 5,5 км, у вытоку да 0,1 км), у нізоўі невыразная. [[Абалона]] двухбаковая, яе шырыня да вёскі [[Гарадзішча (Шчомысьліцкі сельсавет)|Гарадзішча]] Менскага раёну ад 60 м да 300 м, ніжэй 1—3 км, каля вёскі [[Пясчанка (Асіповіцкі раён)|Пясчанка]] Асіповіцкага раёну да 5 км. Рэчышча вольна мэандруе, разгаліноўваецца пратокамі, якія ўтвараюць выспы. Яго шырыня ў высокай плыні да вусьця ракі [[Асачанка]] (85 км ад вытоку) 5—10 м, ніжэй 20—45 м, у нізкай плыні 45—70 м. |
||
⚫ | Разводзьдзе ў канцы сакавіка, у высокай плыні каля 40 дзён, у нізкай 84 дні. Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 1,4—3,2 м, найбольшая — 3,7 м. Замярзае ў сярэдзіне сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка. У час веснавога разводзьдзя частка вады з Пцічы пераліваецца ў [[Сьвіслач (басэйн Дняпра)|Сьвіслач]] празь [[Цітаўка|Цітаўку]] і [[Трэмля|Трэмлю]]. Каля вёскі [[Лучыца]] Петрыкаўскага раёну (60 км ад вусьця) найбольшы выдатак вады 800 м³/с ([[1931]]), найменшы 5,76 м³/с ([[1915]])<ref>{{Літаратура/Блакітная кніга Беларусі|к}}</ref>. |
||
Рэчышча вольна мэандруе, разгаліноўваецца пратокамі, якія ўтвараюць выспы. Яго шырыня ў высокай плыні да вусьця ракі [[Асачанка]] (85 км ад вытоку) 5—10 м, ніжэй 20—45 м, у нізкай плыні 45—70 м. |
|||
⚫ | Расьліннасьць прадстаўляюць [[мяшаныя лясы]]. Лясістасьць — 35%. Балоты ў асноўным нізінныя, распаўсюджаныя ў сярэдняй і ніжняй частках вадазбору. Азёраў мала (менш за 1%). У большасьці гэта невялікія, нярэдка абалонавыя, дробныя, зарослыя вадаёмы<ref>[http://pogoda.by/315/gid.html?ind=333 Гідрамэтцэнтар Беларусі]{{ref-ru}}</ref>. |
||
⚫ | Разводзьдзе ў канцы сакавіка, у высокай плыні каля 40 дзён, у нізкай 84 дні. Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 1,4—3,2 |
||
⚫ | Расьліннасьць |
||
== Крыніцы == |
== Крыніцы == |
||
Радок 44: | Радок 42: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Літаратура/Блакітная кніга Беларусі}} |
|||
* {{Літаратура/Памяць/Койданаўскі раён}} |
* {{Літаратура/Памяць/Койданаўскі раён}} |
||
* Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. |
* Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971. |
||
⚫ | |||
* Природа Белоруссии: Попул. энцикл./ БелСЭ; Редкол.: И.П. Шамякин (гл.ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. |
|||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Прыпяць]] |
[[Катэгорыя:Прыпяць]] |
Вэрсія ад 13:06, 10 красавіка 2012
Пціч, Птыч | |
Рака Пціч у высокай плыні | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Выток | каля в. Нарэйкі |
Вусьце | Прыпяць |
Краіны басэйну | Беларусь |
Вобласьці | Магілёўская вобласьць, Менская вобласьць і Гомельская вобласьць |
Даўжыня | 421 км |
Сярэднегадавы сьцёк | 49,7 м³/с |
Плошча басэйну | 9470 км² |
Нахіл воднай паверхні | 0,4 ‰ |
Пціч, Птыч[1] — рака ў Менскай, Магілёўскай і Гомельскай абласьцях Беларусі, левы й найбольшы прыток Прыпяці (басэйн Дняпра). Даўжыня 421 км. Плошча вадазбору 9470 км². Выдатак вады ў вусьці 49,7 м³/с. Агульнае падзеньне ракі 176 м. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,4 ‰.
Асноўныя прытокі
На рацэ
- Мястэчкі: Праўдзінскі, Глуск, Капаткевічы.
- Колішнія мястэчкі (цяпер вёскі): Самахвалавічы
- Вадасховішчы: Воўчкавіцкае
Агульныя зьвесткі
Пачынаецца на вышыні 295 м над узроўнем мора за 1 км на захад ад вёскі Нарэйкі Койданаўскага раёну, вусьце за 1 км на ўсход ад вёскі Багрымавічы Петрыкаўскага раёну. Высокая плынь ў межах Менскага ўзвышша, сярэдняя — на захадзе Цэнтральнабярэзінскай раўніны, нізкая — на нізіне Прыпяцкае Палесьсе.
Паводле будовы даліна і рэчышча падзяляюцца на 2 дзялянкі: верхняя (ад вытоку да вёскі Дараганава Асіповіцкага раёну, 203 км) і ніжняя (ад вёскі Дараганава да вусьця, 218 км). Даліна на ўсім працягу пераважна трапэцападобная (шырыня ад 1,5 км да 5,5 км, у вытоку да 0,1 км), у нізоўі невыразная. Абалона двухбаковая, яе шырыня да вёскі Гарадзішча Менскага раёну ад 60 м да 300 м, ніжэй 1—3 км, каля вёскі Пясчанка Асіповіцкага раёну да 5 км. Рэчышча вольна мэандруе, разгаліноўваецца пратокамі, якія ўтвараюць выспы. Яго шырыня ў высокай плыні да вусьця ракі Асачанка (85 км ад вытоку) 5—10 м, ніжэй 20—45 м, у нізкай плыні 45—70 м.
Разводзьдзе ў канцы сакавіка, у высокай плыні каля 40 дзён, у нізкай 84 дні. Найвышэйшы ўзровень разводзьдзя ў пачатку красавіка, сярэдняя вышыня над межанным узроўнем 1,4—3,2 м, найбольшая — 3,7 м. Замярзае ў сярэдзіне сьнежня, крыгалом у канцы сакавіка. У час веснавога разводзьдзя частка вады з Пцічы пераліваецца ў Сьвіслач празь Цітаўку і Трэмлю. Каля вёскі Лучыца Петрыкаўскага раёну (60 км ад вусьця) найбольшы выдатак вады 800 м³/с (1931), найменшы 5,76 м³/с (1915)[2].
Расьліннасьць прадстаўляюць мяшаныя лясы. Лясістасьць — 35%. Балоты ў асноўным нізінныя, распаўсюджаныя ў сярэдняй і ніжняй частках вадазбору. Азёраў мала (менш за 1%). У большасьці гэта невялікія, нярэдка абалонавыя, дробныя, зарослыя вадаёмы[3].
Крыніцы
- ^ Віктар Мухін. Спрадвечныя назовы
- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994.
- ^ Гідрамэтцэнтар Беларусі (рас.)
Літаратура
- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1
- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1—2. — Л., 1971.
- Государственный водный кадастр: Водные ресурсы, их использование и качество вод (за 2004 год) / М-во природных ресурсов и охраны окружающей среды. — Мн., 2005. — 135 с.