Буздыган

Буздыган

Буздыган (ад па-казаску: бузды «разбурыць»). Таксама буздыхан, буздуган, буздурхан. З'яўляецца разнавіднасцю булавы, галоўка якой ўсеяная шыпамі (аналаг — Моргенштэрн); часцей мае некалькі прывараных пласцін (аналаг шестопер, пернач). Слова, верагодна было запазычана насельніцтвам, якія пражываюць на поўнач, паўночны захад ад межаў Асманскай імперыі, пасля чаго пранікла ў некаторыя славянскія мовы, у прыватнасці, у рускую мову.

У рускай мове, згодна з слоўніку Даля, паліцы або кій, з камель або булавешкай, часта акутыя металам. У раёне Прыднястроўя, этнаграфічна блізкім да ўкраінскіх Букавіны і Карпацкай рэгіёне, буздыганом называлі драўляныя паліцы: малдаўскія гайдукі ладзілі паядынкі на буздуганах, майстэрскае валоданне якімі часта вырашала пытанне - прыняць ці не прыняць маладога чалавека ў гайдукі.

Спасылкі

• Мандзяк А. С. «Воінскія традыцыі народаў Еўразіі», Мінск - 2002